Social History Portal en
het project Heritage of the
People's Europe (HOPE)
afelonne doek, donald weber social history portal en het project heritage
of the people's europe (hope)
Het preserveren van een gezamenlijke inspanning
De Social History Portal1 is een platform waarop internationale collecties in het
sociale geschiedenis domein bijeen worden gebracht. Het is - samen met een
Persistent Identifier webservice, een Aggregator en een Shared Object Repository -
het resultaat van een 3 jaar durende Europees project Heritage of the People's Europe
(HOPE) waarin 14 collectiehoudende instellingen (leden van de International
Association of Labour History Institutions (IALHI))2 samenwerkten tussen 2010
2013.
Heritage of the People's Europe - het HOPE project
In het project HOPE ging het om het bijeenbrengen van en duurzaam toegang bieden
tot collecties die inhoudelijk met elkaar verband houden en elkaar aanvullen, maar
door de loop van de geschiedenis van Europa verspreid zijn geraakt over verschillende
Europese instellingen. Op de Social History Portal zijn tijdens het project uiteindelijk
meer dan 2 miljoen beschrijvingen van collectie items bijeengebracht, waarvan
880.000 voorzien zijn van een digitaal object; een afbeelding of scan van het collectie
item. In Europeana zijn alleen de beschrijvingen met een digitaal object opgenomen.
Om dit voor elkaar te krijgen zijn er gedeelde voorzieningen3 gebouwd waar de deel
nemende instellingen gebruik van konden maken. Voor veel van de instellingen was
dit dé manier om de collecties beschikbaar te maken op een ander platform dan de
eigen website en voor sommige van de kleinere instellingen was dit destijds de eerste
mogelijkheid tot online beschikbaarheid van de collecties.
De instellingen selecteerden collecties die voor het project in aanmerking kwamen
en maakten de beschrijvende en technische metadata van de collecties in orde.
Hierbij werden gezamelijke vocabularies4 gebruikt om de collecties te voorzien van
trefwoorden en werden er Europeana Rights Statements5 toegekend aan de digitale
objecten ten behoeve van het toegestane hergebruik.
De deelnemende instellingen maken allemaal gebruik van eigen collectiebeheer
systemen en metadata formaten, waarin de collectie items op de instituutseigen
wijze worden gecatalogiseerd en beschreven. Het was niet de bedoeling dat alle deel
nemende instellingen vanwege het project hun interne beschrijvingspraktijken
zouden moeten aanpassen of andere beheerssystemen zouden moeten aanschaffen.
De manier om er voor te zorgen dat al deze op verschillende manieren gestructureer
de beschrijvingen gezamenlijk konden worden doorzocht als één grote collectie op
het terrein van de sociale geschiedenis was door een gemeenschappelijk HOPE
metadata model6 te ontwikkelen. Instellingen konden hun beschrijvingen
aanleveren in de oorspronkelijke structuur uit de instituutseigen systemen en
gaven dan in een Excelsheet, het mappingsheet7 aan waar de waarden uit het lokale
metadata formaat terecht moesten komen in het gemeenschappelijke datamodel.
Uiteindelijk werden de aangeleverde beschrijvingen met behulp van de mapping-
sheets tot één dezelfde structuur gemaakt door de in het project ontwikkelde HOPE
Aggregator8. Deze aggregator leverde vervolgens de collecties via de HOPE API9 in
een gezamelijk metadata model aan de Social History Portal (in HOPE metadata
model) en aan Europeana (in het Europeana Data Model (EDM10)).
Voor de aanlevering naar Europeana was het verplicht om de beschrijvende meta
data en de digitale objecten te voorzien van een Persistent Identifier11. Dit werd
mogelijk gemaakt door een gezamenlijk Persistent Identifier webservice te realiseren
die gebruik maakte van het Handle Systeem12. Op die manier konden alle beschrij
vingen en digitale objecten die door het HOPE project werden geleverd een uniek
nummer krijgen.
Een aantal deelnemende instellingen beschikte niet over een manier om de digitale
objecten veilig op te slaan en online ter beschikking te stellen en bleken ook niet in
staat om dit zelf in hun eentje voor elkaar te krijgen. Hiertoe werd binnen het project
HOPE de Shared Object Repository13 ontwikkeld, een gedeeld digitaal depot, waarin
digitale objecten konden worden opgeslagen en van waaruit de digitale objecten
konden worden geleverd.
91
afelonne doek, donald weber
1 https: //www.socialhistoryportal.org geraadpleegd 20181010
2 http://www.ialhi.org geraadpleegd 20181010
3 The HOPE Federated Repositories; een model van gedeelde voorzieningen die duurzame toegang tot online
collecties van afzonderlijke instellingen biedt: https: //socialhistoryportal.org/bestpractices/fedrep
geraadpleegd 20181010
4 Vocabularies zijn in dit verband zgn trefwoorden- en of termenlijsten
5 https: //pro.europeana.eu/page/available-rights-statements
6 HOPE Common Metadata Structure: https: //socialhistoryportal.org/bestpractices/commondata
geraadpleegd 20181010
7 Dit mappingsheet was een excelsheet met twee kolommen waarin in de eerste kolom alle velden stonden uit
het gemeenschappelijke metadatamodel en in de tweede kolom door de instelling werd aangegeven hoe het
veld in het locale instituutseigen system heette. Bijvoorbeeld het titel veld Title uit het gemeenschappelijke
model correspondeert met het veld Titre uit het systeem van de Franse deelnemende instelling.
90
8 https: //socialhistoryportal.org/bestpractices/interoper geraadpleegd 20181010
9 API staat voor Application Programming Interface en is een set van afspraken waarmee de ene computer
kan communiceren met de andere computer. In dit geval werden er collecties geleverd van de Aggregator
naar de plaftormen Social History Portal en Europeana.
10 https: //pro.europeana.eu/resources/standardization-tools/edm-documentation geraadpleegd 20181010
11 Een persistent identifier (PID) is een permanente verwijzing en uniek label naar een digitaal object die onaf
hankelijk is van de bewaarlocatie. Het unieke label zorgt ervoor dat het digitale object altijd teruggevonden
kan worden op het internet, ook als de naam van het digitale object of de bewaarplaats verandert. Daardoor
is een digitaal object altijd en overal eenduidig terug te vinden op basis van zijn PID. Dit is belangrijk voor
duurzame opslag (archivering) van digitale objecten in de snel veranderende wereld van internet
(bron: Wikipedia)
12 https: //socialhistoryportal.org/bestpractices/pids geraadpleegd 20181010
13 http://www.peoplesheritage.eu/pdf/D5_1_Grant250549_HOPE.pdf geraadpleegd 20181010
