Welke opleidingen heb je gevolgd? Zittend in het gras, twee jaar oud: 1955. overbrengen van kennis. Ik herinner mij dan ook maar al te graag de tientallen vooral geologische excursies die wij meestal zondags, aanvankelijk achterop zijn fiets gezeten, in het grensgebied maakten. Op zoek naar alle mogelijke bijzondere aardlagen, stenen en vooral fossielen. Meestal kwamen wij hiervan, tot ergernis van het thuisfront, volledig besmeurd maar oh zo rijk aan ervarin gen en schatten thuis! Van de kinderen ben ik de enige die iets met die regis tratievaardigheden heeft gedaan. Twee van mijn broers zijn in de medische sector (een tandarts en een chirurg) terechtgekomen, en mijn andere broer is rechercheur van de politie geworden." En op school? Hoe was het daar? "Op school werd ik veelal automatisch aangezocht als bemiddelaar als er proble men waren. Mogelijk omdat ik voor mijn leeftijd vrij groot en sterk was, maar ik denk vooral ook omdat ik blijkbaar goed kon luisteren en iedereen, zonder aanzien des persoons, met respect trachtte te be naderen. Die persoonlijke, ontwapenende benadering vind ik overigens nog altijd essentieel voor alle contacten, privé maar ook in de werksituatie. Immers: behandel iemand zoals je zelf behandeld wilt wor den. Bezoekers moeten zich geaccepteerd weten en vanuit een oprechte aandacht voor hun interesses en nieuwsgierigheid worden benaderd, en zo wederzijds goed te kunnen 'tunen' om tot de kern van de onderzoeksvraag te komen. Een dergelijke ontwapenende benadering is naar mijn mening vooral belangrijk omdat nogal wat bezoekers hun wens niet goed onder woorden kunnen brengen. Simpelweg omdat ze niet weten welke moge lijkheden het archief hun kan bieden! Bovendien kunnen, naar mijn mening, alleen optimale prestaties worden ge leverd als mensen zich geaccepteerd en gewaardeerd weten. Overigens heb ik op zowel openbare, protestants-christe lijke en katholieke scholen gezeten. Hier ervoer ik nog eens extra hoe zaken door mensen soms vanuit een volstrekt ander perspectief werden ervaren. Dat heeft ook mijn relatie met anderen mede bepaald: niet te gauw (ver)oordelen, maar vooral ontdekken wat mensen in hun handelen en denken beweegt of beïnvloedt." "Ik zat op een opleidingsschool voor de HBS, maar omdat ik nogal een druk baasje was leek het mijn ouders beter dat ik eerst maar eens een jaartje MULO zou doen. De school vormde echter nauwelijks een echte uitdaging, met als gevolg dat ik meer in Amsterdam verkeerde - Provotijd! - dan met mijn neus boven de boeken of op school zat. Achteraf bezien niet erg handig, maar wel een schitterende, avontuurlijke en ruige periode die ik voor geen goud had willen missen! Enigszins door schade en schande wijzer geworden opteerde ik na deze opleiding voor de Bosbouwschool, doch uiterst slechte perspectieven voor werk deden mij daar toch van afzien. Omdat ik grote interesse had voor techniek en vooral de vliegtuigbouw, richtte ik me op een opleiding aan de Anthonie Fokkerschool. Helaas bleek deze opleiding vol, evenals het alterna tief, de elektronicaopleiding aan de MTS te Hengelo. De keuze viel toen 'maar' op elektrotechniek in Enschede. Al snel bleek dat ik dat beter niet had kunnen doen. Ik knapte af op de daar heersende kille, puur materiële, competitieve sfeer, waarbij het alleen maar leek te gaan om 'wijven', voetbal en veel geld verdie nen! Ik hield de opleiding dan ook snel voor gezien om mij vervolgens aan te melden bij de Rijks Pedagogische Aca demie voor de opleiding tot onderwijzer. Een absolute verademing omdat daar het hele spectrum van het mens-zijn en het stimuleren van ieders talenten ruimschoots aan bod kwamen, zaken die direct aansloten bij mijn intellectuele behoeften. De opleiding heb ik dan ook met groot plezier en doorslaand succes afgerond, om vervolgens al voor mijn eindexamen 'in het diepe' te worden gegooid. Ik ging werken als invaller en daar heb ik geweldig veel van geleerd. 'Invalwerk' betekende vrijwel uitsluitend het weer op orde krijgen van probleem klassen waarop de eigen onderwijs krachten dikwijls waren afgeknapt. Maar met een grote dosis van inventiviteit en openheid kwam je meestal ver." Hoe kwam je in de archiefwereld terecht? "In diezelfde tijd vatte ik ook mijn studie bij de Noordelijke leergangen aan de Rijksuniversiteit Utrecht aan, met de vakken sociale en fysische geografie. Al spoedig werd ik door de onderwijs inspectie gevraagd om te komen werken bij het Middelbaar Onderwijs. Ik moet zeggen, dat ik mijn 'ei' daar nog veel beter kwijt kon. Naast Aardrijkskunde en Geschiedenis gaf ik daar de vakken Nederlands, Engels en Duits. Tot nu toe waren het echter steeds benoemingen in tijdelijke dienst geweest. Inmiddels was ik verslingerd geraakt aan een lokale schone die per se niet uit Twente weg wilde. Toen ik bovendien ook nog de zorg kreeg voor mijn in de nabijheid wonende ouders, wenste ik boven alles "Bunkers, kastelen en oude ruïnes oefen(d)en op mij hun magische kracht uit; ik moest en zou erin en wilde al van vroegs af aan alles weten omtrent hun functie en verschijningsvorm, kortom hun aanwezigheid en die van hen die ze bouwden en bevolkten!" Adrie heeft een bunkercomplex, heette het binnen de fa milie. Foto van 'Adrie Bunker' op vakantie in Zeeland in 1958. 46 2010 nummer 3

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2010 | | pagina 46