Welke slager keurt zijn eigen vlees? gemeentearchivaris er niet in terecht was gekomen. Nu, zoveel jaren en een archiefwet en veel archiefwets wijzigingen verder, staat het er nog steeds niet in. Prestatie Indicatoren. Hierin vinden we de volgende passage: 'Een aantal gemeenten beschikt niet over een gemeentearchivaris; in dat geval is wettelijk gezien de gemeentesecre taris verantwoordelijk om het archief KPI - verslag op te maken.' Nog twee keer komen er woorden van gelijke strekking in voor, maar hier staat er nota bene bij 'wettelijk gezien'! Dat is dus niet waar. De laatste opgelegde kans om deze zaak ten goede te keren, was uite raard de invoering van de Wet revita lisering generiek toezicht. Daarbij werd het lokale archieftoezicht een groter gewicht toegekend, wel zo groot dat een gemeentearchivaris gewoonweg onontbeerlijk is geworden. De uitvlucht in artikel 32 lid 1 van de Archiefwet 1995 - dat de archiefbewaarplaats bij ontstentenis van een gemeentearchivaris door de gemeentesecretaris wordt beheerd - kan eruit als de benoeming van een gemeentearchivaris verplicht wordt. Dat voorkomt dan ook het misverstand dat er in artikel 32 lid 2 iets analoogs zou staan ten aanzien van het toezicht, want dat is namelijk niet het geval! Er wordt in lid 2 niet geregeld dat de secretaris het toezicht moet uitvoeren als er geen archivaris is. Verderop in de Handreiking vinden we de volgende passage: 'Het verdient dan de aanbeveling in de eerste plaats na te gaan of de gemeente alsnog een gemeentearchivaris wil aanstellen. In vele gevallen beschikt de gemeente secretaris namelijk niet over de tijd en expertise om de archiefinspectietaak naar behoren uit te voeren.' Dat dankt je de koekoek, hij zou een slager zijn die zijn eigen vlees keurt. Noten 1 Zie het artikel van Bennie Blom in: Archievenblad 117 (2013), nr. 2, pp. 12-15. Gerrit Kouwenhoven Column Ik kan me er gewoon kwaad om maken. En als ik me kwaad maak, kom ik slecht uit mijn woorden. Deze column wordt dan ook met de grootst mogelijke moeite van mijn kant het computergeheugen in geperst. U moet me daarom vergeven als dit stuk minder prettig leest dan u van me gewend bent. 'Waar heb je het over?', vraagt u zich wellicht af - en terecht. Ziet u, daar ga ik al. Normaal val ik meestal zonder enige tactische voorbereiding met de deur in huis, vaak tot irritatie van de ander, maar dit keer kan ik er geen begin aan krijgen. Het zit me dan ook dwars en ik verbaas me er steeds over dat er niet meer mensen hevig verontwaar digd over zijn, of daar in ieder geval niet voortdurend blijk van geven. Sterker nog: het is oorverdovend stil rondom dit onderwerp.1 'Welk onder werp?', denkt u intussen ongetwijfeld. Heb ik dat nog niet steeds gezegd dan? Welnu, daar gaat-ie dan: de verplichte aanstelling van een gemeentearchivaris door elke gemeente hoort in de wet te worden opgenomen. Zo, het hoge woord is eruit. Toen ik in 1974 - als jong broekie van achttien - mijn eerste stap in het archiefwezen zette, was de Archiefwet 1962 net zes jaar van kracht. Hier en daar rommelde het nog wat na aan geluiden van spijt dat de verplichte aanstelling van de Zonder gemeentearchivaris is er volgens de Archiefwet geen lokaal toezicht, terwijl het gerevitaliseerde generieke toezicht daar wel op rekent. Voor beelden van het genoemde misver stand vinden we in de VNG Handreiking Horizontale verantwoording Archiefwet 1995 via Kritische Gerrit Kouwenhoven streekarchivaris Epe, Hattem en Heerde. Tekening: Peter Vlot nummer 7 2013 35

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2013 | | pagina 35