De archiefervaring van Huib Uil Telkens weer is het een succesnummer, het verhaal over onze Zierikzeese poortersboeken. Tijdens open dagen en bij bijzondere gelegenheden tonen we die. De laatste keer aan onze nieuwe Nederlanders, buitenlanders die met succes hun inburgerings- cursus hebben afgerond. Dat is een mooie gelegenheid om te laten zien dat zij in een lange traditie staan. Al eeuwenlang vestigden zich buitenlanders in Zierikzee. L. f- .p*-. -- .Vn-if-J» Jw r~+w~. ttf <M»r--r >.*J r'1' Wdt. - vjfptrf# r V- c St\. 'V-iT/ "tv T 'p^v."Sf fJX>4 P^'c Detail van het Zierikzeese poortersboek uit 1302, het alleroudste van Nederland (foto Gemeente archief Schouwen-Duiveland, Zierikzee). Het bijzondere van deze poortersboeken is dat ze in 1302 beginnen. Tot 1998 meldde ik bij het tonen van de boeken dat het, met Kampen, de oudste van Nederland zijn. Toen Zierikzee het feit herdacht dat 750 jaar eerder de oudste stadskeur werd uitgevaardigd, was dat aanleiding om contact op te nemen met Kampen. Ons poortersboek begint op 12 juni 1302. Was ook in het Kamper exemplaar de begindatum genoteerd? Enkele dagen later belde Dicky Haze me terug: "Gefeliciteerd!". Het poortersboek van Kampen dateerde van 25 juli. Zo doende meld ik nu, met gepaste trots, aan onze bezoekers dat zij kijken naar het alleroudste poortersboek van Nederland. De poortersboeken, onderdeel van het stads archief van Zierikzee, zijn vijf in getal. De oudste drie lopen van 1302 tot 1649. Alle inschrijvingen vonden plaats op perkamen ten vellen die in elkaar genaaid zijn. In 1649 werd een nieuw register aangelegd. Ook toen werd gekozen voor perkamenten vellen die in een leren band werden ingebonden. Het nieuwe deel werd voorzien van een fraai geschreven titelblad, vervaardigd door de Franse schoolmeester Jean Fervaque. Het laatste deel is een kladregister over dezelfde periode. Hierin werden de poorters genoteerd en later in het andere register in het net ingeschreven. Nieuwelingen legden ten overstaan van de twee burgemeesters de eed van trouw af en werden ingeschreven in het poortersboek. Voor het poorterschap moest worden betaald. Voorafgaand aan het afleggen van de eed moest de nieuwe poorter zijn bezit opgeven. Vervolgens werd dit getaxeerd. Een veertigste deel van dit bedrag moest hij als poortergeld voldoen. Het minimumbedrag bedroeg tien schellingen. Degene die een onjuiste opgaaf had gedaan, was verplicht om goederen aan de stad af te staan tegen de vastgestelde taxatieprijs. Een probaat middel om te zorgen dat er niet werd gefraudeerd. De registers bevatten ruim 13.000 namen. Vooral in de middeleeuwen zijn de jaarlijkse cijfers van nieuwe poorters hoog. Dat Zierik- zee in de middeleeuwen haar grootste bloeiperiode heeft gekend, laat zich ook uit deze statistiek afleiden. Bijna 7500 namen werden in de periode tot 1500 ingeschreven. Vooral in de veertiende eeuw was het aantal nieuwe poorters groot, een teken dat het vestigingsklimaat van de stad aan de Ooster- schelde uitermate gunstig was. Op 9 augustus 1810 werd de laatste poorter ingeschreven. Het was Adrianus Vlug uit Oud-Loosdrecht, 49 jaar en ongehuwd. Als gevolg van de inlijving bij het Franse keizerrijk werd deze registratie beëindigd. Dat de poortersboeken toen al als kostbare archivalia werden beschouwd, blijkt uit wat enkele jaren tevoren was besloten. Er was toen een achterstand in het inschrijven van de nieuwe poorters in het netexemplaar. Daarom kreeg het raadslid Willem Cannenburg Gz., die fraai kon schrijven, in 1805 toestem ming "om hetzelve boek als een belangrijk werk voor de nakomelingschap zijnde aan te vullen". Ouderen en jongeren zijn elke keer weer verrast. "Dat het zo goed is gebleven" en "wat netjes geschreven", zijn vaak gehoorde uitspraken. Ook kinderen laten zich graag verrassen met zoiets ouds. Ze hebben dan wel de handen op de rug, want vooraf wordt steeds de bekende vraag gesteld: "Kijken doe je met je De Zierikzeese poortersboeken zijn dankbare archiefstukken om de tijd tus sen nu en het verleden te overbruggen. Het is een mooie taak voor archivarissen om het verleden veilig naar de toekomst te brengen 'voor de nakomelingschap'. Huib Uil gemeentearchivaris Schouwen- Duiveland, Zierikzee. nummer 2 2010 5

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2010 | | pagina 5