'Ik ben begonnen met een studie socio logie. Mijn vader vond dit prachtig. Niet alleen was ik de eerste die ging studeren in de familie - als jongen uit een gere formeerd gezin koos ik natuurlijk voor de Vrije Universiteit in Amsterdam - ook lag de gekozen studierichting helemaal in zijn straatje. Maar na een half jaar hield ik het voor gezien. Ik deed een test naar mijn interesses en daar kwam geschiedenis uit. Dit dan weer tot grote tevredenheid van mijn moeder, want daarin was zij erg geïnteresseerd. Ik ben toen geschiedenis gaan studeren in Utrecht. Amsterdam trok mij uiteindelijk toch minder, misschien was deze stad ook een te grote overgang voor mij. In Utrecht heb ik mij op studiegebied vooral toegelegd op de middeleeuwen.' waarvan ik geloof dat het nog ergens bij het rijksarchief te vinden is. Of die man er verder nog iets mee heeft gedaan, weet ik eigenlijk niet. Maar aan het einde van mijn studie wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Ik had wel mijn onderwijs bevoegdheid gehaald, maar tijdens een stage bleek al snel dat lesgeven mij helemaal niet lag. Een studiegenoot wees mij toen op de Archiefschool. Dat vond ik er wel aardig uitzien, dus ik heb mij toen bij de directeur van deze school gemeld voor een gesprek. Ik werd aan genomen en kreeg een stageplaats bij het rijksarchief in Zuid-Holland, de zogenaamde derde afdeling van het Algemeen Rijksarchief. Na mijn studie kon ik daar ook een plaats als vierde chartermeester bemachtigen. Naar hartenlust kon ik gaan inventariseren, met name gericht op de archieven van het provinciaal bestuur Zuid-Holland.' 'Ja, dat ging prima. Hoewel ik ook moest wennen aan de ambtenarij. Zo herinner ik mij de grote verhuizing van het Algemeen Rijksarchief in 1979, aan het begin van mijn carrière. Voor de nieuwe kantoorruimte werden toen nieuwe bureaus besteld, welke in twee soorten kwamen. Voor chartermeesters waren bureaus met zes laden gereserveerd, voor archivisten - die formeel lager in rang stonden - een kleiner formaat met daarin twee laden. Ik kwam als chartermeester natuurlijk net kijken en had nog niet zoveel materiaal verzameld om in die laden te stoppen, maar er werkten ook archivisten die al jaren voor het Rijksarchief werkzaam waren en nu opeens met minder ruimte genoegen moesten nemen. Zo iemand was meneer Schmidt Ernsthausen - later mocht ik Fred zeggen - hij kon al zijn spullen echt niet in die twee laden kwijt. Omdat ik het prima vond om genoegen te nemen met een archivistenbureau, bood ik hem een ruil aan. Toen dit uitlekte naar de hogere regionen, werd er echter onmiddellijk een stokje voor gestoken. Een archivist aan een chartermeester bureau? Dan ging kennelijk te ver.' 'Eerst ben ik dus als vierde chartermeester bij het rijksarchief in Zuid-Holland aan de slag gegaan. Alle chartermeesters deden daar ook promotieonderzoek, zogenaamd grondslagonderzoek. Daar was ik ook aan begonnen. In mijn geval spitste dit zich toe op de kroniek van Holland en Utrecht van Johannes a Leydis. Ik zou voor één editie uit deze vijftiende-eeuwse kroniek nagaan welke archivalische bronnen A Leydis eventueel gebruikt zou hebben. Het onderzoek heb ik echter stopgezet toen bleek dat de Universiteit Groningen ook was begonnen met de bewerking van een editie. Ik zou mij dan op een minder interessant gedeelte moeten storten en daar had ik geen zin in. Mijn functie kwam bovendien in 1983 op de tocht te staan bij een bezuinigingsoperatie van het Rijk. Mij werd gevraagd om aan de slag te gaan bij het rijksarchief in Zeeland dan wel Noord-Holland. Ik heb voor de laatste optie gekozen en ben daar in 1984 aan de slag gegaan als hoofd inventarisatie. Net terug uit het zwembad, 1964. wis- en natuurkunde zou gaan studeren, maar ook dit is het niet geworden. De gedachte om iets met het archief te doen of geschiedenis te gaan studeren, kwam echt niet in mij op.' Wat ben je dan wel gaan studeren? Trok deze studie jouw aandacht uiteindelijk naar het archiefwezen? 'Tijdens mijn studie maakte ik wel voor het eerst kennis met het archief. Al snel kon ik samen met andere studenten betaald onderzoek doen voor een parti culier. Wij moesten voor hem allerlei notariële protocollen bij toen nog het rijksarchief in Utrecht napluizen op het voorkomen van zijn achternaam. Het resulteerde in een enorm kaartsysteem Kon je een beetje aarden in deze wereld? Hoe verliep jouw verdere carrière in het archiefwezen? Als student. nummer 7 2013 47

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2013 | | pagina 47