erepresident mededeelde. Ereleden en leden van het werkcomité werden benoemd,
waarna prof. Sabbe een aantal dankwoorden uitsprak, o.a. aan de directeur van
het Weerkundig Instituut te Ukkel voor het prachtige zomerweer, dat het congres
beschoren was. Hij besloot met de kreet: Archivistes de tous les pays, unissez-
vous! De inspecteur-général des archives de France, de ons van de studiedagen-
1963 in 's-Gravenhage bekende heer Baudot, bedankte daarop in een kort spran
kelend betoog de heer Sabbe en diens medewerkers van het Belgische Algemene
Rijksarchief.
's Middags werd over Aat gereden naar Beloeil, het kasteel van de familie De
Ligne. Na een bezoek aan het schitterend gemeubileerde hoofdgebouw met de
fraaie gobelins en de tuinen met de grote vijver werd het gezelschap in de
orangerie onthaald, waaraan een fanfare op jachthoorns was voorafgegaan. Regen
was spelbreker bij het bezoek aan Doornik, waar het bezichtigen van de kathe
draal wel, maar het klank- en lichtspel niet doorging. Daarvoor hebben enigen
onzer zich echter schadeloos gesteld door het nuttigen van escargots de Bour
gogne.
Zaterdag 5 september, de laatste congresdag, werd besteed aan een excursie
naar Namen met de citadel en St. Hubert met de basiliek en de abdij, waar een
warme, op de jacht geïnspireerde lunch werd gebruikt. Op de terugweg kon bij
al bijna invallende duisternis nog even een blik geworpen worden op het Maasdal
bij Freyr ten zuiden van Dinant, waarna via die stad naar Brussel werd terugge
keerd. Ondanks een tragisch verkeersongeluk, waarbij een der bussen met con
gressisten betrokken was, nog tijdig genoeg om op een terrasje wat na te praten
en zich af te vragen, of het congres aan de verwachtingen heeft voldaan.
Op die vraag kan het antwoord moeilijk anders dan persoonlijk zijn. De som
bere klanken, vooral over de zittingen, die toch eigenlijk de kern van het congres
uitmaken, van vroegere referenten vernomen, deden mij de zaal betreden met in
het achterhoofd de onsterfelijke regel van Bloem: Alles is veel voor wie niet veel
verwacht.1" In de plenaire zitting om mij heen kijkende, terwijl de ene spreker na
de andere de hem door voorzitter Altman toegestane spreektijd van vijf minuten
overschreed, moest ik onweerstaanbaar denken aan het oude rijmpje:
Wenn jeder schlaft und einer spricht
Der Stunde hat man Unterricht.
In de sectievergaderingen was daarvan echter geen sprake en de door dr. Van
Hoboken in zijn verslag van het congres te Stockholm gedane suggestie om tot
deze kleine bijeenkomsten van specialisten te komen" is dan ook inderdaad een
middel gebleken om deze congressen levend te houden. Over de besprekingen
maar dat geldt waarlijk niet alleen voor deze in de internationale sfeer zou
gezegd kunnen worden, dat soms ingewikkeld gemaakt werd wat in de praktijk
niemand als een probleem voelt en dat werkelijk zich voordoende praktische
kwesties met een enkel woord werden afgedaan. Grote waarde moet, meen ik,
worden toegekend aan de serie rapporten, die iedere deelnemer blijvend tot zijn
10 Uit: De Dapperstraat (Quiet though sad).
11 Ned. Archievenblad 1960, biz. 127.
[124]
beschikking heeft. Dr. Papritz zinspeelde er na de discussie over het zijne op,
dat zij uitgangspunt kunnen zijn voor publicaties in de nationale archiefperiodie
ken.
De excursies en recepties waren ongetwijfeld voor een ieder hoogtepunten van
het congres. Internationale en ook nationale contacten werden er gelegd. Een
kritisch woord over de organisatie van de trips willen wij gaarne inslikken, maar
toch onze spijt niet daarover verzwijgen, dat er, behalve te St. Hubert voor wie
het wist te vinden, niets op archiefgebied te zien was. Slechts voor degenen, die
niet hadden ingeschreven op de lang te voren aangekondigde excursies, waren er
mogelijkheden het Algemeen Rijksarchief te Brussel en het didactisch museum te
Anderlecht, waarover prof. Sabbe vorig jaar te 's-Gravenhage op de studiedagen
over de educatieve taak van het archiefwezen verteld heeft,12 te bezoeken.
Mr. I. H. van den Hoek Ostende
12 Ned. Archievenblad 1963, blz. 99. Van de daar ook genoemde zegelafgietsels kregen
de congresdeelnemers een specimen mee.
i: 125
