Ik zie het bijna. Ik heb het bijna. Maar ik heb er nog niet helemaal grip op. Je vindt het ongezochte pas als je het begrijpt. Anders gaat het je voorbij. Het is belangrijk dat je bruikbare informatie hebt, voor wat voor doel dan ook. Bij selec tie en vernietiging moet je altijd bewust een beslissing nemen - 'Waarom kan het weg?' - en dat ook vastleggen. Dan kun je ook verantwoorden waarom het weg is. Als het vernietigd had moeten worden maar het is er nog wel en je kunt het niet meer vinden, dan is dat bedreigend. Bij selectie gaat het ook niet alleen om de organisatie zelf. Die kijkt niet naar een breder belang. Daar moet ook een ander bij. Je moet erover nadenken. Eventueel moet je op de voorgeprogrammeerde selectie kunnen in breken, bijvoorbeeld als het om archiefstuk ken over een bijzonder onderwerp gaat." We hebben het nu al over Leeuwarden. Hoe ging die overgang van Groningen naar Leeuwarden? "Vanuit Leeuwarden ben ik benaderd om in een gesprek mijn mening te geven over het model dat ze daar in de organisatie gingen invoeren, dus bij wijze van spreken een soort feedback. Al gauw werd duidelijk dat er ook een vacature uit voortkwam die mij wel aansprak. Het werk is voor mij ongeveer hetzelfde als in Groningen, maar dan zonder de inspectietaak. Het mooie zijn de korte lijnen en het is een gemeentelijke functie. In 2006 werd ik ziek en in 2007 heb ik op lager peil gefunctioneerd. Toen Jan Folkerts vertrok, heb ik zijn wettelijke taak als gemeentearchivaris waargenomen en bij de komst van Geart de Vries als directeur van het HCL is die situatie voortgezet. Maar ik ben hier vooral binnengehaald voor de digitale archieffunctie." Nu over wat anders. Heb je ook hobby's? "Ik heb geen uitgesproken hobby's. Ik ben in Winschoten nog een aantal jaren poli tiek actief geweest. Ik ben blij dat we van Winschoten naar Leeuwarden zijn verhuisd en nu een huis hebben in Leeuwarden zelf. Wij hebben er bewust voor gekozen om niet in een dorp in de omgeving te gaan wonen. Nu kan ik elke dag op de fiets naar mijn werk, net als vroeger bij de CAS." RienkJonker namens de KVAN op werkbezoek in Eger (Hongarije) in 1999, vermoedelijk het Komitatsarchief (foto Jan Beens). Kun je je website ook een soort hobby noemen? "Ik wilde dingen begrijpen, bijvoorbeeld hoe thesauri werken, en daar moest ik iets concreets voor hebben en voor uitwerken. Nu, ik lees veel vakliteratuur en ik 'verza mel' termen en begrippen, en daar hield ik al langere tijd een database van bij. Dit gaf mij de mogelijkheid zelf een thesaurus in elkaar te zetten. Ik wilde er ook achter komen wat je kunt doen met open source, en hoe een website - of beter nog: een CMS - werkt. Het mooie was dat ik met het aanwezige materiaal zo'n eigen website ook direct kon vullen. Maar het is een compleet leerproces. En een website is ook een leerproces." Heb je nog plannen voor de toekomst? "Ik heb veel materiaal om te schrijven, maar daar kan ik nu de rust niet voor vinden. En ik zou ook graag les geven, zoals ik dat ook wel eens gedaan heb bij de SOD en met gastcolleges op de Hanzehogeschool in Groningen. Als docent leer je ook veel. Soms meer dan je cursisten." En reizen maken, zoals toen naar Hon garije? "Ja, dat waren prachtige reizen naar Honga rije. Daar zou ik graag weer naar toe willen. Ze hebben daar veel mogelijkheden om grote vooruitgang te boeken. Maar ook cultu reel is het een heel interessant land."* Dick Deuzeman redacteur voor Friesland van het Archievenblad. nummer 2 2010 45

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2010 | | pagina 45