Gegevens worden sneller openbaar Het openbaar hebben van archieven is een hoeksteen van een democratische samenleving. De openbaarheidswetgeving, bijna wereldwijd, en de daarmee samenhangende verkorting van overbrengingstermijnen van archiefstukken naar archiefbewaarplaatsen, heeft zonder meer een positieve bijdrage op de wens om gegevens 'onder de pet' te houden. Het letterlijke onder de pet houden, in het hoofd houden, onthouden, en uiteindelijk vergeten. Het moment dat gegevens openbaar worden, komt hoe langer hoe korter te liggen op het moment dat de gegevens zijn vastgelegd. Desalniettemin zijn de verschillen groot. Termijnen variëren van honderd jaar in bijvoorbeeld België (althans formeel) tot twintig jaar in Estland en Nederland, vijftien jaar in Hongarije en Litouwen. Letland en de Duitse deelstaten Schleswig-Holstein en Brandenburg hanteren een termijn van in beginsel tien jaar.83 In Zweden zijn theoretisch documenten zo ongeveer direct na creatie of ontvangst openbaar (dus niet noodzakelijk eerst na overbreng ing), althans, als toegang tot het stuk in kwestie wordt gevraagd. De meeste landen en organisaties kennen echter een termijn van dertig jaar. Die termijn geldt voor de organisaties van de Europese Unie (EU) en de Verenigde Naties, maar ook in bijvoorbeeld China84, Sri Lanka85, Colombia, Portugal, Frankrijk en de centrale overheid van het Verenigd Koninkrijk.86 Een van de gevolgen van het liberaliseren van gegevens door het terugbrengen van openbaarheidstermijnen is, dat sommige gegevens anders worden vastgelegd (versleutelen) of een aparte status krijgen (classificeren) dan vöör de liberalise ring het geval was, of in het ergste geval, niet worden vastgelegd. Politicus Hans Wiegel zou ooit hebben gezegd: "Als dit allemaal openbaar wordt, ga ik voortaan maar meer bellen".87 Het niet vastleggen om reden van het sneller openbaar worden van gegevens, lijkt in de politiek welig te tieren. "Wat er in de boezem van het kabinet wordt besproken, is geheim", aldus Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, J.P.H. Donner.88 Nu is dat altijd al zo geweest, en het is nog maar de vraag of dat betekent dat ook niet wordt vastgelegd. Kennelijk geldt het wel voor enkele 'gewone' politieke besluiten of afspraken die, zo blijkt, niet voor vastlegging in aanmerking (zijn ge)komen, zoals afspraken tussen staatssecretaris J.C. Huizinga-Heringa van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat met de leveranciers van 'taximeters'89 of het 'herenakkoord' (als het al bestaat) tussen CDA en PvdA over het referendum EU-verdrag versus het ont slagrecht. [D]it soort handjeklap voor gevorderden hoef je in een soepele coalitie niet eens vast te leggen".90 Bij en door Nederlandse ministeries en in de politiek dus niet, dus waarom wel bij en door bijvoorbeeld de Europese Raad (van rege ringsleiders), die, zo stelt de Zweedse politicoloog Jonas Tallberg (1971) vast, HOEZO OPENBAARHEID 83 In Duitsland zijn 17 archiefwetten van kracht. Naast die voor de Bondsrepubliek in het algemeen Bundesarchivgesetzbeschikt iedere deelstaat over een eigen archiefwet (Landesarchivgesetz)Zowel voor de federatie als voor de meeste deelstaten, -behoudens de in de tekst genoemde- geldt een termijn van 30 jaar. 84 Archives Law of the People's Republic of China (1996) artikel 19, www.lawinfochina.com/law/_display.asp?id=1157 (17 december 2007) 85 www.tanap.net/content/archives/archives.cfm?ArticleID=201#access (geraadpleegd op 17 december 2007). 86 David Banisar, The freedominfo.org Global Survey Freedom of Information and Access to Government Record Laws Around the World (2004) www.freedominfo.org/documents/global_survey2004.pdf (geraadpleegd op 20 december 2007). 87 Hugo Arlman, Gerard Mulder, 'Feiten. De angsten en twijfels van Nederlandse archivarissen', Nederlands Archievenblad 85 (1981) p. 306-311 aldaar p. 306. 216

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Jaarboeken Stichting Archiefpublicaties | 2006 | | pagina 218