KVAN
Nieuws
Tiende S@P-
jaarboek
SNAAI'er in beeld:
Ingrid van der Bij
De Stichting Archiefpublicaties (S@P)
presenteert op 14 juni tijdens de KVAN-
dagen haar tiende jaarboek: Archivaris.
Professie, professional, professionaliteit,
pro fessionalisering.
Onder redactie van Erika Hokke en Thijs
Laeven laten archivarissen en informatie
professionals uit binnen- en buitenland
hun licht schijnen over de professie en
de confrontatie die de archivaris aan
moet gaan met de ontwikkelingen van
zijn tijd - zowel in het verleden, als
nu én in de toekomst. Competenties,
opleiding, institutionalisering van de be
roepsgroep, het imago van de archivaris,
kennisdeling: het komt allemaal aan
bod in dit jaarboek, dat wordt opge
dragen aan Hans Scheurkogel, die zich
tot zijn plotselinge overlijden in 2006
wereldwijd vol toewijding heeft ingezet
voor het vak en de opleiding van de
archivaris.
De Sectie Nieuwe en Aankomend
Archivarissen en Informatiespecialisten
(SNAAI) van de KVAN is er voor stu
denten van archivistische opleidingen,
recent afgestudeerden en nieuwe
vakgenoten zónder specifieke beroeps
opleiding. In deze rubriek stellen de
leden van SNAAI zich voor. Dit keer
Ingrid van der Bij.
SNAAI'er in beeld: Ingrid van der Bij.
Wat betekent SNAAI voor jou?
"Voor mij is SNAAI een mogelijkheid
om beter kennis te maken met het
archiefveld. Jammer genoeg heeft zich
nog geen mogelijkheid voorgedaan om
tijd te maken voor een excursie."
Waarom heb je gekozen voor
de opleiding archivistiek?
"Daar heb ik niet voor gekozen. Ik heb
een zeer korte opleiding gedaan in
archivistiek voor niet-archivarissen,
omdat ik vanwege een nieuwe baan
dringend behoefte had aan archivisti
sche kennis. Mijn opleiding is histori
sche pedagogiek. Momenteel werk ik
als directeur van de stichting Archief
en Documentatiecentrum Nederlandse
Gedragswetenschappen."
Vertel eens iets over je werk.
"De stichting ADNG zet zich in voor het
behoud van psychologisch, pedagogisch
en onderwijskundig erfgoed. De stichting
ontvangt financiële ondersteuning van
alle universiteiten met een opleiding
in een of meer van deze vakgebieden,
een aantal belangrijke beroepsvereni
gingen en een aantal toonaangevende
bedrijven. Tezamen zijn zij onze partici
panten. Het ADNG heeft kantoorruimte en
archiefruimte in Groningen en in Utrecht.
Het is een kleine organisatie. De voorzitter,
penningmeester en secretaris zijn weten
schappers, die zich zonder vergoeding
inzetten voor de stichting. Ik coördineer
alle werkzaamheden en er is een schrijver
en een documentalist. Daarnaast geeft
een groep vertegenwoordigers, één
van elke participant, advies aan het
bestuur. Ook hun inzet is vrijwillig en
zeer belangrijk.
Archieven die zijn geschoond en
beschreven proberen we onder te
brengen bij grotere archiefinstellingen.
Documentatie en collecties blijven in
beheer van de stichting. Zo hebben we
een prachtige testcollectie die in trek is
bij studenten, maar ook een geweldige
fotocollectie met mensen, plaatsen,
laboratoria en testafnames. Nog een
bijzondere collectie is de audiocollectie
'oral history' en interviews met vooraan
staande wetenschappers. De stichting
ondersteunt of geeft zelf publicaties uit
over de geschiedenis van de psycholo
gie, pedagogiek en onderwijskunde.
Ik heb meermalen kleine tentoonstellingen
samengesteld en elk jaar is er een sym
posium met lezingen over de geschiede
nis van deze drie vakgebieden.
Het werk is zeer afwisselend en je moet
een echte duizendpoot zijn. Ik heb
zowel alle archivistische taken als alle
organisatorische taken en dat maakt
het een uitdaging. Hoewel ik dus geen
archivistische achtergrond heb, gaat
mijn interesse wel uit naar geschiedenis,
wetenschap en archieven. Een mooie
combinatie in mijn werk."
Wat hoop je in de toekomst
te bereiken?
"Het bestuur van de stichting heeft
zich voorgenomen het archief zoveel
mogelijk digitaal beschikbaar te maken.
We zijn begonnen met de vernieuwing
van de website (www.adng.nl) en
een nieuw archiveringsysteem: Mais
Flexis. Het scannen van de foto's en het
digitaliseren van de cassettebandjes is
al in gang. Ik hoop dat het beschikbare
erfgoed vrij toegankelijk kan worden
voor iedere belangstellende. Daarnaast
wil ik graag op de hoogte blijven van
ontwikkelingen in het archiefveld en
daarbij helpt de beroepsvereniging."
^ai
42 2010 nummer 4
