De archiefervaring van Mirjam Louisse De geschiedenis van Zeeland staat in het teken van de zee. Eén van de bekendste verhalen in Zeeland is de historie van de stad Reimerswaal, die na de Sint-Felixvloed van 1530 als een steeds verder afbrokkelend eiland overbleef in de kolkende zee die de omringende dorpen overspoelde. In deze periode overstroomden niet alleen Reimerswaal en nabijgelegen plaatsen, maar ook heel oostelijk Zuid- Beveland, Noord-Beveland en het eiland Borssele. In 1572 kwamen Spaansgezinde troepen op het idee om te voet dwars door het verdronken land van oostelijk Zuid- Beveland te trekken. Zo trok Mondragon met 3000 soldaten door de schorren en slikken op weg naar Goes. Op sommige plaatsen moesten de soldaten tot hun middel door het water waden. Sommigen verloren na een valpartij in de glibberige modder hun helm, anderen hun wapen en enkelen verdronken. Hieraan moest ik denken bij een tocht naar het verdronken dorp Valkenisse jaren geleden. betrokken was bij het fort. De tweede kaart betreft een hernieuwde opmeting uit 16371 van het poldergebied tussen Valkenisse en Waarde door C. Smallegange. Het kaartboek van Smallegange vormt een zeer gedetailleerde bron van de situatie waarin het dorp in de eerste helft van de zeventiende eeuw verkeerde. We zien dat het schip van de kerk toen al was verdwenen door eerdere overstromingen, de zijkapellen ontbraken. Het dorp Valkenisse beleefde toen al zijn nadagen. In 1682 liep de polder weer onder. De kerktoren stortte uiteindelijk in 1750 in. Het verdronken land werkt op de verbeel ding. Het kaartboek van Smallegange is als het ware als een tijdmachine. Op het uiterste puntje zien we, prachtig geïllustreerd, Fort Keizershoofd getekend. Dan werpen we een blik op de restanten van de kerk, die als een baken nog fier overeind staat. Je vraagt je af hoe het leven daar eeuwen geleden moet zijn geweest. Het kaartboek van Smallegange verbindt heden en verleden. Noot 1 Gemeentearchief Goes, verzameling Keetlaer inv.nr. 1350, 'Vermeetinge van de polders van Waarde, Valkenisse etc. door de landmeter C.Smallegange in den jaere anno 1637'. Ook de stormvloed van 1682 was voor oostelijk Zuid-Beveland rampzalig. De polders van Waarde, Valkenisse en Krabbendijke liepen onder. In het dorp Valkenisse werden vrijwel alle huizen verwoest. Voor dat dorp was het de nekslag; na deze ramp werd het buitengedijkt. Ook Fort Keizershoofd ging verloren. Dit fort bestond uit vier bolwerken. Ieder bolwerk was van een batterij voorzien, waarop een kanon kon worden geplaatst. In het fort was een kapiteinswoning, een kruittoren en stenen huisvesting voor 150 militairen. De Westerschelde gaf jaren geleden de restanten van dit dorp prijs. Heemkundige Kring de Bevelanden organiseerde destijds een excursie naar de schorren van Waarde, een dorp in oostelijk Zuid-Beveland. Het was mooi weer, iedereen had goede zin en zo begonnen wij vanaf de dijk aan de Westerschelde onze excursie. Het eerste gedeelte verliep nogal moeizaam, want we hadden ons niet gerealiseerd dat deze schorren op zijn zachtst gezegd nogal moeilijk te betreden waren. Je moest heel hard lopen wilde je niet wegzakken in de modder. Op een gegeven moment stonden enkele mensen tot de heupen in de drek. Onder grote hilariteit werden zij bevrijd, waarna we de restanten van het dorp Valkenisse bereikten. Op de schorren waren nog delen van de kerk te zien, een waterput en een begraafplaats. Een paar honderd meter vanaf de zeedijk stond je letterlijk met de voeten in de historie. Inmiddels zijn de restanten weer onder modder verdwenen. Over het dorp Valkenisse zijn de feitelijke gegevens schaars. De topografie laat zich beschrijven aan de hand van twee kaarten uit het begin van de zeventiende eeuw. De eerste zeventiende-eeuwse kaart betreft het 'Plan van het Oostkwartier van Crabbendijcke en Valkenisse tot voorbij het fort Keijzershooft'. Een kaart uit 1631 van vestingbouwkundige J. Vleugels, die Hernieuwde opmeting van het poldergebied tussen Valkenisse en Waarde door C. Smallegange, 1637. Mirjam Louisse sinds 2009 gemeente archivaris van de gemeenten Goes, Noord-Beveland en Kapelle. nummer 3 201 1

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2011 | | pagina 5