v-
Van de ene stad naar de andere
Disordres
Noot
1
Groepsfoto stadsarchief Dordrecht. Links Peter Horsman, rechts archivaris Th. Jensma.
technologie is nu eenmaal geen
geschiedenis of theologie) behaalt hij
- opnieuw met genoegen - in 1999 het
diploma Archivistiek A. Hij raakt aardig
internationaal georiënteerd, onder meer
door (ICA) congressen in Parijs en
Montréal. Peter wordt eerst lid en later
voorzitter van de 'Automation Committee'
van de ICA. In 1988 neemt hij deel aan
een "invitational expert meeting on
descriptive standards", waar feitelijk de
grondslagen werden gelegd voor wat
later ISAD is geworden.
Via de ICA leert hij zijn tweede en
huidige vrouw kennen. Zij woont met
haar dochtertje in Rome en Peter in
Amsterdam. Peter vliegt sindsdien van
de ene stad naar de andere en is altijd
onderweg. Praktiserend gelovig is hij
niet meer, zodat hij hoog in de wolken
vooral moet vertrouwen op goede
weersomstandigheden en een solide
techniek.
Binnen de Rijksarchiefdienst rommelt
het. Reorganisatie volgt op reorganisatie.
Peter kan er een half jaar tussenuit
breken door een project te doen bij de
Wereldvoedselorganisatie in Rome
(WFO). Een vaste baan zit er daar echter
niet in omdat het contingent Nederlanders
al veel hoger is dan op grond van een
evenredige verdeling over de lidstaten
Als docent bij een cursus paleografie,
stadsarchief Dordrecht (1980).
redelijk is. Peter keert terug naar de
Rijksarchiefdienst waar hij zich onder
meer bezighoudt met het dossier
'digitale duurzaamheid', totdat het
programmabureau op dubieuze gronden
wordt opgeheven. Hij stapt in 1996 over
naar de inmiddels verzelfstandigde
Archiefschool. Hij zal daar 13 jaar het
onderzoek coördineren en onderwijs
geven.
De archivaris maakt soms even plaats voor de muzikant.
Gevraagd naar hoogtepunten in zijn
loopbaan passeren de Van Wijnpenning
(enigszins gekscherend) maar vooral zijn
promotie aan de Universiteit van
Amsterdam in 2010 de revue. Zijn
proefschrift getuigt van een oude liefde:
Abuysen ende Disordres. Archiefvorming
en archivering in Dordrecht, 1200-1920.
Oud-gemeentearchivaris Jensma is niet
bij de promotie aanwezig maar stuurt
Peter een zeer persoonlijke brief.1
Gevraagd naar teleurstellingen komt
onvermijdelijk de onnodige teloorgang
van de Archiefschool ter sprake, met als
persoonlijk dieptepunt het onverwacht
overlijden in 2006 van vriend en collega
Hans Scheurkogel. Peter schreef een
bewogen in memoriam voor hem in het
Jaarboek van de S@P (2010).
Onder het genot van een glas cognac
vraag ik Peter voorzichtig of en wanneer
hij met pensioen gaat. Nou, over ruim
een jaar dus, maar... hij is nog betrokken
bij een Holocaustproject van het NIOD
(doorlooptijd 4 jaar) en zo nog wat
zaken. Zijn persoonlijke onderzoeks
agenda bevat ook nog het een en ander.
En dus zal Peter nog wel een tijdje heen
en weer blijven vliegen, alvorens zich in
alle rust neer te zetten op een naar ik
hoop Italiaans dakterras, ver weg van
alle (e-)depots.
1 Nog voor het ter perse gaan van dit
nummer van het Archievenblad bereikte
de redactie het bericht dat Th. Jensma,
oud-gemeentearchivaris van Dordrecht,
is komen te overlijden.
René Spork redacteur Archievenblad en
projectleider digitale dienstverlening bij
het Gemeentearchief Rotterdam.
Theo Thomassen en Peter Horsman,
Archiefschool begin 21ste eeuw.
nummer 3 201 1 37
