1. Tot 2016 is 9 miljoen euro beschikbaar
voor het realiseren van de visies, met
als opdracht geld 'uit andere bron los
te maken'. De middelen zijn immers
beperkt en (zo concludeer ik) het Rijk
is niet van zins meer financiële
middelen vrij te maken. De 'zelfred
zaamheid' van de sector staat voorop.
Een bedrag dat een 'druppel op een
gloeiende plaat' is, zelfs voor de
volstrekt ambitieloze visies die nu zijn
gedefinieerd;
2. Er komt geen informatiewet, want de
ontwikkelingen op het terrein van ICT
en informatisering gaan te snel om
een 'eindbeeld' te kunnen geven.
Alweer een vreemde uitspraak: als
een wet een 'eindbeeld' geeft dan
zijn alle wetswijzigingen die dag in
dag uit worden doorgevoerd niet echt
nodig. Het gaat er eerder om dat voor
een informatiewet bindende
uitspraken gedaan moeten worden
over informatiekwaliteit en de
organisatie van de informatie
huishouding, over rechtmatigheid
en bewijs en de geldigheid van een
normenkader. Dat is naar alle
waarschijnlijkheid nog een brug te
ver.... In de huidige Archiefvisie is
daarover ook helemaal niets te
vinden."
"Al met al ben ik niet echt enthousiast.
Als geheel is het een gemiste kans.."
11. "Archiefvisie... waar is
de archivarissenvisie?"
Waar is dan de archivaris
als 'hoeksteen van de
democratie'?
RHC's. Daar moet nog eens goed over
nagedacht en gesproken worden."
"Maar er is nog iets anders. Naast de
verstandige visie op informatie in het
digitale tijdperk als zodanig, zullen
de archivarissen zich Ozelf goed moeten
bezinnen op de vraag welke
verantwoordelijkheid zij hebben ten
aanzien van de overheidsinformatie.
Tamelijk impliciet gaat de Archiefvisie
uit van het records continuüm, met een
doorgaande verantwoordelijkheidslijn
van de archivaris. De archivaris is een
volledig en integraal onderdeel van die
verantwoordelijkheid. Nu zijn we nog
een beschaafd land, maar stel eens dat
het mis gaat en de archivaris onderdeel
is/wordt van manipulatief informatie
management vanuit politieke doel
stellingen. Waar is dan de archivaris als
'hoeksteen van de democratie'? Kortom,
de Archiefvisie dwingt archivarissen en
archiefdiensten om een zelfbewuste
visie te hebben op hun belangrijke
maatschappelijke verantwoordelijkheid
om informatiebeleid te 'ontmaskeren'."
"Op de Archiefvisie van Halbe Zijlstra is
weinig aan te merken. Een praktische,
pragmatische, doelgerichte en bovenal
uitvoerbare notitie. Op sommige
bestelmatige punten worden kool en
geit gespaard. Als op nationaal niveau
het Nationaal Archief zich ontwikkelt tot
kenniscentrum, waarom zouden dan op
regionaal niveau de Regionale
Historische Centra daartoe niet expliciet
aangewezen kunnen worden? De directe
link tussen RHC's en NA is een prachtige
en krachtige basis. Maar de Archiefvisie
worstelt met de positie van de
provinciale archiefinspecties en ziet voor
hoog mogelijk op te schroeven.
Er valt heel veel te zeggen over het
stuk, maar ik concentreer mij hier op
twee opvallende uitspraken van de
staatssecretaris:
Bert Looper
de archiefinspecteurs een nieuwe
sleutelrol als kennisverspreiders en
adviseurs. Dat zou natuurlijk een hele
goede positionering kunnen zijn, maar
er dreigt op het terrein van kennis-
opbouw en -deling een schimmige
situatie in de verantwoordelijkheden
van provincies, archiefinspecteurs en