ontspannend. Ik zie mezelf dan ook wel
als een soort erfgoedpolitie die objecten
van betekenis redt en doorgeeft aan
volgende generaties. Volgend jaar
publiceer ik een boek over de belang
rijke Franeker meubelfabriek Fristho,
die in de periode 1955-1965 aan de top
stond van het Nederlandse meubel
design met ontwerpers als Wim
Crouwel, Kho Liang Ie, William Watting
et cetera."
Zes stadsarchivarissen van 's-Hertogenbosch,
v.i.n.r. Kuijer, Van Albada, Bos-Rops, Hage,
Pirenne, Looper (1996).
Even uitwaaien op het IJsselmeer (augustus 2011).
Een rondleiding voor prinses Juliana in het
Zutphense gemeentearchief (1991).
het erfgoed vitaal te laten zijn. Op het
gebied van valorisatie zullen we vooral
het contact zoeken met de toeristische
sector. Friesland wil de komende jaren
inzetten op het 'rootstoerisme' en dan is
Tresoar natuurlijk onmisbaar vanwege
zijn grote genealogische databestanden
die in geheel nieuwe toeristische
producten zullen worden verpakt. Ook
zullen we onszelf een positie geven in
het maatschappelijk experiment: wat
kan Tresoar betekenen in een maat
schappelijk proces als krimp. Kunnen er
op digitale wijze functies in de dorpen
worden gebracht die fysiek verdwijnen?
Denk aan bibliotheek- en informatie
diensten."
Kun je dat nader toelichten? Hoe ziet
die maatschappelijke rol van het
archiefveld eruit?
"Archivarissen zijn in belangrijke mate
publieke figuren die aanwezig willen en
moeten zijn in de maatschappij. De
archivaris houdt nog steeds in belang
rijke mate de sleutels in handen die
toegang geven tot het domein van ons
collectief verleden. De archivaris maakt
in belangrijke mate het proces van
cultuuroverdracht mogelijk. En cultuur
overdracht is het wezenlijke proces dat
van een maatschappij ook een echte
samenleving maakt. We zijn misschien
nog te bescheiden als archivarissen om
een vooraanstaande positie in het
proces van cultuuroverdracht op te
eisen, ook in het publieke debat.
Vanwege het al eerder genoemde
onjuiste beeld van waardevrijheid van
archieven en van ons werk hebben we
ons altijd nogal verre gehouden van dat
publieke debat. Laten we maar onder
ogen zien dat archieven de directe
neerslag zijn van de actualiteit en dat
wij als archivarissen belangrijke 'duiders'
van die actualiteit kunnen en moeten
zijn. Eigenlijk ben ik permanent met
mijn werk bezig. Dat kost veel avonden
en weekenden maar het is wel waar
het om gaat: aanwezig zijn!"
Wat doe je naast je werk? Welke
hobby's zorgen voor afleiding?
"In mijn vrije tijd heb ik twee belang
rijke afleidingen. Van maart tot en met
september is dat windsurfen op het
IJsselmeer en het gehele jaar door is dat
het verzamelen van designmeubels en
-objecten uit de periode 1950-1980.Het
zoeken naar en het vinden van
bijzondere objecten uit het verleden -
'reizigers in de tijd'- is spannend en
In functie als directeur van de CAS:
stukken tekenen onder toeziend oog van
directiesecretaresse IJke Kolkman (1999).
"Daarnaast speelt mijn gezin natuurlijk
een belangrijke rol. De twee oudste
kinderen studeren Engels en Facilitair
Management in Groningen. De jongste
zoon doet volgend jaar eindexamen op
het Drachtster Lyceum. Hij zal toch geen
geschiedenis gaan studeren
Caroline Leistra redacteur Archievenblad
en senior medewerker collectiebeheer bij
het Nationaal Archief.
nummer 1 2012 41
