direction - though as professionals, in the information profession, one would
hope that staying abreast of current technologies and their innovative uses would
be a given". Door beter aan te sluiten bij de nieuwe technologieën en ze eigen te
maken kunnen informatieprofessionals op een betere manier diensten verlenen.8
Op enkele Engelstalige weblogs kreeg het manifest aandacht. Meestal niet meer
dan een vermelding in verband met archives 2.0 zonder dat er inhoudelijk op inge
gaan werd. Russel James ging op zijn weblog Records Junkie in een uitgebreide post
wel in op het manifest, ruim een jaar na het verschijnen daarvan.9 Hij heeft een
negatieve associatie met het woord manifest, wat hem teveel doet denken aan het
Communistisch Manifest en het Unibomber Manifest. Wat veel belangrijker is: hij
voelt zich door het manifest beperkt. Dat bedoelt hij in algemene zin: regels beper
ken. Zijn voornaamste bezwaren liggen in het feit dat het afstand doen van de
suprematie van de professional bij hem niet aanslaat. Hij vindt dat het nastreven
van perfectie lovenswaardig is en dat regel 10 ("Ik wacht niet tot iets perfect is
voordat ik het vrijgeef en ik pas het aan op basis van reacties van gebruikers")
teveel ruimte geeft om je er te makkelijk vanaf te maken. Russel hangt nog erg
aan zijn eigen professionaliteit en beschouwt de gebruiker als iemand die het niet
zo goed kan weten omdat die geen archivaris is. Hij schrijft: "...but I want the
document to also recognize that as a professional I do know more than my
users...".
Hij is geen tegenstander van het manifest, maar onderschrijft het ook niet volle
dig. Hij nodigt uit tot discussie omdat hij ervan overtuigd is dat er toch wel meer
tegenstanders zullen zijn. Die discussie komt er (helaas) nauwelijks. Amanda Hill
van Deseronto Archives10 is juist voorstander van het afstand doen van het archiva-
rissenjargon. Zij slaat de spijker op zijn kop als ze schrijft: "Archivists are the
experts in arranging and describing materials and our users shouldn't need to
know exactly how we do that in order to find things successfully". Op het weblog
van Alan Bell reageert Steven Bailey (beiden uit de hoek van het recordmanage-
ment) die Russel eigenlijk de oren wast en vertelt dat hij het niet goed begrepen
heeft. De rol van de archivaris, en in hun geval ook van recordmanagers, kan
nooit een houding zijn die geen ruimte laat voor input van de gebruiker:
"Continue to take that attitude and popular opinion of our role will very soon
shift from 'trusted gatekeeper and advisor' to 'unjustifiable barrier to our cultural
heritage' and we will only have ourselves to blame."11
De discussie spitste zich dus toe op de verhouding tussen archivaris en gebruiker/
onderzoeker. Waar het manifest oproept om die verhouding veel meer gelijkwaar
dig te zien, kampt de archivaris nog met weerstand tegen het opgeven van zijn
autoriteit als professional.
Het manifest stond van meet af aan online op de community Archief 2.0. In
eerste instantie om hulp te krijgen bij het vertalen van het manifest. Dat was
meteen een mooie test of een (toen nog kleine) community in staat zou blijken
PROFESSIONALITEIT
8 Kate Thiemer, 'An Archivist's 2.0 Manifesto?', ArchivesNext (20 augustus 2007), commentaar van Florence
Paisley (18 november 2007) http://www.archivesnext.com/?p=64 (laatst geopend 1 februari 2010).
9 Russel James, 'Thoughts on this "Archivist 2.0 manifesto'", Records Junkie (1 november 2008) http://
recordsjunkie.blogspot.com/2008/ll/thoughts-on-this-archivist-20-manifesto.html (laatst geopend 1
februari 2010).
10 Russel James, 'Thoughts on this "Archivist 2.0 manifesto'", Records Junkie, commentaar van Desoronte
Archives (5 november 2008) http://recordsjunkie.blogspot.com/2008/ll/thoughts-on-this-archivist-20-
manifesto.html (laatst geopend op 1 februari 2010).
260