Blikvangers en auteursrechten SNAAI voorjaarsactiviteit in het teken van beeld collecties bij archieven Beeldcollecties van archieven zijn de laatste tijd een veelbesproken onderwerp. Het gebruik van een digitale beeldbank om het materiaal toegankelijk te maken voor een breed publiek, is voor de meeste archiefbeherende instellingen geen bijzonderheid meer. Een mooi gegeven, maar deze manier van delen brengt ook 'nieuwe' vraagstukken met zich mee. Het gebruik van beelden uit archiefcollecties stond daarom centraal tijdens de voorjaarsbijeenkomst van SNAAI bij het Nationaal Archief. Beeldcollecties en auteursrechten Toegevoegde waarde Beeldmateriaal in gebruik Mamberamo-expeditie, Nieuw Guinea (1909/1910). Luitenant ter Zee C. Rühl bezig met het verrichten van driehoeksmetingen (Nationaal Archief/Collectie Van Gelder). De middag begin maart, bezocht door een compacte maar betrokken groep young professionals en studenten uit de archivistiek, startte met een lezing van Vincent Robijn (gemeentearchivaris bij Archief Eemland). In zijn voormalige rol als hoofd Collecties bij het Stadsarchief Rotterdam kreeg hij op een indringende manier te maken met auteursrechten van beelden. Robijn: 'Beeldcollecties van archieven groeiden in de jaren 60 en 70 explosief en met de opkomst van digitalisering in de jaren 90 zijn veel beeldbanken opgebouwd. Het auteursrecht speelde altijd al een rol bij beeldcollecties, maar de komst van internet heeft voor een heel nieuwe dimensie gezorgd.' Auteursrechtenorganisaties als Pictoright springen daarop in. Zij behartigen de belangen van rechthebbenden en bieden archiefinstellingen ook een oplossing voor de publicatie van 'verweesde werken' (beelden waarvan niet bekend is wie de maker is en daaropvolgend bij wie het auteursrecht in handen is). 'Na betaling aan Pictoright handelen zij een eventuele claim van rechtheb benden af. Een mogelijk hoogteverschil tussen de claim en het betaalde bedrag aan Pictoright, moet door het archief worden vergoed. Dit is een geheel nieuwe werkwijze, waarbij het de vraag is of het juridisch houdbaar is. Dat moet worden getoetst', aldus Robijn. Het Stadsarchief Rotterdam is één van de archiefinstellingen die door Pictoright op de publicatie van beelden met auteurs recht is aangesproken. Terwijl Robijn aan het hoofd stond van de afdeling die het beeldmateriaal beheert, kwam het in 2011-2012 tot een rechtszaak. Deze loopt tot de dag van vandaag. Zowel de esthetische als de documen taire toegevoegde waarde van het beheren van een beeldcollectie door een archiefinstelling, is zichtbaar in de tentoonstelling Blikvangers bij het Nationaal Archief. Elwin Hendrikse is collectiespecialist fotografie en samen steller van de tentoonstelling: 'Het Nationaal Archief beheert zo'n 15 miljoen vooral analoge en documentaire beelden. Fotografie is een prachtige aanvulling op de geschreven bronnen, zoals de fotoalbums van fotograaf Jean Demmeni uit een particuliere schenking bewijzen. Hij deed in 1909-1910 fotografisch verslag van een expeditie naar Noord-Nieuw-Guinea. Het geschreven verslag was al onderdeel van de archieven.' De tentoonstelling Blikvangers bestaat uit enkel originele afdrukken van midden 19e eeuw tot begin 2000. In het eerste deel ligt het accent op de visuele waarde en kracht van de foto's. Het tweede deel behelst een aantal historische thema's, waarbij beeld in context wordt gebracht met haar historische achtergrond, door bijvoor beeld ook het soort camera te tonen waar een foto mee gemaakt is. Het publiceren van foto's is iets van alle tijden. Daarom is in de tentoonstelling soms ook de achterkant van een foto zichtbaar. 'Op deze manier wordt duidelijk hoe, door wie en wanneer de foto gebruikt is. Bij schenkingen - het Nationaal Archief krijgt soms twee of drie keer per week een aanbod - vragen we altijd om overdracht van de auteursrechten. Als we er niets mee kunnen doen en het ongebruikt in het depot ligt, moet je de afweging maken of de kosten voor conservering en behoud daartegen opwegen. Volgens mij is het ook altijd de bedoeling van fotografen geweest om hun beelden zoveel mogelijk te laten zien. Daar zijn ze tenslotte voor gemaakt', aldus Hendrikse. Tessa S. Free namens het SNAAI-bestuur. ai nummer 4 201 5 45

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2015 | | pagina 45