Via Yogyakarta naar Roosendaal In gesprek met Wati Dengkeng-Soenito Zittend onder een grote boom in een leuke speeltuin werd de knoop doorgehakt: in Roosendaal wilden ze wonen. En dus trok Wati Dengkeng-Soenito met man en kind naar Brabant en trad in dienst bij Gemeentearchief Roosendaal. Het is slechts het huidige hoofdstuk van een rijk leven. Een portret. Fransien Smeets Burgerlijke Stand. Wati Dengkeng (foto's part. coi Met de familie, 1959. Je naam heeft een Indonesische connotatie. Heeft dat een bepaalde betekenis? 'Mijn naam is Satyawati Mathilda Soenito. In Indonesië zou mijn naam Sunito gespeld worden. In 1947 en 1972 kwamen er veranderingen in de van oorsprong Nederlandse wijze waarop Indonesisch gespeld wordt: 'oe' is nu 'u', 'tj' is nu 'c', 'dj' is nu 'j' en 'j' is nu 'y'. Satyawati is een figuur uit de Mahabharata, een religieus en filosofisch epos uit India. Mathilda is mijn oma's naam van moederskant. Mijn moeder was een 'totok', een volbloed Nederlandse. Mijn vader was een Javaan uit Midden-Java.' Hoe hebben je ouders elkaar ontmoet? 'Mijn vader ging in 1931 naar Nederland om Indisch recht te studeren in Leiden. Mijn moeder studeerde rechten in Leiden en daar hebben ze elkaar dan ook ontmoet. Allebei waren ze nummer 4 201 5 49

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2015 | | pagina 49