ik met een gevoel van treurnis mogen
meemaken dat gemeenten met hun
archieven gingen 'shoppen'. Daar waar
het zo goedkoop mogelijk kan, daar
gaan we naartoe. Die attitude, daar
word je triest van."
verrast met de uitgave in boekvorm van
112 van de circa 250 columns die ik over
de periode 1997-2008 in het Brabants
Dagblad schreef. Niets heb ik ervan
gemerkt, hetgeen natuurlijk ook kwam
vanwege het feit dat mijn 'translatio' (ik
werk sinds enige tijd weer op mijn oude
stek aan de Demer) reeds had plaats
gevonden. Verder besteed ik ook tijd
aan mijn Lions Club, die - hoe kan het
anders - Land van Heusden en Altena
heet. Mijn vrouw en ik houden erg van
vakantie en vieren dat op alle mogelijke
manieren. Eerst met een tent en nu al
jaren met een sleurhut, waarmee we
alle uithoeken van Europa bereiken.
Heerlijk, de vrijheid om te gaan en staan
waar je wilt. We boeken deze kampeer-
vakanties niet maar gaan gewoon. Ook
vliegreizen en fly and drive vinden we
leuk. Een geweldig huis op een wijngoed
in Toscane is een adres waar we, naast
Toen weggaan was geen optie. En na
bedreigingen waren er weer nieuwe
uitdagingen. Eén keer heb ik de kans
gehad te vertrekken uit het archief
wezen, maar ik heb het niet gedaan
omdat die functie onzeker was en ik in
dat stadium mijn vrouw en studerende
kinderen geen onzekerheid wilde
bieden. Daar komt bij dat een
verandering van functie vaak een
verhuizing met zich meebrengt, terwijl
het ons in de historische vesting
Heusden nog steeds zeer goed bevalt en
ik een hekel heb aan dagelijks over
flinke afstanden te pendelen. Het lang
ergens functioneren geeft je ook het
plezier te mogen vaststellen wat je hebt
bereikt, want toen ik begon was er
niets, nog geen potlood."
Welke activiteiten ontplooi je in je vrije
tijd? Wat weten we niet van je wat we
mogen weten?
"Mijn vrije tijd staat nog steeds veel in
het teken van het werk, al is dat in de
loop der jaren wat afgebouwd, ook in
het besef dat de jeugd de boel moet
overnemen. Nog steeds lees ik graag,
maak lange wandelingen en hoop dat
weer volop te kunnen doen na een
komende heupoperatie. Uit vele
terreinen waarin ik vroeger actief was,
ben ik weggegaan, zoals de politiek,
besturen van musea, bibliotheken et
cetera. Van één baantje kan ik maar
geen afstand doen. Sinds 1979 ben ik
bestuurslid van de Stichting Vrienden
Je hebt dus ruim dertig jaar in Heusden
gewerkt, maar ook in dezelfde functie:
heb je nooit verder gekeken? Waarom
ben je uiteindelijk nooit weggegaan?
"Natuurlijk is het zo dat ik in al die jaren
wel eens gedacht heb te moeten
vertrekken. Als ik al op het punt stond
zoiets te doen, was er steeds wel iets
dat me weerhield. In al die jaren zijn er
veel bedreigingen geweest. Plannen van
bovenaf tot bundeling en integratie van
gemeenschappelijke regelingen, het
herverkavelen van die regelingen,
gemeentelijke herindelingen enzovoorts.
van Slot Loevestein en sinds een aantal
jaren voorzitter. Het is een bijzondere
stichting met een behoorlijk vermogen
en geen verplichtingen. Er zijn slechts
vijf bestuursleden, waaronder drie
burgemeesters. Heerlijk. Slagvaardig.
Niet gehinderd door beslommeringen en
we kunnen wat betekenen voor dit
mooie kasteel aan Maas en Waal.
Genieten kunnen we ook van de
prachtige concerten daar in de sfeervolle
ridderzaal. Diners van de bestuursleden
met partners in deze ruimte, met een
celliste en open haardvuur, zijn
onvergetelijke momenten.
Ook ben ik lid van de cultuurraad van de
gemeente Aalburg. Sinds kort ook
bestuurslid van Brabants Heem. Ik hoop
daar nog van nut te kunnen zijn. Ik
schrijf graag en dan vooral
laagdrempelige boeken. Bij mijn
afscheid werd ik enorm verblijd en
Tom van der Aalst: gepensioneerd maar nog altijd volop actief in het archiefwezenHier in een nieuwe
werkkamer, juli 2005 (foto Eli Maas).
36 2011 nummer 2
