Ontsluiting, vernietiging en serendipiteit Over de rol van archieven en archiefbeheerders in historisch onderzoek Archieven fungeren als grondstof voor nieuwe verhalen over het verleden, zoals voor mijn proefschrift over bevolking en arbeid, of mijn familiegeschiedenis. Zij kunnen ook gebruikt worden als brandstof voor het actuele debat en het legitimeren van het denken en handelen van nu. Daarnaast fungeren zij als toetssteen van al die verhalen over het verleden: archiefonderzoek kan immers leiden tot herziening van een verhaal. Archiefbeheerders nemen een sleutelpositie in. Zij fungeren als een soort lenders of last resort, als centrale banken die in principe de beschikbaarheid en kwaliteit van historische informatie in een samenleving bepalen. Het verwerven en ontsluiten van nieuwe archieven kan tot aardverschuivingen leiden in historische inzichten. In deze bijdrage wil ik de betekenis van archieven en archiefbeheerders in mijn wetenschappelijk onderzoek graag laten zien.1 Magische ontsluiting: de inventaris Paul M.M. Klep I Zoals een goede lender of last resort betaamt, zal de archiefbeheerder instrumenten aanmaken om de bouw, kwaliteit en kwaliteitscontrole van historische verhalen te optimaliseren. De archiefinventaris is daarbij een klassiek en nog altijd onmisbaar instrument. Het sterke punt van een goede archief inventaris is dat deze volgens een voorspelbare, grondig uitgewerkte systematiek is opgezet. Die systematiek is vaak gebaseerd op de fysieke infor matiestructuur die een archiefvormer heeft nagelaten. Die plaatste immers de notulen, correspondentie en financiële administratie op een chronologische manier bij elkaar en liet daarna een reeks thematische dossiers en losse stukken volgen. De klassieke inventaris Foto: Jeroen Trispel. structureert deze nalatenschap op een heldere manier door de thematische dossiers in een vooraf bepaalde volgorde te plaatsen. Een belangrijk nadeel dat ik tijdens mijn onderzoek ontdekte, was dat in algemene series een veelheid van thematische informatie verborgen zit die in de inventaris niet nader wordt beschreven. Een 'serie dossiers' of beter nog, een 'los stuk', is in de beschrijving van een klassieke archiefinventaris aanzienlijk beter af dan een document dat schuil gaat in algemene series. Personen, beschrijvingen, prijzen, lonen en gebeurtenissen kunnen verscholen zitten in algemene reeksen met besluiten, notulen, correspondentie, verslagen en financiële, fiscale en bevolkingsadministratie. Het is een nummer 10 2010 33

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2011 | | pagina 33