In Memoriam
Franciscus Hubertus Cornelus Weijtens
1977
Traditieloos. Het Vaderland, 3 maart 1977.
[218]
1968
Nieuwe Rotterdamse Courant, 8 juni 1968.
1972
Professor A(dolf) Bach overleden. Het Vaderland, 24 april 1972.
"Het Vaderland" werd meer dan een eeuw geleden al ver over de grens geciteerd. Het
Vaderland, 29 april 1972.
"Dienstbetoon" door de P.T.T. Het Vaderland, 1 juli 1972.
Die vollendete Renovierung der Hohen Schule und andere Gedanken iiber Herborn.
Herborner Tageblatt, 2 oktober 1972.
1973
Oude kerken in Delft gedurende de middeleeuwen. Het Vaderland, 7 juli 1973, boek
bespreking van Oosterbaan, De Oude Kerk te Delft.
Belangstelling voor familiegeschiedenis, genealogie en heraldiek. Het Vaderland, 11
augustus 1973.
Oranje-kenner Hermann Heck overleden. Het Vaderland, 19 november 1973, door de
redactie omgewerkt artikel.
1975
Icones Leidenses: Portretverzameling Rijksuniversiteit te Leiden. Het Vaderland, 12,
19 februari 1975, boekbespreking.
Heeft Den Haag nu een burgemeester? Het Vaderland, 3 oktober 1975.
1976
Het Vaderland, 1 december 1976.
Stimme aus den Niederlanden. Renovierung der Hohen Schule - europaische Verpflich-
ting. Herborner Tageblatt, 30 augustus 1967.
De Vernachlaszigung der Hohen Schule in Herborn. Dill-Zeitung, 31 augustus 1967.
Kasteel Ginsburg.
Mejuffrouw Rijperman ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Nederlands Archieven
blad, jg. 73, Groningen, 1969, p. 126.
Suid-Afrikaanse Woordenboek, Deel I, uitgegee vir die Nasionale Raad vir Sociale Na
vorsing (van het) Departement van Hoer Onderwijs, Pretoria, 1968. De Nederlandsche
Leeuw, jg. 88, 1971, kol. 290-292, boekbespreking.
Walter Couvreur, Frederik Verachter. Antwerps Stadsblibliothekaris en archivaris (1797-
1870), 1973. Nederlands Archievenblad, jg. 78, Groningen, 1974, p. 68-69, boekbespre
king.
Viersprong. Het Vaderland, 23 oktober 1974.
Belachelijk. Het Vaderland, 23 oktober 1974.
Anti monarchaal. Het Vaderland, 23 oktober 1974.
Geen benoeming. Het Vaderland, 20 december 1974.
Oostende. Het Vaderland, 30 december 1974.
Sint Niklaas.
De ligging van "De Lijsterbes", waar ons medelid en oud-secretaris (1960-1965) op
31 mei 1978 voorgoed van woning wisselde, vormt een sluitend symbool van diens
karakteristieke persoon. Toen deze, bij de afsluiting van zijn secretariaatswerk
zaamheden, het bestuur samenriep in zijn altijd gastvrij huis, liet hij weten, dat er
van Utrecht uit vóór zijn huis in De Bilt 12 of 14 autobussen per uur stopten. Ik
geloof te mogen vaststellen, dat onze collega de meest intens geraadpleegde gids was
voor duizenden van bezoekers en de meest vertrouwde raadsman van het personeel
in zijn geheel. Het geheim van die aantrekkingskracht lag verankerd in de tweeheid
van goedlachse gelijkmoedigheid en zijn "érudition vaste et profonde". In de letter
lijke zin 18 september 1910 en figuurlijk een zondagskind. Uitstekend verteller
als hij was "mit behaglicher Breite", waaraan een staccato-rhytme geen afbreuk
deed, eerder het tegendeel opleverde, zullen er zeker enkele verhalen bij zijn toe
hoorders voorgoed beklijven. Zó, dat van een nachtelijke ontvangst in een Turkse
paleistuin. Op een van de vele buitenlandse reizen verdwalen vriend en hij bij een
avondwandeling. Afgaande op een verlichte tuin ten onrechte voor die van het
hotel aangezien staan zij beduusd temidden van een bruiloftsfeest van de dochter
van 's lands minister van oorlog. Teruggaan is onmogelijk, omdat het voor de
ceremoniemeester naar oude zeden vanzelfsprekend vaststaat, dat Allah hun deze
vreemdelingen als gast heeft gezonden.
Er is echter nog een punt van vergelijking aan "De Lijsterbes", dat een misschien
nog dieper ingrijpend aspect van dit karakter verbeeldt en veel minder naar voren
kwam in zijn vriendenkring. Wie de grote tuin met hoogopgaand geboomte achter
het huis verkende, ontdekte, dat daar geen uitgang was een besloten hof in de
technische zin van de middeleeuwse "hortus conclusus". Bij alle openheid en be
schikbaarheid voor een ieder, bleef er één domein hermetisch afgesloten, namelijk
dat van zijn gevoelens, die hem op het diepst beroerden. Geleden pijn, ondervonden
teleurstelling, maar ook een onwrikbare geloofsovertuiging waren bij de bovenal
joyeuze Brabander achter een driedubbele haag verborgen.
Terugziend op het leven en de aktiviteiten van onze collega realiseer ik mij het
gevaar voor vertekening van diens beeld voor hen, die iets verder van hem afstaan,
wanneer ik meen te mogen vaststellen, dat door toeval of keuze de verfijning, de
veredeling, het meer subtiele haast altijd een rol speelden. Wanneer intussen iets
aan dit karakter vreemd was, dan zeker alles wat zweemde naar gemaaktheid of
[219]
