Het hoofdbeginsel voor de ordening van archieven.
9
Berichtenenz.
Benoemd:
Tot adjunct-archivaris Mr. A. Telting, commies aan het Algemeen
Rijksarchief te 's Gravenhage.
Den 5en, Gen en 7ea April heeft te Miinchen een vergadering van
Duitsche historici plaats gevonden.
Yolgens het programma is daar o a. ter sprake gekomen de vraag:
Wie ist Erleichterung der Benützung von Archiven und
Handschriftensammlungen zu erreichen
welke werd ingeleid door Dr. K. Th. Heigel, professor te München.
Door Dr. A. Pribram, privaat-docent aan de Universiteit te Weenen,
was ter behandeling voorgesteld het vraagpunt:
Welche Grundsütze sind bei der Herausgabe von Acten-
stücken zur neueren Geschichte zu befolgen?
Wij hopen later iets meer hieromtrent te kunnen mededeelen.
Op den beschrijvingshrief voor onze laatste vergadering kwam als punt
van behandeling voor de bespreking van „Algemeene regels omtrent
ordening en inventarisatie van archieven van kleinere steden en water
schappen", eene bespreking, reeds vooraf door Mr. S. Gratama in dit
blad ingeleid door een artikel, dat nagenoeg denzelfden titel droeg,
alleen met dit onderscheid, dat het niet van „algemeene regels" doch
bescheidener van „eenige regelen" sprak. Yoor de bespreking van dit
punt bleek echter geen genoegzame tijd meer ter vergadering beschikbaar
te zijn: er was alleen nog gelegenheid voor mij, om eenige bezwaren
tegen de voorgestelde methode van behandeling van dit uiterst gewichtige
punt te opperen. Ik wil die bezwaren hier even in herinnering brengen.
Zij waren van verschillenden aard: lo. Ten eerste meende ik voor
eene vruchtbare discussie een ernstigen hinderpaal te moeten zien in het
feit, dat hier tegelijkertijd al de tallooze bijzonderheden, die zich bij de
ordening en beschrijving van een archief kunnen voordoen, aan de orde
gesteld werden: terwijl Mr. Gratama „eenige regelen" besprak, werd de
bespreking van alle regels aangekondigdvoor zoover ze als „algemeen"
mochten gelden, terwijl niet eenmaal was bepaald, wat men onder
„algemeene regels" verstaan wenschte te zien. biet scheen mij toe, dat
de meest verschillende onderwerpen zoodoende in behandeling gebracht
zouden kunnen worden, terwijl de bespreking bezwaarlijk grondig zou
kunnen zijn, wanneer do gelegenheid voor elk der leden bestond, om
telkens van het een op het ander over te gaan. Want zelfs al bepaalde men
zich streng tot de door Mr. Gratama aangestipte onderwerpen, dan scheen
