De archivaris tussen
priester en tolk
él
In gesprek met Charles Noordam
Was Charles Noordam de gedoodverfde opvolger van Maarten van
Boven? We zullen het niet weten want plotseling was hij directeur
van de Openbare Bibliotheek in Den Haag. Dat is alweer vijf jaar
geleden. Hoe is het met hem?
Burgerlijke Stand
Charles Noordam (foto's part. coll.).
Ivo Zandhuis
Ter voorbereiding hebben we met de
redactie herinneringen aan je opgehaald
en heb ik gezocht in de catalogi van
bibliotheken en archiefdiensten. Het
werd niet helemaal duidelijk waar je
loopbaan in het archiefwezen begon.
"Ik begon als stagiair bij het Streek-
archivariaat van Zuid-West Utrecht,
onder leiding van Boon. De Archiefschool
gaf twee mogelijkheden om te solliciteren
voor een stageplek: het Rijksarchief
Utrecht en het Streekarchivariaat
Zuid-West Utrecht. Ik had geen idee hoe
het archiefwezen werkte, maar schatte
in dat er in een klein archief meer
aandacht voor me zou zijn dan in het
(veronderstelde) logge en grote
Rijksarchief. Niets bleek overigens
minder waar, eigenlijk was het de
verkeerde keuze. Het archief was
gevestigd in twee lokalen van een
negentiende-eeuwse school. Meneer
Boon bezette in zijn eentje een lokaal
waarin ook de mooiste banden waren
verzameld. In het andere lokaal zaten
twee archiefmedewerkers, vier WSW-ers,
stond de beeldcollectie èn werd het
publiek ontvangen."
"In de regio heb ik daarna vele banen
gecombineerd bij verschillende
gemeentes, waaronder Nieuwegein en
Montfoort. Vanaf 1990 was ik volledig in
dienst van de gemeente Montfoort. Daar
was in de kelder van het middeleeuwse
stadhuis een werkplek voor me afgeschot
naast de afgedankte spullen. Soms
verrichte ik losse werkzaamheden voor
buurgemeentes. Bij mijn vertrek in 1995
heb ik geadviseerd het archief van
Montfoort onder te brengen bij het
Streekarchief in Woerden, en dat is ook
gebeurd. Zelf werd ik toen hoofd van de
afdeling Inspectie, Registratuur en
Acquisitie van het Gemeentearchief in
Amsterdam."
Was dat niet een enorme overgang?
Van een dorp naar de hoofdstad, van
alleen werken naar leidinggeven?
"Ja, het was mijn eerste echte
managementfunctie. Ik gaf leiding aan
20 tot 25 mensen. We deden ook de
bewerking van archieven van
gemeentelijke diensten en stadsdelen.
Jeroen van Oss deed de acquisitie. We
waren gevestigd in de voormalige
diamantslijperij van Asscher in de
Tolstraat, achter het archief [toen nog
aan de Amsteldijk, IZ]. In 2000 werd ik
stadsarchivaris van Den Haag."
Ik heb begrepen dat je daar een
ingewikkelde start maakte.
"Dat was inderdaad een bizar verhaal.
Vijf dagen voor ik daar zou beginnen,
brak ik enkele nekwervels. Ik was al een
aantal dagen niet lekker, had die nacht
een paracetamol genomen en viel
flauw. Ik kwam met mijn nek tegen de
deurpost. Ik ben tachtig kilo en heb al
zo'n dun nekkie. Ik heb veel geluk gehad
want ik had wel dood of verlamd
kunnen zijn. Ik heb drie maanden een
haloframe gedragen. Gelukkig maar dat
die bestaan, anders had ik al die tijd in
een gipsbed gelegen."
In de tijd dat je gemeentearchivaris in
Den Haag was, was je ook voorzitter
van de KVAN.
"Het was een moeilijke tijd voor de
KVAN. Er gingen zelfs stemmen op om
de KVAN op te heffen. Met een aantal
bestuursleden hebben we dat toen
proberen vlot te trekken. We
organiseerden meer activiteiten, zoals
de Ketelaarlezing (samen met het
Nationaal Archief) en de meerdaagse
KVAN-studiedagen. Daarbij verzorgden
we vergaderfaciliteiten voor allerlei
nummer 5 201 1 37
