n 078 Woo als informatiewet of het 'uitlichten' van bepaalde bedrijven in 'dossiers'. Wie bepaalt welke informatie wordt gepubliceerd? Wordt ook statusinformatie bijgehouden (zoals 'overtreding is beëindigd') en vindt ook de-publicatie plaats? Hoe moet openbaarheid worden geregeld tussen 'ketenpartners', zoals bijvoorbeeld verschillende samenwerkende overheden, die misschien verschillende opvattingen hebben over openbaarheid? En hoe zit het met het recht om vergeten te worden (Europese datarichtlijn en het verwijderen van zoekresultaten door Google)? En met het auteursrecht op stukken? Het design van actieve openbaarheid roept dus nog veel vragen op. Al vaak is gevraagd om één informatiewet in de plaats van de Wob en de Archiefwet. Ook op het symposium Actieve Openbaarheid op 29 januari 2015 kwamen herhaaldelijk de hindernissen van de verschillende beheers- en openbaarheids regimes naar voren. Een initiatief in 2006 om tot een geïntegreerde wet te komen heeft het echter nooit gehaald. De Raad voor het openbaar bestuur en de Raad voor Cultuur gaven in 2008 voorkeur aan 'aanbouwwetgeving in tranches', vanwege de snel voortschrijdende techniek. Het is opvallend dat nu de Woo niet (meer) wordt genoemd als integratiewet van de Wob en de Archiefwet. Als men goed kijkt, verenigt de Woo echter het belang van een goede informatiehuishouding en openbaarheid en is de wet op een aantal punten een verbetering ten opzichte van de Archiefwet. De Woo heeft een bredere reikwijdte dan de Archiefwet; ook de semi-publieke sector valt eronder, zoals geprivati seerde overheidsdiensten. Er is één onafhankelijk toezichthouder op alle archiefvormers, zowel op de 'nieuwkomers', als op de organen die tot nu toe buiten het archiefwettelijk toezicht vallen (zoals de Hoge colleges van Staat en de provincies). De Woo combineert het document- en informatiestelsel, dus best of both worlds. Woo zorgt al ruim vóór de verplichte overbrenging voor een openbaarheidssituatie die vergelijkbaar is met de Archiefwet en heft het kunstmatige onderscheid in openbaarheid tussen te bewaren en te vernietigen documenten op. Woo zorgt voor waarborg van ordening en toegankelijkheid en gaat zelfs verder in de voorwaarden met betrekking tot de kwaliteit van de informatie: actualiteit, nauwkeurigheid en vergelijkbaarheid zijn ook vereist. Door het scheiden van persoonlijke beleidsopvattingen en feiten vermindert het beroep op de beperkingen op de openbaarheid. Voor verruiming van de openbaarheid is geen overbrenging meer nodig. De Woo kent strafbepalingen voor het onttrekken van documenten aan de openbaarheid; in de Archiefwet is dit niet geregeld. Als de Woo en de Archiefwet naast elkaar blijven bestaan, kunnen er 'grensgeschillen' ontstaan, zoals over de reikwijdte en het toezicht.

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Schetsboek | 2015 | | pagina 77