Johannes Henricus Hingman.
44
Orgaan van de VEREENIGING VAN ARCHIVARISSEN in Nederland.
IN MEMORIAM.
de rapporten op aardrijkskundig gebied bevat, ook als toelichting- tot den atlas,
die als vierde deel de uitgave der grenscommissie voltooit. Eenige kaarten
van dezen atlas zijn reproducties van de origineele exemplaren, die in het Rijks
archief worden bewaard.
In plaats van den bekenden thans overleden Geheim-Rath Dr. Alfred Ritter
von Arneth is tot Director van het Oostenrijksche Haus-, Hof- en Staatsarchiv
benoemd Dr. Gustav Winter. De Neue Freie Presse (11 Sept.) zegt hieromtrent
„Seit dem Jahre 1871 ist Hofrath Winter im Haus-, Hof- und Staatsarchiv
thatig und seine Ernennung ist eine Gewithr dafür, dass das Archiv einheimischen
und auslandischen Gelehrten nach jenen liberalen Normen, die Ritter v. Arneth
nicht ohne Schwierigkeiten durchgesetzt hat, zugiinglich bleiben wird. Er war
seinerzeit einer der ersten Beambten, die durch gründliche wissenschaftliche
Fachstudien vorgebildet in das Haus-, Hof- und Staatsarchiv eingetreten sind."
Uit Parijs komt de tijding van het overlijden van Léon Gautier, een der be
kwaamste palaeografen van den tegenwoordigen tijd. Geboren te Havre in 1832,
werd hij eerst archivaris van het Departement van de Boven-Marne, later direc
teur van het Keizerlijk Archief te Parijs, en eindelijk proï. in de palaeografie
aan de Ecole des chartes. In 1887 was hij den beroemden palaeograaf de
Wailly in de Académie des Inscriptions opgevolgd.
Dagblad van Zuid-Eolland en 's Gravenliage 10 Sept.
Aan het Nieuws van den Dag van 14 Oct. ontleenen wij het volgende:
Dezer dagen verloor Denemarken een van zijn meest gewaardeerde mannen
van wetenschap, den Heer A. D. Jörgensen. Hij was geboren in 1840. In 1883
werd hij Rijksarchivaris en hervormde het Deensche archief geheel. Hij orga
niseerde het en maakte het toegankelijk en beter te overzien, door het uitgeven
van registers en het openen van een groote leeszaal. Ook richtte hij drie
provinciale archieven op.
De .„Revue des archives, biblioth'èques et museés", die bedoelde een Eransch
archievenblad te zijnis niettegenstaande den steundie men bij bestuurders
van bibliotheken en musea zocht, overleden wegens gebrek aan deelneming. De
wakkere uitgever, onze ambtgenoot Henri Stein (een bekende naam) te Parijs
beproeft thans in nieuwen vorm nogmaals hetzelfde. Hij heeft op eigen risico
de uitgave begonnen van een nieuw tijdschrift: Le bibliographe moderne
waarin ook het archiefwezen besproken wordt. De archivarissen mogen zich
dus gewaarschuwd houden; het is mede hunne zaak te zorgen, dat dit blad
kunne blijven bestaan het. is ook de zaak onzer vereenigingdie steeds naar
aansluiting bij dj collega's in het buitenland gestreefd heeft. Een ieder, die
kan, abonneere zich dus (hetzij ambtelijk of in privé) op dit blad, dat weinig
kost. Een paar afleveringen zijn reeds verschenen. S. M.
Gedrukt en uitgegeven bij Erven B. yan der Kamp te Groningen.
1897/8. No. 3.
Goedgekeurd bij Kon. besl. van 29 Sept. 1891.
8 Augustus 1834. 16 November 1897.
In den vroegen morgen van den 16flen November 1.1. ontsliep Johan
nes Henricus Hingman, de algemeen bekende commies-chartermeester
van het Rijksarchief in den Haag en met hem ging een karakteristieke
persoonlijkheid heen en een man van beteekenis in zijn vak.
Zich het gebouw op het Plein voor te stellen zonder Hingman was
haast even moeilijk als den chartermeester zonder zijn archief. Geen won
der, reeds kort nadat Koning Willem III bij liberale beschikking zijn
voormalig paleis had afgestaan tot een waardige bewaarplaats voor de
schriftelijke gedenkstukken van 's lands verleden, was hij bij het toenmaals
nog niet zoo omvangrijke archief in dienst getreden met een ijver en toe
wijding, die zich over alle hinderpalen wisten heen te zetten. De toenma
lige Rijksarchivaris, de beroemde Bakhuizen van den Brink, oefende op
hem een grooten invloed uit en ofschoon deze hem ernstig onder het oog-
bracht, dat bij de bestaande- toestanden het archief hem misschien
meer teleurstelling dan voldoening zon baren, besloot hij toch diens lei
ding dankbaar te aanvaarden en zich geheel aan het vak zijner keuze toe
te wijden, een besluit dat hem nimmer heeft be-rouwd.
De verzamelingen oude en belangrijke stukken, in het nieuwe archief-
gebouw vergaderd, groeiden voortdurend aan. Zoo verkreeg men in de
eerste jaren de papieren der hooge rechtscolleges, het oud-koloniaal ar-
