Fundamenten in verandering:
archieven op het Semantisch Web
In beleidsnota's en in discussies bij de koffieautomaat is een voor
sommigen nieuw begrip te horen: het Semantisch Web, soms
ook Web 3.0 genoemd. Blijkbaar de derde versie van internet?
Hoe verhoudt zich dat tot eerdere 'versies'? En belangrijker:
wat is het eigenlijk? In dit artikel wordt aangegeven wat er met
het Semantisch Web wordt bedoeld en er wordt duidelijkheid
gegeven over de nieuwe begrippen en afkortingen die daarover
in omloop zijn. Alhoewel. Nieuw? De betekenis (semantiek) van
uw data wordt in deze technologie vastgelegd met behulp van
onderwerp, gezegde en voorwerp. Begrippen die we nog kennen
van de lagere school1
Maurice Lipsch Fotografie.
Ivo Zandhuis
Toen Tim Berners-Lee het World Wide
Web uitvond, was het zijn bedoeling om
kennis en datasets uit te wisselen tussen
wetenschappers verspreid over de hele
wereld.2 Al snel beperkte het gebruik zich
echter tot het publiceren van informatie
door instellingen, die door gebruikers
werd geconsumeerd. Achteraf gezien zou
je kunnen spreken van 'Web 1.0'. In 2007
brak het inzicht door dat dezelfde
internetinfrastructuur kon worden
gebruikt om ook iets van de consument
terug te krijgen. De consument wilde ook
graag actief reageren op de informatie
die op een website werd aangeboden.
Of heel eenvoudig zelf informatie
publiceren. Toen dit idee van twee
richtingsverkeer 'Web 2.0' werd
genoemd, kreeg het plotseling een grote
vlucht. Het idee kreeg een naam en werd
daardoor ook onderwerp van gesprek in
de vergaderruimte van het MT. Voor Web
2.0 zijn nieuwe ideeën uitgewerkt, opdat
de gebruiker interactief kan zijn met het
Web. Denk daarbij aan social tagging,
het maken van weblogs of het delen van
foto's. Deze ontwikkeling is erg gericht op
de gebruiker; technologie volgt in dit
geval functionaliteit. Veel archiefdiensten
zijn druk bezig deze functionaliteit in hun
website te introduceren. Moeten ze zich
dan nu al druk maken over alweer een
nieuwe ontwikkeling? Ik denk het wel.
Voor veel toepassingen zijn de trucs van
Google goed genoeg. De complexe,
gelaagde informatie in de collecties van
archiefdiensten heeft echter recht op een
betere behandeling. De informatie
structuren in het archiefwezen recht
vaardigen een datamodel dat uitdrukking
geeft aan het feit dat deze informatie
structuren over de grenzen van indivi
duele instellingen heen gaan. Beide
aspecten kunnen worden opgelost
met Web 3.0-technologie.
10 2010 nummer 5
