n 101 Vindbaar, betrouwbaar en gescreend voor vrijgave Het komt ook voor dat een overheidsinstantie bij het verstrekken van informatie in het kader van een Wob-verzoek te veel informatie meegeeft, zoals interne mailwisselingen met vertrouwelijke informatie. Dit is in 2014 gebeurd met een affaire rond de 'parkeereisovereenkomsten' van de gemeente Rotterdam. Ondernemers die hun pand bouwen of verbouwen, moeten, in het kader van de omgevingsvergunning, parkeer plaatsen realiseren om de te verwachten parkeerdruk op te vangen. Zij kunnen deze verplichting afkopen met een 'parkeer- eisovereenkomst', waarna de gemeente met dit geld op een nader te bepalen moment parkeerplaatsen aanlegt. Een ondernemer die vond dat hij te veel betaald had, vroeg de overeenkomsten van naburige ondernemers op door middel van een Wob-aanvraag. De gemeente kon de betreffende overeenkomsten aanvankelijk niet vinden, maar stuurde wel een omvangrijke hoeveelheid e-mails over het onderwerp naar de aanvrager. E-mails waarin vertrouwelijke informatie stond. Deze mails lekten uit naar de krant Metro, waardoor de gemeente een fors reputatieverlies leed. De conclusie van dit alles is, dat informatie die actief openbaar wordt gemaakt aan een aantal kwaliteitseisen moet voldoen, om het beoogde effect te bereiken. De informatie moet makkelijk vindbaar en betrouwbaar zijn. Tevens moet er een bewuste keuze gemaakt zijn welke informatie, op grond van wet- en regelgeving, al of niet vrijgegeven kan worden. Daarbij gaat het om: Voorbeeld 4: http://www.metronieuws.nl/binnenland/ 2014/03/rotterdam-de-fout-in-met-wob-verzoek geraadpleegd 27 februari 2015 a. Bescherming van de persoonlijke levenssfeer van nog levende personen b. Intellectueel eigendom op informatieproducten (auteursrecht, portretrecht, etc.) c. Vertrouwelijkheid (staatsgeheim, bedrijfsgeheim, beleidsintimiteit) Kun je deze drie informatiekwaliteiten van actieve openbaarheid (vindbaar, betrouwbaar en gescreend voor vrijgave) reguleren? En kan dat by design? In de wereld van de bescherming van persoonsgegevens zijn het begrip by design en het verwante begrip by default gevleugelde termen. De Europese wetgever ziet het als de oplossing voor organisaties om aan de wetgeving te kunnen voldoen. Om te kunnen achterhalen of deze begrippen ook gebruikt kunnen worden voor het waarborgen van de genoemde randvoorwaarden voor actieve openbaarheid, heeft het atelier op 25 november 2014 een masterclass Privacy by Design georganiseerd. (Zie het verslag van deze masterclass op pagina 091-093 in dit Schetsboek) Tijdens de masterclass is gediscus sieerd over de vraag of digitale informatie zodanig te beheersen is, dat de bescherming van deze rechten te waarborgen is. Informaticus Jaap-Henk Hoepman van de Universiteit van Nijmegen stelde dat privacy te beschermen is, door het mee te nemen in het ontwerp van de ICT-omgeving. Privacyjurist Bart van der Sloot daarentegen meent dat privacybescherming niet by design te regelen is, omdat de wetgeving gebaseerd is op menselijke afwegingen over redelijkheid en billijkheid. In het atelier hebben we ons gebogen over de vraag hoe deze schijnbaar tegenstrijdige standpunten te verenigen zijn in een nieuwe invulling van het concept van by design.

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Schetsboek | 2015 | | pagina 100