Archiefbewaarplaats nodig?
A 1
D
de Nederlandse overigheid
II
Eind 2010 in Alphen a/d Rijn beschikbaar
Depots voldoen royaal aan eisen Archiefwet
U bepaalt de beste beheersvorm
Gebouw heeft autarkische eigenschappen
Gebruik van duurzame materialen en innovatieve technieken
Exploitatiekosten zijn hierdoor zeer laag
Stichting waarborgt continuïteit depotcomplex
Hoe langer de huurtermijn hoe lager de huurprijs
WAD Archief Depots B.V.
Javastraat 10
2585 AN Den Haag
070-3065493
info@archiefdepots.nl
www.archiefdepots.nl
Depots voor cultureel erfgoed
column
Eén van de beste versprekingen van jour
naallezer Philip Freriks (1944) is ongetwij
feld "de Nederlandse overigheid". Helaas,
en nogal kenmerkend voor Philip, was de
timing van de verspreking niet best, want
gedaan toen als gevolg van de econo
mische crisis 'de markt' juist onder vuur
kwam te liggen en 'de overheid' weer ter
rein won. De overheid
behoort niet langer tot
het domein 'overige',
maar schuift weer op
naar de kern van de
macht.
'Controle', 'betrouw
baarheid' en 'toezicht'
zijn in menig pers
commentaar positieve
begrippen, daar waar
tot in het recente ver
leden meer gesproken
werd van 'bemoei
zucht' die vrije onder
nemers belemmerde
in hun voor iedereen
profijtelijke zegetocht.
De markt is - zo meent
men nu - ten onder
gegaan aan één groot
pyramidespel, geleid
door grote en kleine
onverantwoordeli j ke
grabbelaars.
Tja, nu de stemming
zó is, ben ik blij dat
ik nog geen afstand
heb gedaan van mijn
drie deeltjes in de
Wereldbibliotheek
Het Kapitaal van Karl
Marx, in 1911-1912
vertaald door SDAP-
voorman Frank van der
Goes. En wat voor een
prachtige hoofdstuk
ken lachen ons toe: 'Het Afgodskarakter
van de Waar en zijn geheim', 'De geeuw
honger naar meerarbeid', 'De strijd om den
normalen arbeidsdag', 'De kompensatie-
theorie met betrekking tot de door machi
nes verdrongen Arbeiders' en 'Opkomst
van den industrieelen Kapitalist'. In
laatstgenoemd hoofdstuk lezen we hoe
de met nationale titels (Bank of England)
opgesmukte grote bankiershuizen feitelijk
niets anders zijn dan speculanten... Een
feest voor de geest.
Ik ben trouwens blij dat ik voor de 'ove
righeid' werk, ook al hebben ambtena
ren een wat ongelukkige verhouding
met hun politieke bazen. Daar waar in
een gewoon bedrijf de ondernemer zijn
werknemers rekent tot zijn voornaamste
kapitaal (zie Marx), presteren politici het
om hun werknemers te schofferen alsof
het de gewoonste zaak van de wereld is.
Overheidsdienaren deugen niet. Ze zijn
lui, het zijn er per definitie teveel en ze
willen niet vernieuwen. Niets is natuur
lijk minder waar. Wie net als ik geruime
Een goed overheids
apparaat met een
goede administratie
vervult een spilfunc
tie in de democratie.
De recht- en bewijs-
zoekende burger kan
een beroep doen op de
betrouwbare en contro
leerbare overheid, die
te allen tijden in staat
is om verantwoording
af te leggen. Corruptie
is uit den boze. Good
governance wordt dat
wel genoemd. In veel
ontwikkelingslanden,
waar juist corruptie de
toon zet, weten ze pre
cies wat ze missen.
De goede zorg voor de
administratie, het toe
zicht erop, het bewaren
voor de eeuwigheid,
het aan de man bren
gen van al die waar
devolle schatten aan
informatie, fysiek of
digitaal: dat is waar
wij archivarissen traditoneel goed in zijn.
Wie daar op bezuinigt, is een dief van zijn
eigen portemonnee en reduceert de over
heid tot een overigheid, een geintje in de
geest van een dyslectische journaallezer.
tijd (25 jaar) voor de overheid werkt, heeft
alleen maar veranderingen meegemaakt
en dan bedoel ik niet 'slechts' zoiets als de
vervanging van de typemachine door de
computer. Overheidsinstanties bezinnen
zich voortdurend op hun taken en orga
nisatie. Wat gaat er slecht? Hoe kan het
beter? Dat heet ontwikkeling. De werkne
mers, de ambtenaren
dus, werken doorgaans
hard, zijn loyaal, goed
opgeleid, betrouwbaar
en volgen veranderin
gen op de voet of zijn
zelf de motor achter
veranderingen.
45
II
w
René Spork
Tekening: Peter Vlot.
september 2009
archievenblad
