daphne bressers, nancy chin-a-fat en mark van twist betekenisvol bewaren bij een veranderende rol van de overheid wordt gerealiseerd - met directe betekenis voor de overheid, want die waarde draagt steeds meer bij aan het realiseren van de op de overheidsagenda geformuleerde beleidsdoelen - dan is ook dat van belang voor verantwoording en voor bewaring. Een bredere opvatting over wat de overheid omvat leidt dan tot een ander idee over archivering. Als we de overheid zien als niet alleen een apparaat, maar ook en vooral een zich ontwikkelende gemeenschap (van burgers en bedrijven), dan is het nodig om ook in die breedte informatie te verzamelen en te bewaren. Maatschappelijke initiatieven beïnvloeden het handelen én aangezicht van de overheid, en weerspie gelen zo tegelijkertijd een zeker tijdsbeeld van de overheid. Archiefbeheer is dan essentieel om maatschappelijk initiatief te faciliteren en te waarborgen vanwege de invloed ervan op zowel het overheidshandelen als op de gemeenschap. Het gaat dan om archivering in brede zin, die zich niet beperkt tot wat de overheid zelf doet, maar wat er in de relevante lokale gemeenschap gebeurt. Deze bredere opvatting van overheidssturing en het creëren van publieke waarde heeft gevolgen voor het archiefbeheer. De essentie van dit vierde perspectief is immers dat het gaat om publieke waarde die niet door de overheid zelf wordt gereali seerd, maar buiten de eigen overheidsorganisatie en - processen. Dat betekent automatisch dat het gaat om informatie en inzet van buiten die nodig is om de archi vering op orde te hebben. Archivering is nog steeds een activiteit, maar die moet door veel meer partijen ondernomen worden. Dat partijen 'buiten' archiveren is niet nieuw. Particuliere verenigingen, stichtingen en bedrijven bewaren al sinds oudsher bestanden waar zij waarde in zien. Traditioneel worden die particuliere archieven ook in openbare (overheids-) archieven opgenomen. De nota Archiefbeleid stelde in 1985 al duidelijk vast dat veel van die archieven behoren tot het Nederlands cultu reel erfgoed. Ook in 1995 werd hierop gewezen door de Raad voor Cultuur in het rapport Het tekort van het teveel.5 Het contrast met vroeger is echter dat nu een veelvoud aan organisaties én individuele burgers samen met de overheid publieke waarde creëren. Vaak gebeurt dit in ongeorganiseerde en niet geïnstitutionaliseerde verbanden, waardoor het minder duidelijk is wie op welk moment wat bewaart. Het simpelweg afspreken hoe de archivering in het project plaats vindt is dus niet de oplossing, want zo opgeruimd zit het speelveld in dit perspectief niet in elkaar. Hier gaat het dus om een echt interactief en over veel partijen verspreid beheer. Door gebruik te maken van open data en sociale media kan worden geanalyseerd welke maatschappelijke initiatieven invloedrijk zijn, zodat daar rekening mee kan worden gehouden bij het archiefbeheer. De overheid gebruikt ICT en open data dan om van binnenuit de talrijke verbanden, activiteiten en hun impact in beeld te brengen. In het verlengde hiervan ligt tevens de inzet op acquisitie van particuliere archieven voor de hand: het is bijvoorbeeld mogelijk dat de overheid aan initiatief nemers vraagt of die op termijn hun archief voor de overheid toegankelijk willen maken (betaald of onbetaald). De overheid archiveert dan niet zelf, maar verzamelt wat er 'buiten' allemaal te vinden is. De overheid is hier niet toe verplicht, maar veel van de initiatieven produceren iets dat hoge cultuurhistorische waarde heeft als het gaat om het duiden en begrijpen van wat zich afspeelt. De informatie die daarmee wordt verzameld, wordt ingepast in het overheidsarchief. Het referentiepunt is dan niet hoe andere organisaties hun archieven bijhouden, maar hoe gebruikers van 'onderuit' platforms vullen met volgens hen relevante én vindbare informatie. Denk bijvoorbeeld aan websites als Flickr en Instagram (foto's), Twitter (berichten), Wikipedia (informatie), SlideShare (presentaties), Youtube en Vimeo (films) en profielensites als Facebook en RenRen. Gebruikers plaatsen hun foto's of berichten niet in een vooraf door de organisatie ontwikkelde mappenstructuur, maar taggen hun bericht op de volgens hen relevante noemers. Uit dat massaal taggen en vanwege het belang van alle gebruikers van het kunnen vinden en gevonden worden, kristalliseren zich dan vanzelf - door de massale creativiteit en inspanning van allen - labels waarmee informatie wordt geordend. Niet de archivarissen maken de mappen, maar de gebruikers (de producenten van informatie) doen dat zelf, op de manier die hen past. New Public Management Network Governance Public Administration Societal Resillience 3. Naar een 'gelaagde' archivering Beelden van bestuur zijn niet eenduidig, maar kenmerken zich juist door meervou digheid. Naar onze opvatting hebben de beelden van bestuur zich door de jaren heen naast/over/door elkaar ontwikkeld. Die ontwikkeling is te begrijpen als een sedimentair proces, waarbij over elke laag telkens weer een nieuwe laag is gelegd zonder daarbij de voorgaande lagen helemaal te vervangen. Naast de klassieke recht matige overheid, zijn hierdoor in toenemende mate ook de presterende overheid, de vervlochten overheid en de participerende overheid van belang geworden bij de waardering, selectie en acquisitie van archiefbescheiden. De afgelopen jaren zijn er diverse documenten verschenen en discussies gevoerd over de actualisatie van selectielijsten. Zo is de actualisatie van de vaststelling gemeente lijke en intergemeentelijke selectielijst in 2012 in de Staatscourant geplaatst. Deze lijst is een uitvloeisel van het actieprogramma Andere Overheid uit 2003 waarin de nieuwe rol van de overheid - en de consequenties daarvan voor de archivering - worden besproken. Het Interprovinciaal Overleg (IPO) heeft in maart 2004 in het nieuwe trends en ontwikkelingen 5 Raad voor Cultuur, Het tekort van het teveel (Den Haag 1995). 182 Werkprocessen Input en output Convenanten Contracten Overeenkomsten Vergunningen Vaststellingen Wijzigingen van beleid Berichten op sociale media Informele berichten Vier bestuurlijke perspectieven en voorbeelden van daarbij behorende archiefbestanden 183

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Jaarboeken Stichting Archiefpublicaties | 2018 | | pagina 93