144
Documents pour servir a l'Histoire de Flandre
(suivis de 1 Apenju sommaire des différentes collections composant les
dites Archives).
Ypres 1898 in 8° de VII 415 pp.
2) Le prétendu 500e anniversaire de la fondation
de la Gilde de St. Sébastien a Ypres.
Annales de la Société historique et archéologique de Gand 1902.
3) Suppléments a 1' A p e r g u Sommaire des différen
tes collections composant les Archives d Ypres.
Recueil des Actes de I'administration communale de la ville d' Ypres
t. XII pp. 765 789; C. XIV pp. 662 689; un troisième supplé
ment a paraitre dans le prochain volume.
4) Rapport sur la publication des comptes commu
naux d' Ypres (en collaboration avec Mr. G. des Marez).
Bulletins de la Commission Royale d'Histoire de Belgique t LXXV
(1906) 19 pp.
5) Origine de Ia familie scabinale yproise Baelde e t
généalogie inédite d'une branche existante de
cette familie 13 7 5 1 9 0 5 établies sur titres
Anvers 1906 in 4° de 100 pp. plus planche.
6) Comptes communaux de la ville d'Ypres de 1267
a 1 3 2 9 (en collaboration avec Mr. G des Marez).
Publications in 4° de la Commission Royale d'Histoire de Bel
gique: t. I Bruxelles 1909 in 4° de XXI11 627 pp.; t. II Bruxelles
1913 in 4U de VII 1042 pp.; t. Ill en préparation.
7) Les Etrangers dans la West-Flandre, le Tournaisis
et la Chatellenie d'Ath par feu A. Merghelynckt. I
Tournai 1910 grand in 8° (publié par E. de Saoher).
8) Généalogie établie sur titre de la familie yproise
Calmeyn (1400—1912).
Annuaire de la noblesse beige, Bruxelles 1912, le partie pp. 39 92.
9) Inventaire des Archives commu n ales de Poperin
g h e (en collaboration avec Mr. Henri Em. de Sagher) en préparation.
10) Les relations diplomatiques entre la Flandre et
l'Angleterre sous le règne de Philippe de Hardi (1384
1404) (en collaboration avec Mr. Henri Em. de Sagher) en préparation.
Kleine bijdrage.
Oor kondenkritiek zooals ze niet zijn moet. In
de laatste aflevering der B ij dragen voor Vaderlandsche
Geschiedenis (V. reeks V, 1) komt een opstel van Prof. Blok voor
145
over Rijnsburg. De hooggeleerde schrijver meent te kunnen waarschijnlijk
maken, dat de plaats Rijnsburg dien naam eerst sedert de oprichting van
het klooster aldaar (omstreeks 1130) draagt. Van de drie bronnen, waarin
Rijnsburg vóór dien tijd genoemd wordt, moeten volgens Prof. Blok twee
als onecht of geïnterpoleerd ter zijde gelegd worden, terwijl in het derde
geval met Rinesburg niet Rijnsburg maar de burg te Leiden bedoeld is.
Aan zijn betoog heeft de schrijver tenslotte eenige methodologische
opmerkingen over oorkondenkritiek vastgeknoopt, niet zonder daarbij te
kennen te geven, dat hij de door mij gevolgde methode onjuist acht. De
zaak komt mij belangrijk genoeg voor, om de lezers van het „Archieven
blad" met eenige woorden daarover in te lichten.
Het eerst wordt Rijnsburg genoemd in de bekende goederenlijst van
den Dom te Utrecht, voorkomende in het cartularium van bisschop Radbod.
Zij somt onder meer op: in Rothulfuashem medietas tocius ville sancti
Martini, en op een verdere plaatsin Hrothaluashem, quod modo dicitur
Rinasburg, mansa XIII sancti Martini (S. Muller, Het oudste Cartu
larium van het Sticht Utrecht, blz. 41 en 44).
De lijst is, zooals ze in het cartularium staat, weliswaar niet uit den
tijd van bisschop Radbod, maar later door tal van bijvoegsels aangevuld.
Dit is naar alle waarschijnlijkheid nog in de 10de eeuw gebeurd; in
elk geval dateert het oudste handschrift, dat wij van het cartularium be
zitten, van ongeveer 1100. Het maakt deel uit van den Codex Tiberius
C. XI in het British Museum te Londen; van het schrift komt eene proef
voor in Muller's algemeen bekende voortreffelijke uitgave van het cartu
larium.
Prof. Blok heeft zich niet de moeite getroost, zich even over de
overlevering der goederenlijst te oriënteeren. Vandaar dat hij (blz. 17)
schrijven kon„jammer dat wij niet weten, van wanneer die tweede aan-
teekening (nl. de bovenaangehaalde op blz. 44) ismisschien wel uit de
12de of 13de eeuw."
Rijnsburg wordt verder genoemd in eene oorkonde van bisschop
Willem van Utrecht van 1063, die in afschrift in het Utrechtsche cartu
larium uit het midden der 12de eeuw voorkomt (Muller, a. w. blz. 99,
no. 63). Over de echtheid van dit stuk, dat ik gemakshalve W wil noemen,
had ik vroeger (W estdeutsche Zeitschrift 28, 237) opgemerkt, dat
geen enkele bedenking daartegen in te brengen was. Prof. Blok is van
andere meening: „Ik denk anders," zegt hij, „over deze zonderling ge
stelde conventio uit een tijd, en handelend over dingen, waarover ver
schillende onechte oorkonden bestaan in verband met de voortdurende
twisten over Utrechts geestelijke en wereldlijke rechten in Holland."
Hiertegen valt te zeggen, dat voor deze twisten slechts eén falsum
in aanmerking komt, namelijk het diploom van koning Hendrik IV van 2
