"Het gaat erom de historische informatie die je beheert, bewust en actief terug de maatschappij in te brengen" In gesprek met Marcel Duijghuisen Al vanaf zijn jonge jaren was hij vrijgevochten en zelfstandig, maar wel vanuit een maatschappelijke betrokkenheid. Als directeur van het RHCe (Regionaal Historisch Centrum Eindhoven) wil Marcel Duijghuisen dan ook iets betekenen voor de maatschappij. "En dat gaat niet alleen om het opslaan van materiaal." Gennep om precies te zijn, op 2 december 1953 als derde van een gezin met vier kinderen. Mijn vader was een boerenzoon uit Groesbeek en mijn moeder kwam uit Zevenaar, maar zij had lange tijd in Arnhem gewoond en gewerkt. Een opvallende combinatie van stad en platteland die door mijn hele jeugd heen heeft gelopen. Beiden hadden enkel lagere school gedaan en het was hun sterke ambitie dat wij als kinderen meer opleiding zouden krijgen. De oudste drie konden allen goed leren en dat bleek al op de lagere school; de jongste van ons gezin had daar wat meer problemen mee. De lagere school heb ik gesleten in Gennep en de laatste twee jaar in Weert, in beide gevallen was het de Martinusschool. Van meet af aan was het voor mij duidelijk dat ik daarna naar het gymnasium zou gaan, net als mijn oudere broer. Een stap die overigens niet echt paste binnen de buurt waar wij woonden, maar ook niet bij de families aan vaders- en moederskant. Voor mijn J ouders was het geen probleem. Integen deel: vooruitgang was het motto." "Overigens, wat betreft Gennep: uiteindelijk heeft dat stadje drie heden daagse archiefmensen voortgebracht: Harrie Jan Metselaars, Henk Roosenboom en ikzelf. Wij hebben alle drie bij elkaar in de buurt gewoond maar zijn vanwege het leeftijdsverschil elkaar toen nooit tegen gekomen. Onze ouders kenden elkaar wel." "Tijdens de avonduren spijkerde mijn vader zijn gebrek aan opleiding bij en maakte zo gestaag carrière binnen de douane. Een opvallende keuze overigens, afkomstig als hij was uit de smokkelstreek rond Groesbeek. Het illegaal oversteken in beide richtingen van de grens was ook binnen zijn eigen gezin geen onbekende praktijk." "Beiden waren zij 'verlicht katholiek', wel gelovig maar met een vrijzinnige inslag. Dogmatisme was ze vreemd en de omgang met mensen van een andere religie vanzelfsprekend. Dat was ook duidelijk merkbaar aan hun vrienden- en kennissenkring. Zo hebben wij thuis allemaal aan de hand van onze buurvrouw 'protestants' leren lopen. Een sociaal gevoel, maatschappelijke verantwoor delijkheid, werd eveneens met de paplepel ingegoten. Mijn vader was actief binnen verschillende besturen en binnen de vakbond. Discussies tijdens het eten waren standaard en de krant lezen een vanzelfsprekendheid. Die grondhouding heeft ook binnen mijn doen en denken duidelijk zijn sporen nagelaten." Burgerlijke Stand Anno nu als eerzaam burger (foto's part. coll.). Fransien Sme> Laten we beginnen bij het begin. Waar en wanneer ben je geboren? En waar bracht je je lagere schooltijd door? "Ik ben geboren in Noord-Limburg, Frlsch und fröhlich met vlinderstrikje (1958). Uit wat voor nest kom je? nummer 7 201 1 51

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2011 | | pagina 51