n
096
n
Actieve openbaarheid
by design/by default
Actieve openbaarheid gaat niet vanzelf
Jeroen van Oss
Wanneer een overheidsorganisatie besloten heeft informatie
(actief) openbaar te maken op het internet, is er nog veel werk
aan de winkel. De onderstaande voorbeelden laten zien dat er
op twee aspecten extra aandacht nodig is:
1. Openbaar is nog niet automatisch vindbaar en
toegankelijk (voorbeeld 1 en 2).
2. Er is een spanningsveld tussen openbaarheid enerzijds
en bescherming van vertrouwelijkheid, privacy en
intellectueel eigendom anderzijds, dat opgelost moet
worden (voorbeeld 3 en 4).
Openbaarheid van overheidsinformatie is meer dan alle
documenten over een kwestie of onderwerp bij elkaar harken en
op het internet plaatsen. Het publiek wil de informatie makkelijk
kunnen doorzoeken, om te kunnen selecteren wat van belang is.
De informatie moet interpreteerbaar zijn, de context moet helder
zijn. Dat is niet vanzelfsprekend, zoals het voorbeeld hiernaast
laat zien.
De webpagina van de Rijksoverheid over Carc en chroom-6
geeft toegang tot alle documenten van de Landmacht over het
gebruik van bepaalde giftige chroomhoudende verfsoorten.
Dit naar aanleiding van een affaire waarbij aan het licht kwam dat
oud-defensiemedewerkers die met deze verf gewerkt hadden,
daar later gezondheidsklachten aan hadden overgehouden.
Alle documenten die iets met het onderwerp te maken hebben,
zijn verzameld en op jaar geordend op de website geplaatst.
De raadpleger moet ze één voor een langslopen om te vinden
wat hij zoekt. Er is geen ordening op zaak, waardoor niet
duidelijk is wat de context van de documenten is. Een lijst in
PDF-formaat moet het zoeken vergemakkelijken, maar deze is
niet te sorteren op locatie, verfstof of andere relevante
zoekcriteria.
Voorbeeld 1: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/chroomverf/
documenten-en-publicaties/publicaties/2014/10/30/alle-documenten-over-
carc-en-chroom-6-op-jaartal.html geraadpleegd op 3 mei 2015
