bijlage
Bram van der Werf is zelfstandige consultant, die sinds 2008 heeft bijgedragen aan een aantal
Europese erfgoed initiatieven: als technisch directeur van Europeana, directeur van de Open
Preservation Foundation en adviseur-projectleider van PrestoCentre. Voordien werkte hij als quality
manager voor software bedrijven Progress en IBM-Rational Software en de technische support
diensten van Canon en Toshiba.
Door zijn academische scholing in kwaliteitsmanagement en rijke praktijkervaring in de
IT-industrie, is hij doordrongen van het kwaliteitsdenken en begrijpt hij digitale technologie
grondig. Toen hij overstapte naar de publieke sector, was de ICT-chaos bij de overheid in volle gang
en nam de angst voor digitale vergankelijkheid toe. Genoeg werk aan de winkel dus, maar na een
paar jaar werd hem duidelijk dat de pijnpunten dieper liggen. Het gaat om de maatschappelijke uit
dagingen die de digitale transformatie met zich meebrengt. Hij wil daarom het denken over de
digitale transformatie voeden en inzichtelijk maken waar het ontspoort en tot ongegronde angsten
leidt. Dit doet hij met dagelijkse voorbeelden uit de media, het publieke debat, de vertogen in
wetenschappelijke en beroepskringen.
Titia van der Werf is informatiekundige en werkt al dertig jaar in de bibliotheek-, archief- en
documentatiesector: als software ontwikkelaar bij PICA, beleidsmedewerker bij de RABIN, project
manager bij de afdeling Onderzoek Ontwikkeling van de Koninklijke Bibliotheek, hoofd collec
ties en ICT bij het Afrika Studiecentrum en daarna bij het Internationaal Instituut voor Sociale
Geschiedenis, en tenslotte, sinds 2012, als programma manager voor Research bij OCLC. Ze heeft
geschiedenis gestudeerd en informatica. Hierdoor is ze altijd al geïnteresseerd geweest in de invloed
van digitale technologie op de maatschappij. Met de komst van het Internet, deed ze onderzoek
voor de RABIN naar de mogelijkheden om overheidsinformatie (inclusief WOB-informatie) elek
tronisch toegankelijk te maken. Toen werd al duidelijk dat wat technisch kon, ambtelijk noch
politiek haalbaar zou zijn, op de korte termijn. Digitale duurzaamheid heeft ook te kampen met
vertraging: de wetenschappelijke discussie en het lobbyen hebben de problematiek tot onnodig
grote proporties geblazen, wat de ontwikkeling van een robuuste archiveringspraktijk niet ten goede
is gekomen. Zij wil het inzicht vergroten in de processen die gaande zijn, zodat erfgoed professionals
de grote lijnen zien en beter in staat zijn hun koers te bepalen.
250
