78 BLADVULLING Mei 1652 is uit de acte zelf niet af te leiden, door wie zij verleden is, daar voor de familienaam Muys van Holy geen voornaam, doch alleen drie stip peltjes staan en de acte ook niet door een van beide notarissen is onder tekend. Toch is zij blijkens een der in het oorspronkelijke deel voorkomende klappers door notaris Johan Muys van Holy verleden. Er staan n.l. in het deel in kwestie twee klappers of, zoals zij in het deel zelf worden genoemd, „registers' De eerste heeft als opschrift: „Register, in hetwelcke genomi- neert staan de namen van alle comparanten, in desen jegenwoordigen pro- thocolle notariael (voor sooveel gepasseert sijn voor Johan Muys van Holy zaliger), uytgesondert in attestatiën staen de namen der requiranten ge- exprimeert". De tweede klapper heeft een dergelijk opschrift, met dien verstande, dat de naam van de notaris Arent Muys van Holy luidt en het woordje „zaliger" ontbreekt. Dit wat betreft de samenwerking tussen de beide notarissen Muys van Holy1). Maar ook van samenwerking tussen notaris Arent Muys van Holy en andere Dórdtse notarissen uit zijn tijd blijkt uit zijn protocol! In 1647 blijkt hij te hebben samengewerkt met notaris Johan van Nuys- senborch. Van diens eigen protocol is niets bewaard gebleven: van elders weten wij, dat hij in September 1651 notaris te Dordrecht was. Nu weten wij, dus, dat hij reeds in November 1647 (de beide acten, door hem en no taris Arent Muys van Holy te samen verleden zijn van 5 en 6 November van dat jaar; de notariële practijk te Dordrecht uitoefende. In de volgende jaren, 1648 en 1649, is er van samenwerking van notaris Arent Muys van Holy met andere Dordtse notarissen geen sprake, althans niet in zijn protocol. In 1652 verlijdt hij een acte samen met notaris Johan Reyns; dit klopt, daar diens bewaard gebleven protocol ook dit jaar omvat. In 1653 heeft Arent Muys van Holy met niet minder dan drie ambtgenoten samengewerkt: op 10 Januari van dat jaar met Johan Vekemans, op 17 Sep tember met Cornelis van Bywaert, op 2 October met Martinus Cli(e)rius. Johan Vekemans kan niet de Dordtse notaris zijn, van wie één minuutacte (van 17 Januari 1656) bewaard is gebleven, daar deze eerst op 10 September 1653, dus 8 maanden na de acte van 10 Januari 1653, is geadmitteerd, maar waarschijnlijk diens vader, Johan Vekemans, wiens naam ook in 1610, 1635 en 1637 reeds voorkomt. Ook van het protocol van notaris Martinus Cli(e)rius is niets bewaard gebleven. Wij kenden tot nu toe zijn naam al leen uit een acte uit de oude rechterlijke archieven van 21 April 1655, maar weten dus nu, dat hij toen reeds op zijn minst 18 maanden notaris te Dor drecht was. Van het bestaan van een notaris Cornelis van Bywaert was mij tot nu niets bekend. Het lijkt mij zeer waarschijnlijk, dat hij de vader was van notaris Johan van Bywaert, wiens bewaard gebleven protócol loopt van 1670 tot 1709. Op 18 September 1657 is een acte verleden door de notarissen Arent Muys van Holy en Arent van Neten. Deze laatste was toen ruim vier jaren notaris te Dordrecht (hij was op 10 September 1653 geadmitteerd), Merkwaardigerwijze is de familieverhouding tussen Arent en Johan Muys van Holy niet vast te stellen, noch met behulp der in Balens Beschrijving van Dordrecht (1677) voorkomende genealogie-Muys van Holy, noch met behulp der ten archieve berustende retroacta van de Burgerlijke Stand en de daarop ver vaardigde klappers. Ik vermoed, dat zij broeders zijn geweest. 79 na daarvoor lange jaren klerk te zijn geweest bij notaris Daniel Eelbo (1624- 1663). Laatstgenoemde heeft ook met Arent Muys van Holy samengewerkt en wel in een door hen gezamenlijk verleden acte van 6 October 1657. Het lijkt mij niet onmogelijk, dat ook in de archieven van de notarissen Johan Reyns, Arent van Neten en Daniel Eelbo dergelijke te samen met andere notarissen verleden acten voorkomen, doch de tijd heeft mij tot nu toe ontbroken ook hun archieven (te samen liefst 59 delen) door te werken. Mijn aandacht blijft intussen op dergelijke gevallen van samenwerking ge vestigd: wellicht zijn er zelfs wel tussen meer dan twee notarissen tc vinden. Ook is het niet uitgesloten, dat er wel eens acten van een notaris in het protocol van een andere verdwaald zijn. Ook daar van zijn mij gevallen bekend: in een acte van 5 Juli 1648, voorkomend in het protocol van notaris Arent Muys van Holy, is de naam van deze notaris doorgeslagen en vervangen door die van notaris Pieter van der Merck. Ook diens naam was mij tot nu toe onbekend; hij komt het leger versterken der meer dan 40 Dordtse notarissen, van wie wij alleen de naam kennen of slechts een enkele acte over hebben. Zo is er nog een geval: in een acte van 23 September 1652 is de naam Arent Muys van Holy doorgehaald en vervangen door Johan Cop. Ook dit is een tot nu toe onbekende Dordtse notaris; hij is een zoon van notaris Arent Cop, wiens naam in stukken uit 1627 en 1639 voorkomt, doch van wie ook geen enkele acte bewaard is ge bleven. Zouden ambtgenoten, die dergelijke afwijkingen (samenwerking van twee of meer notarissen, acten verleden door een andere notaris dan degene, in wiens protocol zij voorkomen) in de onder hun beheer gestelde notariële archieven tegenkomen, mij daarvan op de hoogte willen houden? Zij zijn m.i. van belang met het oog op de nog te schrijven geschiedenis van het Nederlandse notariaat. Mr J. J. BEYERMAN Oorkonden op berkenschors. In de bekende Hansische Umschau in de jongste aflevering van de Hansische Geschichtsblatter (71 p. 200) troffen wij een referaat aan van een Russisch artikel over een zeer merkwaardige vondst. Bij opgravingen in de buurt van Novgorod vond men berkenschorsen, in de vochtige aarde goed bewaard, waarop zich aan de binnenkant ingegrift oud-Russische letters bevonden. Het bleken private brieven en rekeningen uit de 11e—16e eeuw te zijn. Het sensationele van deze vondst is dat men nu voor Noord-Europa op meer vondsten van dien aard bedacht moet zijn. Zij waren niet onbekend; het stadsarchief van Reval bezit zoiets uit het jaar 1570, doch daar de bast met inkt was beschreven kon het in de vochtige aarde niet leesbaar blijven.

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Nederlandsch Archievenblad | 1953 | | pagina 14