"Na de middelbare school ben ik in 1975 geschiedenis gaan studeren in Groningen. Mijn hoofdvak was middel eeuwse geschiedenis; ik kon me niet voorstellen dat geschiedenis na de middeleeuwen interessant kon zijn. De wens om archivaris te worden bleef en na mijn afstuderen ben ik in 1983 begonnen aan de hogere archief opleiding in Den Haag. Ik liep stage bij het gemeentearchief van Deventer en had het als mediëvist niet beter kunnen treffen: ik mocht het kapittelarchief van St. Lebuïnus inventariseren. Het archief omvatte niet meer dan een meter aan documenten maar was complex. De burgemeester van Deventer bracht in die tijd een bezoek aan het archief en op zijn vraag waarom dat inventariseren zo lang moest duren, antwoordde ik dat het archief dan ook wel een omvang van een meter had. Hij keek volledig verbijsterd en die gezichtsuitdrukking is me altijd bijgebleven. Toen realiseerde ik mij dat wij als archivarissen - vooral in die jaren - wel in een zeer eigen werkelijkheid leefden. Een tikkeltje wereldvreemd, maar wel geweldig interessant." "Mijn droom, archivaris worden van een historische IJsselstad, ging in vervulling toen ik in 1985 werd benoemd tot gemeentearchivaris van Zutphen. Een magnifieke stad met een magnifiek archief en een zeer vruchtbaar historisch klimaat. Hier viel alles op zijn plek: de zichtbare middeleeuwen in het verleden van de stad, de rijke archieven en het prachtige landschap. Mijn hoogtepunt van de Zutphense jaren was de verbouwing en het in gebruik nemen van het middeleeuwse Elizabethgasthuis als archiefgebouw in 1989. Het was niet alleen een prachtig bouwproject, maar het was ook bijzonder om als jonge, beginnende archivaris te merken dat je met je plannen en ideeën ook fysiek de stad een beetje mooier kon maken." "Na Zutphen volgde in 1992 de aan stelling tot stadsarchivaris van 's-Hertogenbosch. Ik wilde graag naar een grotere stad en een groter archief. Het Stadsarchief had in die tijd een sterk imago als vooruitstrevend en modern, door het beleid van Joan van Albada in de jaren '80. De belangrijkste leerschool daar was wel de professionele ambtelijke organisatie onder leiding van een visionaire gemeentesecretaris die ons de belangrijke managementgoeroes liet lezen. Ik merkte dat ik vooral van de inhoud was en als manager nog veel te leren had." "In 's-Hertogenbosch heb ik slechts vier jaar gewerkt. In 1995 werd ik benaderd voor de functie van directeur van de Centrale Archief Selectiedienst (CAS) in Winschoten, een onderdeel van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. De overgang van 's-Hertogenbosch naar Winschoten is groot geweest. Maar in 's-Hertogenbosch had ik de smaak van het managen te pakken gekregen en Winschoten bood de mogelijkheid om deze kennis om te zetten naar de praktijk. De start bij de CAS was onwennig: een heel ander bedrijf dat in veel zaken afhankelijk was van Den Haag. Het was bijzonder om één van de directeuren van Binnenlandse Zaken te zijn en vanuit de directie was er ook altijd belangstelling en inzet voor de kwaliteit van overheidsinformatie. In die tijd stond alles ook op scherp door de beruchte LIRO-affaire en door de val van Srebrenica. Als CAS hebben we toen de archieven van de Militaire Inlichtingen Dienst gescand en beschreven, om de diverse onderzoeken naar Srebrenica mogelijk te maken. Bij de CAS heb ik veel geleerd over strategisch beleid en management. Maar uiteindelijk won toch weer mijn liefde uit de jongens jaren voor cultuur en geschiedenis het: in 2000 ben ik directeur geworden van het Historisch Centrum Overijssel. Terug naar een middeleeuwse stad in het IJsselgebied." Het jongetje dat archivaris wilde worden, Gorredijk midden jaren '60. van Gorredijk aan het begin van de twintigste eeuw een studieus klimaat waar veel werd gelezen, gedebatteerd en toneel gespeeld. Daarnaast zat er ook een sterke romantiek in mijn belangstelling: oude kaarten en geheim zinnige verhalen... Ik denk dat ik daarom ook middeleeuwse geschiedenis als hoofdvak heb gestudeerd. Die middel eeuwen hadden toch wel het hoogste Indiana Jones-gehalte, naar mijn mening." Hoe werd je uiteindelijk archivaris? Op archiefreis naar Rijssel met professorJongkees(1979). En daarna? nummer 1 2012 39

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2012 | | pagina 39