Charles bij een vennetje achter het huis in Drenthe, 1961.
Niet online!?
"Ik ben geen liefhebber van gadgets en
hecht persoonlijk weinig belang aan
dingen als Twitter of LinkedIn. Ik heb
mijn LinkedIn-pagina onlangs maar
verwijderd. Hij was ooit per ongeluk
ontstaan en ik was niet ingegaan op
verzoeken om gelinked te zijn. Het had
dus niet zo veel zin."
"Ik was ook de laatste directeur in de
gemeente die nog geen mobiele
telefoon had. Toen het college van B&W
mij direct wilde spreken over het
oorlogsverleden van Jan Campert [2005,
IZ], konden zij mij niet bereiken. Ik heb
toen op mijn kop gekregen en heb
sindsdien een mobiele telefoon."
"Ik ben overigens niet wereldvreemd: ik
maak dagelijks gebruik van allerlei
nuttige zoekdiensten op internet en ik
stimuleer mijn medewerkers om voor
hun werk gebruik te maken van social
media."
De wijze van organiseren dan? Zijn in
het bibliotheekwezen de
koepelorganisaties niet beter
georganiseerd?
"Ik zou me daar niet blind op staren.
Vroeger was er de Vereniging van
Openbare Bibliotheken die de middelen
van zowel het Rijk als de contributies
van de leden moest verdelen. Dat leidde
vaak tot spanningen. Dit is - in opdracht
van het ministerie van OCW - nu netjes
opgesplitst in het Sector Instituut
Openbare Bibliotheken (SIOB) en de
(nieuwe) VOB. Maar nu moeten ze
samenwerken. Het vroegere probleem
van spanningen binnen de vereniging
is nu vervangen door een coördinatie
probleem. Uiteindelijk geldt ook hier de
wet van behoud van ellende. Er zijn veel
clubjes. Zo is er zelfs een vereniging van
directeuren. Ik ben daar geen lid van
geworden."
"De KVAN is in het bibliotheekwezen te
vergelijken met de Nederlandse
Vereniging van Bibliothecarissen (NVB).
Hun positie is echter veel minder
krachtig dan die van de KVAN. Het
mooie van de KVAN is juist dat er geen
grenzen zijn tussen de diverse lagen:
directeuren en archiefmedewerkers
ontmoeten elkaar daar."
De samenwerking met de archiefdienst
zal wel beter zijn dan in welke andere
stad ook.
"Dat weet ik niet, ik kan niet heel
Nederland overzien. We hebben wel een
hele goede samenwerking. We hebben
een verhalentafel georganiseerd, waarin
Hagenezen hun ervaringen op film
konden laten vastleggen. Deze verhalen
worden nu in het archief bewaard. Op
initiatief van het Haags Gemeentearchief
is er sinds 2009 ook een gemeenschappelijk
historisch informatiepunt in één van de
wijkbibliotheken."
"Bibliotheken zijn niet exclusief. Ze
zoeken daarom een royale samenwerking
met iedereen. We geven bijvoorbeeld de
mogelijkheid aan culturele instellingen
om zich in een vestiging in de wijk te
presenteren. Hierdoor bestaat de kans
een publiek te bedienen dat zij anders
niet kunnen bereiken."
Heb je de banden met het archiefwezen
helemaal doorgesneden? Je hebt
bijvoorbeeld vorig jaar je lidmaatschap
van de KVAN opgezegd.
"Ik heb sporadisch nog contact met
oud-collega's, maar ik zag niet in waarom
ik nog een beroepsvereniging zou
subsidiëren terwijl ik niet meer in de
sector werkzaam ben. Bovendien: het
Archievenblad staat hier in het
tijdschriftenrek [in de open opstelling,
IZ] helemaal aan het begin, bij de 'a'.
Ik kan er zo heen lopen. Wat me speet
was dat ik het overlijden van Hans
Scheurkogel had gemist. Ik hoorde
toevallig van zijn overlijden terwijl dat al
40 2011 nummer 5
