Wandelen in Finland, 2004.
Gerrits zus Alida schilderde ook, maar de
stichting bezit ook werken van Hendrik
Willem Mesdag en anderen. Een deel
van de collectie is te zien in de
Fraeylemaborg in Slochteren dat
eigendom is van de stichting. En dat is
hoe dan ook wel een bezoek waard.'
Wanneer maakte je de keuze voor een
opleiding?
'Naar mijn gevoel heb ik nooit zulke
duidelijke keuzes gemaakt. Na de
middelbare school had ik geen flauw
idee wat ik wilde. Dus ging ik rechten
studeren, want dat bood zoveel
mogelijkheden. Na een paar maanden
wist ik dat dit niet bij mij paste. Zodra het
jaar afgelopen was, vertrok ik naar Israël
waar ik drie maanden in een kibboets
gewerkt heb. Daarna ben ik geschiedenis
gaan studeren, met als enige motivatie
dat het vast veel leuker was dan rechten.
Dat klopte trouwens wel, ik heb de studie
met heel veel plezier gedaan. Een van
mijn bijvakken was Hebreeuws.
Halverwege heb ik nog een zomercursus
Hebreeuws aan de Hebrew University in
Jeruzalem gevolgd, een bijzondere
ervaring. In Amsterdam volgde ik een
jaar lang colleges Joodse geschiedenis.
Gek genoeg waren er in die tijd niet veel
mensen die colleges liepen in een andere
stad, terwijl die mogelijkheid er toch wel
was. Na mijn studie wilde ik wel het
archief- of bibliotheekwezen in. Niet dat
ik mij daar veel bij voorstelde, maar ik
vind oud papier wel lekker ruiken (ik ben
altijd erg blij geweest dat ik nooit naar
motivatie ben gevraagd om een
opleiding te kunnen volgen). Helaas was
het 1983 en werk dat enigszins aansloot
op mijn studie, waar en wat dan ook,
was er niet.
Tijdens het eerste studiejaar geschiedenis
heb ik ook nog een typediploma gehaald
en daar heb ik de eerste zes jaar na mijn
afstuderen mijn brood mee verdiend. Eerst
als uitzendkracht, later als administratief
medewerkster bij de sociale dienst van
Groningen, daarna als directiesecretaresse
(tevens plaatsvervangend secretaresse van
de burgemeester) bij de gemeente
Groningen.
In 1989 ben ik (eerst als boventallige)
medewerker bij het gemeentearchief van
Groningen terechtgekomen. Daar kreeg ik
de gelegenheid om naar de archiefschool
te gaan en daarna de opleiding Kaart- en
atlasbeheer te doen. Toen ik bij het archief
kwam, was het idee dat ik het hoofd van
de Topografisch Historische Atlas zou
opvolgen als hij met pensioen ging, en zo
is het ook gegaan. Ik heb dus wel geluk
gehad, met enige vertraging heb ik kunnen
doen wat ik graag wilde.'
Hoe ben je in Groningen beland?
'Mijn moeder kreeg een baan in
Groningen.'
En gebleven?
'Dat was geen principiële keuze. Na mijn
afstuderen wilde ik wel weg, vooral omdat
ik het zo fantasieloos vind om je hele leven
in dezelfde stad te wonen. Maar buiten
Groningen kon ik geen werk krijgen en in
Groningen wel, dus ik ben blijven hangen.
Achteraf gezien ben ik daar blij om. Het is
een fijne stad om te wonen.'
Heb je veel veranderingen meegemaakt
in je werkkring?
'Natuurlijk. Een verhuizing van het
archief en de fusie met het rijksarchief,
de verzakelijking, de automatisering. In
mijn beleving positieve veranderingen.'
Mirjam op de stoep van
Thierry Street in Stellenbosch,
Zuid-Afrika. Deze straat is
vernoemd naar haar oudtante
M.C. Thierry, die daar
directrice was van een
meisjesschool.
32 2014 nummer 6
