sir ™rïir, oorTnte,,ik t
sstrr vu t hm
^TitB:rT^E
SsiXrSrri'r7 reen l7re™s d™^
ARCHIEVENBLAD
SS"hT t i* h« f«;
{rr AkcrbhomH'Doeden" -*
EC" 9Ctert, W"d 1656 - dte d« '7e taSShïbta
NEDERLANDS
1951-1952
Nr. 2
ORGAAN VAN DE VERENIGING VAN
ARCHIVARISSEN IN NEDERLAND
MEDEDELINGEN VAN HET BESTUUR
48
PERSONALIA.
Raad van Adel. gedetacheerd bij de Hoge
die° v0anedie9O3S tot 1936*2' T leerlingen van Prof- Pirenne,
I I Lvna wiidd U n,ksalchl™rls van Belgisch Limburg is geweest
JJ. Lyna wijdde aan hem een nekrologie in Archives hAfui 9 eSt"
1951 (p. 115 vlg.mves de Belgique van
VARIA.
Een nieuw exemplaar der oudste Hollandse wereldkaart n^A.U r> u
aannele W E van register van huwelijksvoorwaarden van Delft
draagt een nog met voldoende verklaard drukkersmerk Drs Fnv L (f
deze vondst een mededeling gepubliceerd in Het Boek XXX p. 339 vlg
vatte Studie van de Katholieke en Oud-Katholieke donb °P9e"
Afgesloten 30 Nov. 1951.
GOEDGEKEURD BIJ KON. BESLUIT VAN 29 SEPT. 1891
(LAATSTELIIK GEWI|ZIGD BI] KON. BESLUIT VAN 11 APRIL 1949, Nr. 27)
De abonnementsprijs van
het Nederlands Archie
venblad bedraagt per
jaargang f 10-50, voor
het Buitenland f 12.—
Deze jaargang loopt van
September 1951 tot Sep
tember 1952
Bijdragen voor dit Tijd
schrift te zenden aan
Dr W. S. UNGER, Rijks
archivaris in Zeeland,
Middelburg
De dreigende ondergang van onze moderne archieven.
Naar aanleiding van het hetgeen hierover in de jongste algemene vergade
ring te berde gebracht is heeft het bestuur zich bij schrijven van 10 Februari
1952 tot de Raad van Ministers gewend. Na te hebben herinnerd aan art. 1
onzer Statuten en te hebben opgemerkt dat iedere regeling van het archief
wezen zinloos is wanneer niet volledige aandacht wordt gewijd aan de mate
riële toestand der archieven, spreekt het bestuur zijn verontrusting uit over
de ter ore gekomen berichten over de toestand van de dynamische archieven
der departementen van algemeen bestuur. De aldaar gebruikte kwaliteiten van
doorslag- en stencilpapier, van carbon- en inktsoorten zijn van dien aard, dat
deze archieven binnen weinige decennia onherroepelijk als verloren moeten
worden beschouwd; reeds veel eerder zal dat het geval zijn bij de steeds meer
in zwang komende fotocopieën, die in het gunstigste geval slechts enkele ja
ren houdbaar zijn. Het bestuur acht het dan ook zijn plicht de Regering op
deze toestanden te wijzen, ten einde het dreigende gevaar van zelfvernietiging
der archieven te keren, en vervolgt;
„Reeds in de bijlagen van het Papierbesluit, Staatsblad 1922 no. 109,
zijn normen vastgesteld voor papier van grote bestendigheid in het gebruik
en bestemd voor geschriften van lange tot onbegrensde duur. Het gebruik
van deze papiersoorten is echter niet dwingend voorgeschreven, ondanks dat
art. 23 van het Besluit post- en archiefzaken rijksadministratie 1950, St. no.
K 425, bepaalt dat voorschriften omtrent de te gebruiken papiersoorten door
de Minister van Binnenlandse Zaken zullen worden gegeven. Blijkens de