148
inhoud van het Algemeen Rijksarchief, die ref., na al het voorgaande,
buiten bespreking mag laten. il -j_
Hij besluit met den wensch, dat het contact tusschen
Algemeene Rijksarchieven bewaard moge blijven.
III. IJsland.
Met het Rikisskjalasafn (Algemeen Rijksarchief) van dit
merkwaardige land, dat sinds den wereldoorlog volkomen ze fstan ig
is, en een personeele Unie met Denemarken vormt - het bezit nu
te Reykjavik ook een eigen Universiteit - heeft het Algemeen Ri| s-
archief geen contact. Ook in dit opzicht met dat oude cultuurl
contact te zoeken, - ref. verwijst naar prof. van Hamel s pas ver
schenen boek IIsland oud en nieuw - zou aanbevelenswaardig z.)n.
IV. Zweden.
De bibliotheek van het Algemeen Rijksarchief bevat een aantal
werken, betreffende het archiefwezen in Zweden. Zij bezit:
A Meddelanden frên Svenska Riksarkivet (mededeelingen uit
het Zw R A.) XX-XXIV, 1896-1900; 1-XIX, 1877-1895 ontbreken.
Deze nummers zijn reeds besproken door Pro[,
gemeld artikel in het Nederlandsch Archievenblad van 1900-1901.
BI. Meddelanden frên Svenska Riksarkivet, Ny Följd 1 ^'euwe
ic 1—2 1902* 3 6 1903; 7~~8, 1904; 9 11, 1905; 12 14,
1906- 15-16, 1907; 17-18, 1908; 19-21, 1909; 22-24, 1910;
95 27 1911 28-30 1912; 31-32, 1913; 33-35, 1914; 36-38,
f9r5 39-41 1916 42-44, 1917; 45-47, 1918; 48-50, 1920;
51 -53, 1922; 54-56, 1923; 57 - 59, 1924 60-62, 1925; 63-65,
1926; 66-70, 1927.
Deze zeventig nummers van beperkten omvang zijn in drie groepen
verdeeld: R i k s a r k i v a r i e n s (Riksa rkivets) êrsberatte se or
1901-1925 (jaarverslag van den Algemeenen Rijksarchivaris (van het
Algemeen Riikse, chief] ove, 1901 - 1925);Han dl inga r
Arkivvasendet (handelingen, het archiefwezen betreffende),
teckningar en Utredningar (inventarissen en ordeningen en
beschrijvingen, artikelen over archiefwetenschap).
De eerste twee groepen - jaarverslagen en handelingen - zi)n
niet van elkaar te scheiden. De jaarverslagen bespreken in twee
149
hoofdstukken, in het hoofdstuk Riksarkivet, de aanwinsten, het
aantal bezoekers, het gebruik, het personeel, de ordening en be
schrijving, de publicaties van archivalia men spreekt in Zweden
niet, zooals in Noorwegen en Denemarken van „litteraire werk
zaamheid" en de localiteiten; in het hoofdstuk Landsarkiven
de ingekomen berichten der Rijksarchivarissen in de „Landsar
kiven", en houden in het begin der beide hoofdstukken algemeene
beschouwingen. Juist deze algemeene beschouwingen in het tweede
hoofdstuk onderbreken herhaaldelijk de eentonigheid der relazen;
zij betreffen dan de plaats, waar een nieuw huis voor de archieven
van het zeer uitgestrekte Norrland het is bijna zoo groot als
Frankrijk, maar veel dunner bevolkt te bouwen zou zijn, het
archiefdepot van het eigenlijke Zweden, „Svealand", te Upsala is te
klein geworden; waarheen het archiefdepot van „Götaland", uit het
door ongunstige ligging en gebrek aan traditie minder geschikte
Vadstena, waar zonder veel kosten een oud gebouw, dat dan tevens
gerestaureerd werd, in gebruik kon worden genomen, zou moeten
worden verplaatst; is misschien voor dit groote landschap één
archiefdepot niet te weinig, en waar, zoo men tot het oprichten
van een nieuw archiefdepot zou besluiten, zou dit tweede te zetten
zijn: in Skara of in Göteborg. De eerste vraag, die reeds in het
jaarverslag over 1903 ter sprake kwam, was in 1925, bij het ver
schijnen van het laatste, nog niet opgelost! Een gemeentebestuur in
Norrland Ostersund bood grond aan, plannen worden gemaakt,
kosten berekend, locale invloeden werken in de Tweede Kamer; een
andere gemeente Harnosand biedt ook grond aan, eerst voor
een nieuw archiefdepot, later, om het Rijk kosten te besparen, voor
een gebouw, dat zoowel het kadaster als de archieven zou kunnen
huisvesten. Maar de Algemeene Rijksarchivaris blijkt voor Ostersund
gestemden er gebeurt niets. De tweede vraag is gedeeltelijk
opgelost; in 1911 is een nieuw gebouw te Göteborg voor het Westelijk
gedeelte in gebruik genomen, nadat de gemeente kosteloos terrein
beschikbaar had gesteld en de bezwaren tegen deze plaats: be
trekkelijk jonge havenstad, gevaar voor beschieting in oorlogstijd,
Skara als oude bisschopsstad te prefereeren, zeker wel vooral door
het royale aanbod waren uit den weg geruimd. Maar de rest der
archieven van „Götaland" blijft dan nog te Vadstena. In 1914 biedt
het gemeentebestuur van de oude bisschopsstad Linköping, het cul
tureel centrum van het Oostelijk gedeelte, grond aan, en tevens, uit
een hun toegevallen legaat, een bijdrage in de kosten van het zetten
van een nieuw archiefdepot; weer plannen, weer kostenberekeningen.
Maar in 1918 zijn de bouwkosten zoo gestegen, dat de Regeering niet
-ZTl77e eerste twintig jaarverslagen over 1901 -1920 richt de Algemeene Rijks
archivaris zich tot den Koning; in de laatste v„f over 1921-1925 tot den mm,ster
van Onderwijs en Eeredienst.
