"Ik vind meestal
wel iets"
In gesprek met Jantje Steenhuis
Naar eigen zeggen was ze ooit "een echte boekenwurm", die
liever in de bibliotheek zat dan op straat speelde. Een carrière in
de archivistiek was dan ook een logische keuze. De boekenwurm is
inmiddels getransformeerd tot een bevlogen gemeentearchivaris,
nadrukkelijk aanwezig in het veld. Jantje Steenhuis laat zich niet
door een glazen plafond stoppen.
Burgerlijke Stand
Jantje Steenhuis in haar werkkamer op het
Gemeentearchief Rotterdam, november 2008.
Fransien Sme>
Hoe verliepen je eerste schooljaren?
"Op de lagere school kon ik goed
meekomen. Ik deed met klasgenootjes
wedstrijdjes wie het snelste een reken
boekje uithad en in de pauze mocht ik
koffie zetten voor de leraren, want ik
kon de lestijd immers wel missen. Met
gymnastiek kon ik jammer genoeg min
der goed meekomen. Motorisch ben ik
nog steeds geen held, dus veel sporten
zijn niet aan mij besteed. Maar wande
len vind ik wél leuk en als kind was ik al
lid van een wandelvereniging. Natuurlijk
die van de Spoorwegen, want net als
andere grote bedrijven bood de NS zijn
werknemers allerlei extra faciliteiten
aan, zoals sport- en ontspanningsvereni
gingen, vakantiereizen, pensioenen, et
cetera. Tegenwoordig ben ik lid van de
Regionale Wandelsportvereniging Zuid
Holland en loop ik elk jaar de Vierdaagse
in Nijmegen. Dat is één groot feest.
Veel wandelaars vinden het te druk op
het parcours, en dat is ook wel zo met
35.000 mensen, maar ik geniet ervan!
Dus wat er ook gebeurt: ik ga naar
Nijmegen, dit jaar voor de dertiende keer.
Waar ben je geboren en wat
voor een meisje was je?
"Als kind van Groningse ouders ben ik
geboren in Nijmegen, drie maanden
na hun verhuizing uit Stadskanaal. Mijn
vader had vlak daarvoor in Nijmegen
werk gekregen bij de Nederlandse
Spoorwegen als hoofdconducteur. Ik ben
een 'spoordochter', zoals dat heet. Ik
was een kind dat zichzelf erg goed kon
vermaken en het prima vond om uren in
de box naar de wereld om haar heen te
kijken. Buiten spelen was ook niet mijn
meest geliefde bezigheid. Liever zat ik
binnen, met mijn speelgoed en later mijn
boeken. Mijn moeder maakte zich er wel
eens zorgen over en stuurde me dan naar
buiten, maar vijf minuten later was ik al
weer terug. Ik was een echte boekenwurm.
De bibliotheek van de lagere school, de
bibliotheek van de knutselclub, de biblio
theek van mijn oma in Glimmen, waar ik
vaak ging logeren: ik kon er geen genoeg
van krijgen."
Als baby op schoot bij Jantje Steenhuis-
Breemhaar (foto's part. coll.).
Toen ik twaalf jaar was, in 1970, werd
mijn vader afgekeurd als hoofdconduc
teur en overgeplaatst naar het hoofd
kantoor in Utrecht, waar hij een plek
kreeg op de financiële afdeling. Wij
gingen wonen in Vleuten en ik ging in
Utrecht naar school."
nummer 4 2010 45
