n
078
Woo als informatiewet
of het 'uitlichten' van bepaalde bedrijven in 'dossiers'. Wie
bepaalt welke informatie wordt gepubliceerd? Wordt ook
statusinformatie bijgehouden (zoals 'overtreding is beëindigd')
en vindt ook de-publicatie plaats? Hoe moet openbaarheid
worden geregeld tussen 'ketenpartners', zoals bijvoorbeeld
verschillende samenwerkende overheden, die misschien
verschillende opvattingen hebben over openbaarheid?
En hoe zit het met het recht om vergeten te worden (Europese
datarichtlijn en het verwijderen van zoekresultaten door
Google)? En met het auteursrecht op stukken? Het design van
actieve openbaarheid roept dus nog veel vragen op.
Al vaak is gevraagd om één informatiewet in de plaats van de
Wob en de Archiefwet. Ook op het symposium Actieve
Openbaarheid op 29 januari 2015 kwamen herhaaldelijk de
hindernissen van de verschillende beheers- en openbaarheids
regimes naar voren. Een initiatief in 2006 om tot een
geïntegreerde wet te komen heeft het echter nooit gehaald.
De Raad voor het openbaar bestuur en de Raad voor Cultuur
gaven in 2008 voorkeur aan 'aanbouwwetgeving in tranches',
vanwege de snel voortschrijdende techniek. Het is opvallend dat
nu de Woo niet (meer) wordt genoemd als integratiewet van de
Wob en de Archiefwet. Als men goed kijkt, verenigt de Woo
echter het belang van een goede informatiehuishouding en
openbaarheid en is de wet op een aantal punten een
verbetering ten opzichte van de Archiefwet.
De Woo heeft een bredere reikwijdte dan de Archiefwet;
ook de semi-publieke sector valt eronder, zoals geprivati
seerde overheidsdiensten.
Er is één onafhankelijk toezichthouder op alle
archiefvormers, zowel op de 'nieuwkomers', als op de
organen die tot nu toe buiten het archiefwettelijk
toezicht vallen (zoals de Hoge colleges van Staat en
de provincies).
De Woo combineert het document- en informatiestelsel,
dus best of both worlds.
Woo zorgt al ruim vóór de verplichte overbrenging voor een
openbaarheidssituatie die vergelijkbaar is met de Archiefwet
en heft het kunstmatige onderscheid in openbaarheid
tussen te bewaren en te vernietigen documenten op.
Woo zorgt voor waarborg van ordening en toegankelijkheid
en gaat zelfs verder in de voorwaarden met betrekking tot
de kwaliteit van de informatie: actualiteit, nauwkeurigheid
en vergelijkbaarheid zijn ook vereist.
Door het scheiden van persoonlijke beleidsopvattingen en
feiten vermindert het beroep op de beperkingen op de
openbaarheid.
Voor verruiming van de openbaarheid is geen overbrenging
meer nodig.
De Woo kent strafbepalingen voor het onttrekken van
documenten aan de openbaarheid; in de Archiefwet is dit
niet geregeld.
Als de Woo en de Archiefwet naast elkaar blijven bestaan,
kunnen er 'grensgeschillen' ontstaan, zoals over de
reikwijdte en het toezicht.