te zien als beoefenaren van de wetenschap, maar ik heb nu al zoveel bijbelse dingen hier vanmorgen gehoord ik durf haast te zeggen, dat U ook een stukje taak hebt als een soort aalmoezenier van het bedrijfsleven. Het spreekt vanzelf dat dit verhaaltje op zich U niet uit de problemen helpt en ik heb me verstout U wat adviezen te geven. Adviezen waarbij ik gezegd heb: Wees nou toch zo vriendelijk en geef richtlijnen aan de kleine ondernemers over wat ze wèl en wat ze niet weg moeten gooien, want we hebben nu een keer geen geld om een vakman, om een vaste functionaris voor archieven aan te stellen. Die richt lijnen zult U toch echt wel moeten verstrekken en ik heb ook al aangegeven dat ik geloof dat U die zoudt kunnen laten uitgaan aan alle bedrijven door middel van de Kamers van Koophandel. U zou ook in de arm kunnen nemen Rotary, Lions, alle mogelijke commerciële clubs en het is niet uitgesloten dat U dan het bedrijfs leven wel bereikt. Maar eerlijk gezegd dan bent U er nog helemaal niet, want veel kleine bedrijven (ik zeg dat langzamerhand maar met enige schroom gezien wat mijn voorganger allemaal heeft te berde gebracht) worden echt nog geleid door dat ene mannetje die dan hetzij directeur, dan wel eigenaar mag zijn en U bent in hoge mate afhankelijk van de belangstelling die die man on weet te brengen voor het bedrijfsarchief. Bij ons was het nu toevallig zo dat mijn voorganger helemaal geen belangstelling had daarvoor. Op de één of andere manier is mijn belangstelling daar wel voor gewekt, maar er is natuurlijk geen enkele garantie als ik over acht jaar ermee ophoud, dat mijn opvolger daar weer belangstelling voor heeft. Dan is mijn vraag, wat doet U nu met het verzamelen van bedrijfsgegevens en een opwekking aan het bedrijfsleven als U niet zeker bent van de continuïteit. Want je kunt natuur lijk veel zaken verzamelen en je kunt het ook allemaal opbergen op de manier zoals de deskundigen van de archieven dat aanraden of voorschrijven. Maar als de hele zaak hetzij de prullemand ingaat (en dat is dan wel de ergste opruimerij in Uw ogen) of eenvoudig dat er niets meer bijkomt en dat er niets meer mee gedaan wordt, dan bent U natuurlijk ook helemaal nergens. U zou kunnen zeggen, laten wij in onze oproep aan het bedrijfsleven stellen dat wij archief mensen, verlangend zijn om de zondvloed over ons heen te krijgen. Dat be tekent dat U inderdaad een heleboel gegevens op Uw nek krijgt waar U wel wat moeite mee zult krijgen. De andere mogelijkheid is dat U zegt, wij blijven rustig wachten tot het bedrijf tien jaar bestaat en dan nodigen we het uit om zijn gegevens aan ons toe te zenden, die we dan wel zullen opnemen. Dat betekent natuurlijk wel dat U dan iets minder als een zondvloed, maar dan wel veel meer schoksgewijze, een lawine van papier over U heen krijgt. De derde mogelijkheid is en dat is naar mijn gevoel veel beter: die van de 'open bewaargeving'. U weet misschien dat men effecten bij een bank kan onderbrengen en de medewerkers van de bank zorgen dan voor de couponnetjesknipperij. Ze houden in de gaten, dat de obligaties niet uitloten, kortom U bent van een stuk zorg verlost en op elk moment dat U er beschikking over wilt hebben kunt U er weer over beschikken. Wanneer de mogelijkheid zou bestaan om op Uw aanwijzingen bepaalde onder delen van de administratie, van het bedrijfsgebeuren of in ieder geval van de docu- menten van het bedrijf, aan U toe te spelen en U zou die onder Uw berusting willen nemen dan zijn we naar mijn gevoel op een hele goede weg. Maar de bank die rekent voor die open bewaargeving geld. Ik wil wel een bijdrage storten, maar ik zou me kunnen voorstellen dat U daarbij in het bedrijfsleven toch op een zekere weerstand zult stuiten. In de eerste plaats wil elke zakenman graag van tevoren weten wat het hem in totaal zal gaan kosten en dat kunt U natuurlijk moeilijk zeggen. Er zijn ook grote bedrijven, dan hoef ik maar naar meneer Voer man te kijken, die dat allemaal zelf piekfijn in orde hebben, en die bewaargeving in feite helemaal niet nodig hebben. Ik zou me voor kunnen stellen dat toch voor kleinere bedrijven door middel van een kleine toeslag op de bijdrage aan de Kamer van Koophandel ook U aan Uw trekken zou kunnen komen. Ja, je kunt over dit soort zaken natuurlijk bijzonder uitvoerig gaan filosoferen maar ik geloof dat ik dan toch echt ga praten over dingen waar ik weinig of geen verstand van heb. Wat ik hier vandaag heb willen zeggen dat zijn natuurlijk alleen maar wat losse gedachten van een buitenstaander, die ik zo over Uw hoofden heb willen uit strooien en het is uiteindelijk aan U om te bepalen of er iets inzit of niet /w 'Xn?sfeiJdaw [245] [244] Menv. Fou: JelePoonnummer 1767. Joden-ÖREE5™AAT&iot2,

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1975 | | pagina 15