de meer traditionele archivarissenpreoccupaties: geschiedenis en cultuur. Hercules leek weer op zijn tweesprong te staan: moesten archivarissen hun positie versterken in de documentaire informatievoorziening, of moesten ze vooral proberen te voorzien in de snel groeiende behoefte aan historische informatie? Ontwikkeling van de discipline en haar interventiegebied De ontwikkelingen in het vakgebied stonden in nauw in verband met de verschui ving van de grenzen van de archiefwetenschap en daarmee van de professie. In de afgelopen decennia zijn grenzen tussen wetenschappelijke disciplines verder vervaagd. Wetenschappelijke disciplines worden vaker in termen van onderzoek stradities gedefinieerd dan in termen van duidelijk van elkaar afgebakende weten schapsdomeinen. In het wetenschappelijk onderwijs worden niet alleen de grenzen van wetenschappelijke disciplines als organiserende principes gebruikt, maar veelal ook specifieke probleemgebieden. In 1991 had de Archiefschool zich geschaard achter degenen die het standpunt verdedigden dat de archiefwetenschap zich moest profileren als een autonome wetenschap en niet als een hulpwetenschap van de geschiedenis.15 Archiefwetenschap was een autonome discipline op het gebied van de informatie wetenschappen die zich ook actief met de archiefvorming bemoeide. Dat ontwik kelingsperspectief kreeg vorm in 1997 door de overheveling van de leerstoel archiefwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam van geschiedenis naar boek- en informatiewetenschappen, de medefinanciering van de leerstoel door de Archiefschool en de aanstelling van Eric Ketelaar als eerste hoogleraar archief wetenschap nieuwe stijl. De nauwe samenwerking met de informatiewetenschappen - later binnen een afdeling Mediastudies - bleek een goede uitvalsbasis naar andere disciplines die zich bezighouden met de voorwaarden waaronder gebeurtenissen worden gerepre senteerd en geïnterpreteerd en waaronder herinnering wordt geconstrueerd en gereconstrueerd: naar erfgoedstudies, sociologie, antropologie, culturele studies en mediastudies. Inmiddels is de archiefwetenschap een interdisciplinaire weten schap geworden die autonoom genoeg is om concepten, methoden en technieken van andere disciplines in haar eigen interpretatiesysteem en haar onderzoeks programma's te incorporeren en archiefwetenschappelijke noties in andere disciplines ingang te doen vinden.16 Naarmate de archiefwetenschap zich verbreedde, verbreedde zich ook het inter ventiegebied van de archivaris. Toen de archiefwetenschap zichzelf positioneerde als een hulpwetenschap van de geschiedenis was dat interventiegebied vrijwel beperkt tot de ontsluiting van bronnen ten behoeve van het historische bronnen onderzoek. Toen de archiefwetenschap zich opnieuw uitvond als autonome disci pline op het gebied van de informatiewetenschappen werd dit interventiegebied uitgebreid tot de vorming, de waardering, het beheer en het gebruik van proces- PROFESSIONALISERING 15 Elio Lodolini, 'The War of Independence of Archivists', Archivaria 28 (1984) 36-47: http://journals.sfu.ca/ archivar/index.php/archivaria/article/view/11569/12 515. 16 Zie bijv. Francis X. Blouin jr. en William G. Rosenberg (edArchives. Documentation and Institutions of Social Memory. Essays from the Sawyer Seminar, Ann Arbor 2006. 312

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Jaarboeken Stichting Archiefpublicaties | 2010 | | pagina 314