Panorama, Enschede.
Het fabriekslandschap van Enschede anno 1900 (coll. Gemeentearchief Enschede)
vast werk! Ik zag een advertentie bij de
gemeente die mij vanuit het onderwijs
sterk werd afgeraden: 'Je bent stapel
gek. Jij gaat toch niet bij de gemeente
werken?' Eigenwijs als ik was, sollici
teerde ik toch en werd spoedig voor
vast bij 'het archief' als dossiervormer
aangenomen. Al tijdens mijn sollicitatie
werd mij gevraagd of ik eventueel ook
les wilde geven aan de Bestuursschool.
Hoewel redelijk interessant, achtte ik
dit niet acceptabel ten opzichte van
mijn collega's. Toen was het namelijk
nog gebruikelijk deze activiteiten onder
diensttijd uit te voeren. Na een jaartje
ben ik daar dan ook mee gestopt."
Je vertelde net al iets van je passie vaar
de vliegtuigbouw. Kun je daar iets meer
over vertellen?
"Het scheppend bezig zijn en daarbij
zowel je materialen als gereedschappen
leren doorgronden, iets te ontwerpen
en/of te verbeteren, heeft mij van jongs
af aan mateloos geboeid. Ik wilde altijd
al weten hoe en vooral ook waarom iets
zo in elkaar zat en hoe het wellicht slim
mer kon. Dat heeft overigens niet alleen
betrekking op de techniek maar ook op
het menselijk functioneren. Bovendien
is het uitermate fascinerend mensen over
hun hobby's en bezigheden te horen praten
en vooral bezig te zien. Wat betreft de
vliegtuigbouw was aanvankelijk vooral
de modelbouw mijn passie. Daarnaast
heb ik ook zelf leren vliegen, vooral om
de technieken van zo'n vliegmachine
in alle opzichten te leren beheersen!
Al in mijn prille jeugd was ik lid van de
Jeugd Luchtvaartbrigade en leerde het
wonderbaarlijke van aerodynamica, me
chanica en navigatie. Al snel gaf ik daar
mijn clubgenoten les en organiseerden
wij vliegkampen in binnen- en buiten
land. Wij woonden pal naast het grote
vliegveld Twente en eigenlijk, het moet
gezegd, kwam al snel de interesse voor
de historie van die luchtvaart. Niet in de
laatste plaats omdat ik op en rond dit
veld voortdurend - letterlijk - struikelde
over (historische) restanten, in de vorm
van stukken vliegtuig, ruïnes van gebou
wen, enzovoorts. Al snel leidde dit tot
het doen van navraag en het bezoeken
van alle mogelijke luchtvaartautoriteiten
en archieven. Zo ontstond een enorme
documentatie met betrekking tot die
letterlijk zeer bewogen geschiedenis.
Een en ander resulteerde na verloop
van tijd onder meer in de oprichting van
een heus luchtvaartmuseum, waar in de
beste jaren tussen de 15.000 en 20.000
bezoekers kwamen."
Jouw nieuwsgierigheid en al die onder
zoeken, bepalen die ook de vakanties?
"Jazeker, ruim van tevoren verdiep ik
mijzelf in allerlei wetenswaardigheden
van zo'n land, streek of stad. Als wij er
dan zijn geniet ik dus dubbel, omdat je
een heleboel zaken herkent en extra
goed in je op kunt nemen, lees: bele
ven! Ik besef dat al mijn activiteiten op
de plaats van bestemming door 'derden'
Adrie Roding als 12-jarige jongen in
1965: "Op school werd ik veelal automa
tisch aangezocht als bemiddelaar als er
problemen waren. Mogelijk omdat ik voor
mijn leeftijd vrij groot en sterk was, maar
ik denk vooral ook omdat ik blijkbaar goed
kon luisteren en iedereen, zonder aanzien
des persoons, met respect trachtte te
benaderen."
nummer 3 2010 47
