I'HBBffi
i s8rsI$t«s
SJ sffl'imsi
1 mBsm
Vooraanzicht Duidelijk zijn te zien de L-vormige beslagen, het ronde steunpunt en de
blinddruk.
234]
Dorps testament een legaat werd toegewezen.5 Behalve zijn broers en zusters heeft
Aernt ook zijn gezin, twee dochters uitgezonderd, overleefd. Hij stierf op 2 augus
tus 1600 in Den Haag waar hij in de Kloosterkerk aan het Lange Voorhout werd
begraven.0 Naast de bezittingen uit zijn twee huwelijken verkreeg Van Dorp door
erving gedeeltelijk het grote landerijen- en goederenbezit van zijn familie. Het erf
goed was wel belast met schulden, maar een juiste omgang met de crediteuren bleek
hem te zijn toevertrouwd. Deze handigheid, hoewel hij haar niet altijd op een eer
bare wijze heeft getoond, is hem ook in latere jaren van pas gekomen. Van Dorp
heeft zijn rijkdom aanzienlijk vergroot, tijdens de diverse functies die hij gedurende
zijn leven bekleedde. Bovendien wist hij daarbij altijd wel de juiste vrienden en
beschermheren te vinden; en de kansen te benutten die zich aan hem voordeden.
Zo leverde het protégéschap van Maximiliaan van Bourgondië, stadhouder van
Holland en Zeeland (f 1558), hem het ambt van rentmeester op over de goederen
op Duiveland in Zeeland gelegen. Na de dood van Maximiliaan werd hij zelfs in
1564, bij commissie van de Grote Raad van Mechelen, benoemd tot curator van
diens sterfhuis. Een functie die, blijkens de latere moeilijkheden, door Van Dorp
ten eigen profijte is aangewend. Zelfs zijn nakomelingen hebben nog de grootste
moeite gehad om van de kwestie af te komen.
Het vuur dat de genoemde erfgenamen en crediteuren hem aan de schenen legden,
deed Aernt uiteindelijk in 1572 naar het noordelijke opstandige gebied vertrekken.
Op de Dillenburg bood hij Willem van Oranje, wiens adviseur hij al spoedig werd,
een lening van 10.000 gulden aan. Dit bedrag diende om het verzet tegen de Span
jaard, dat door financiële tekortkomingen dreigde te worden opgeschort, verder te
helpen bekostigen.7 Als voorwaarde voor deze lening werd wel gesteld dat gepoogd
moest worden de stad Mechelen te ontzetten. Tn deze stad bevonden zich op de
Griffie van de Groote Raad het hoogste rechtscollege in die tijd binnen de Ne
derlanden voor Van Dorp compromiterende stukken met betrekking tot zijn be
denkelijke curatorschap. Het lukte de Prins inderdaad de stad Mechelen, zij het
voor korte tijd, in handen te krijgen. De opzet van Aernt was daarmee geslaagd.
De aanwezigheid van diverse archiefstukken uit het sterfhuis van Maximiliaan van
Bourgondië in het "Familiearchief Van Dorp" vormt des te meer een bewijs dat
hij een "sluw en geslepen financiër, een bekwaam en gelukkig speculant" was.8
Dankzij de protectie van de Prins kreeg Van Dorp in de beginjaren van de opstand
belangrijke functies te vervullen. In 1572 werd hij bevelhebber bij de verdediging
van Dendermonde. In 1573 gouverneur van Zeeland Beoosterschelde. In 1576 ver
dedigde hij Zierikzee. De Staten van Zeeland zagen hem namens de Prins van
Oranje in de jaren '78-79 het ambt van Eerste Edele bekleden. In 1580 werd hij
stadhouder van de Lenen in Holland en in 1582 Superintendant van de Vivres9 in het
5 Idem, vl. inv.no. 1053.
6 In de noordelijke muur bevindt zich nog altijd zijn epitaaf; tevens die van zijn jongste
dochter Josyna.
7 Zie het "Familiearchief Van Dorp", vl. inv.no. 149-150.
8 Zie Ridder De van der Schueren, dl. 1, blz. XLII.
9 "Vivres" zijn levensmiddelen.
235
