H.A.V.O. en de Archiefopleiding
Kroniek
De leerlingen van het H.A.V.O. (Hoger Algemeen Voortgezet Onderwijs) moet
voor zijn diploma in zes vakken examen hebben afgelegd. Eén van deze vakken
is Nederlands, een ander is tenminste één moderne taal, de overige kunnen wor
den gekozen naar aanleg en belangstelling.
Om te voorkomen dat de leerling na het behalen van zijn diploma ontdekt, dat
hij met het oog op zijn verdere beroepsopleiding een verkeerde keuze heeft ge
daan, is het gewenst dat hij tevoren weet met welk 'vakkenpakket' hij tot een be
paalde vakopleiding kan worden toegelaten. Hoewel voor de opleiding tot middel
baar archiefambtenaar daarover t.z.t. gehoord het curatorium van de Rijks-
archiefschool nadere bepalingen zullen worden gemaakt, moet reeds nu her
haaldelijk op de vraag naar het meest gewenste c.q. het minimaal vereiste vak
kenpakket een antwoord worden gegeven.
Nadat ik de mening van de leden van de examencommissie voor het archief
examen tweede klasse en de docenten van de Rijksarchiefschool heb gehoord,
kan hier reeds thans ter informatie van de vakgenoten worden medegedeeld, dat
de voor de a.s. middelbare archiefambtenaar meest geschikte vooropleiding uit
het H.A.V.O. programma bestaat uit de vakken:
Nederlands, Frans, Engels, Duits, Aardrijkskunde en Geschiedenis.
Er behoeft geen bezwaar gemaakt te worden tegen een keuzepakket volgens het
navolgende schema:
1. Nederland
2-3- Frans en/of Engels en/of Duits
4-5 Aardrijkskunde en/of Handelswetenschap en/of
Economie en/of nog een moderne taal.
6. Geschiedenis.
Van der Gouw
232]
Verslagen omtrent 's Rijks oude archieven 1965.
Ook dit deel zal over een eeuw door een teleurgesteld onderzoeker terzijde gelegd
worden, als hij onder het hoofd: het archiefwezen in het algemeen, nazoekt wan
neer die Archiefwet 1962 toch werkelijk in werking getreden is. En hoeveel af
leveringen zal hij nog ter hand moeten nemen voor hij het antwoord weet? Be
halve over Arnhem en Middelburg zal hij er ook niets positiefs vinden over de
bouw van rijks- of gemeentearchieven.
De vijfenvijftigste bijeenkomst van rijksarchivarissen werd op 17 november 1965
in het Algemeen Rijksarchief gehouden. Op de agenda stonden o.a. de huidige
positie van de rijksarchiefdienst, uitbreiding van de rijksstudietoelagen voor de
rijksarchiefschool, ontheffing van de verplichting tot terugbetaling van verleende
rijksstudiebeurzen voor archiefambtenaren, vereenvoudiging van de vernietigings
procedure van circulaires, systematisch onderzoek naar alle buiten de Archiefwet
bestaande wettelijke voorschriften betreffende de bewaring en vernietiging van
archiefbescheiden van overheidsinstellingen en naar de gevolgen van de toepassing
van deze voorschriften in de praktijk, verbeterde charterberging, voorzieningen
ten behoeve van de veelvuldig geraadpleegde retroacta van de burgerlijke stand,
unificatie van de normen voor het tellen van bezoekers, uitbreiding van het ruil-
verdrag met België tot kaarten en tekeningen, publicatie van een summier jaar
overzicht omtrent 's Rijks oude archieven, bewaring en registratie van bedrijfs
archieven.
De verslagen van de elf Rijksarchieven geven een boeiend beeld van de belang
rijke diensten die ondanks vaak uiterst gebrekkige materiële omstandigheden aan
autoriteiten en particulieren werden verleend. Van beide enige voorbeelden, luk
raak bij het doorbladeren genoteerd en dus niet letterlijk tegenover elkaar te
plaatsen.
Eerst de negatieve: Aan de algemene rijksarchiefbewaarplaats vonden geen onder
houdswerkzaamheden plaats. De aansluiting van de in 1961 aangebrachte micro
filmcamera op de elektrische krachtleiding bleef ook in 1965 achterwege. Het
zuiveren van de grote zaal in de bunker (Schaarsbergen) van puin en oud ijzer
kon geen doorgang vinden, omdat het beschikbare krediet ontoereikend was. On
danks de goede verwachtingen is het door een tekort aan personeel ook gedurende
dit jaar niet mogelijk geweest beschadigde delen uit het hulpdepot te Schaars
bergen in het Algemeen Rijksarchief te doen repareren. Met de herverpakking
van het archief van het Ministerie van Financiën werd te Schaarsbergen een aan
vang gemaakt. Door gebrek aan archiefdozen moest het werk helaas voorlopig
[233
