"Dicht bij de burger,
maar wel efficiënt"
In gesprek met Tom van der Aalst
Met een passend feest nam eind vorig jaar Tom van der Aalst
(60) afscheid als hoofd van het Streekarchief Land van Heusden
en Altena. Oud-collega Ig Caminada schetste hem bij die
gelegenheid als iemand met een niet alledaagse manier van
werken om de noden van het archief onder de aandacht van
bestuurders te brengen. De 'eeuwige' archivaris, die deze dienst
in 'Hollands Brabant' van onderaf opbouwde en deed uitgroeien
tot het eerste streekarchief in de provincie, koos ervoor om dit
werk na 33 jaar voor het 'tijdelijke' in te ruilen. Tom zal nog een
aantal jaren wijden aan het echte archiefwerk, inventariseren,
onderzoek doen en publiceren. Tijd om eens terug te blikken op
persoon en werk van Tom van der Aalst.
Burgerlijke Stand
Tom van der Aalst (foto Eli Maas).
Jac. Biemans
Uit wat voor nest kom je: schets je
ouderlijk gezin, huis, omgeving en
werksfeer eens. Heb je daarin iets
gevonden, meegekregen of opgebouwd
dat bepalend of belangrijk is geweest
voor je latere werk?
"Mijn geboorteplaats is Geldrop op
4 september 1950 en het was meteen
raak. Twee maanden te vroeg, hersen
bloeding, couveusekindje en mijn vader
werd te verstaan gegeven dat hij geen
geboortekaartjes mocht laten drukken.
Geheel overeenkomstig de rooms-
katholieke mores werd ik gelijktijdig
gedoopt en gevormd. Later zou blijken
dat ik een forse handicap had: ik was
ernstige slechthorend met een
gehoorverlies van 70%. Uiteraard heeft
dit consequenties gehad in mijn verdere
leven. Als oudste in een gezin met nog
twee broers groeiden we op in een 'rijk
rooms leven'-gezin, waarin het geloof
een zeer belangrijke rol speelde. Er was
ook een 'heeroom', een broer van
moeder, die als Witte Pater werkzaam
was in Zambia. Het was een harmonieus
gezin met veel aandacht voor muziek,
vooral kerkmuziek, dat om redenen als
aangegeven aan mij niet zo besteed
was. Ik kan genieten van muziek, maar
muziek maken was in tegenstelling tot
veel musicerende familieleden voor mij
niet weggelegd. Mijn vader verdiende
aanvankelijk de kost als magazijnchef bij
een wollenstoffenfabriek in Geldrop, om
zijn loopbaan af te sluiten als inkoper bij
een grote gloeilampenfabriek. Nog zie ik
In de kinderwagen ergens tussen Tongelre en
Geldrop, zomer 1951 (foto part. coll.).
nummer 2 201 1 31
