Restauratie atelier Sterken BV
jjjg
van
Restauratoren
René Spork
Adverteerdersindex
Atelier voor restauratie en conservering van papier en
perkament
Archieven Brieven
Boeken Bijbels
Prenten Grafieken
Kaarten Wandkaarten
Charters Zegels
Engelanderholt 3, 7361 CZ Beekbergen
Tel 055-5423147 Fax 055-5430614
E-mail info@sterken.nl
www.sterken.nl
archiefervaring
Gelders Archief
ïSilders Archief
\ewice<i,
adovUtabup eutd fzuAlüUtep
Voor inlichtingen over tarieven en plaatsing
van zowel product- als personeelsadvertenties
kunt u contact opnemen met:
Sales Services
Contactpersoon Gerrit Kulsdom
Postbus 2317, 1620 EH Hoorn
Tel. 0229 - 211 211Fax 0229 - 270 404
E-mail: snsdtp@planet.nl ofsns@wxs.nl
Productnieuws
Heeft u productinformatie en ziet u dit graag
geplaatst in het Archievenblad? Dan kunt
u dit mailen naar de redactie van het
Archievenblad via nieuws@archievenblad.nl
Het volgende nummer van
het Archievenblad verschijnt
halverwege april 2009.
Adlib Information Systems38
ArchiefBC14
BECIS24
Van Bilsen Consultancy.15
Bruynzeel Storage Systems BVOmslag
Deventit32
DI-Facilities38
DIM Consult26
DocConsult32
Documentenwacht8
Groenendijk Microfilm Scanservice (GMS)8
Hulshoff24
KarmacOmslag
Konica Minolta28
Archiefburo Lieverstro14
MicroFormat Systems BVOmslag
Pictura38
Restauratie-Atelier Helmond BV20, 26
Scheeres B.V26
Restauratie-Atelier Sterken42
Restauratieatelier De Tiendschuur32
VERENIGING VOOR CONSERVERING EN RESTAURATIE C U b I I d M U
b
(JJ
^oekbiïlde
arch ieferva tin
Op 7 augustus 2001 overleed mijn
vader op 74-jarige leeftijd, ruim een
maand nadat ik als hoofd van de Sector
Externe Dienstverlening begonnen was
bij het Gemeentearchief Rotterdam. Mijn
vader zat al ruim twee jaar in een ver
pleegtehuis, op de zogeheten psychoso
matische afdeling, weggestopt achter een
pincodeslot. Hij werd daar opgenomen
op 15 juni 1999. Een dag ervoor had ik
hem nog gefotografeerd bij mijn moeder
thuis en probeerde ik mijn vader en moe
der tevergeefs gerust te stellen. Een paar
dagen later duwde ik hem voor het eerst
voort in een rolstoel.
Al deze data, die voor buitenstaanders
volstrekt irrelevant zijn, staan als spel
denprikken in mijn huid en elke spelden
prik raakt een zenuw, zij het nu natuur
lijk veel minder dan toen.
Zijn overlijden viel in mijn vakantie en
na een alarmerend telefoontje ben ik met
mijn gezin halsoverkop teruggekeerd uit
Ierland, waar we net waren aangekomen.
Drie dagen na mijn terugkeer stierf hij.
Als oudste zoon - ik heb nog een oude
re zus en een jongere broer - zou ik het
woord voeren bij de crematieplechtig
heid. Ik schreef een verhaal over mijn
vader, onder meer gebaseerd op gesprek
ken met mijn moeder, broer en zus. In de
schriftelijke nalatenschap vond ik verder
nog wat interessante wetenswaardighe
den. In grote lijnen kende ik het verhaal
natuurlijk wel: mijn vader is in 1926
geboren in Arnhem en zo ergens rond
1950 heeft hij daar mijn moeder leren
kennen. In de Tweede Wereldoorlog
werd zijn ouderlijk huis verwoest, hij is
in militaire dienst geweest en naar Indië
uitgezonden. Hij werkte na de oorlog bij
verzekeringskantoor De Nederlanden van
1845, deed onder meer aan toneel en was
een verwoed amateurfotograaf. Af en toe
won hij er prijzen mee.
Ik had er ineens behoefte aan om te
weten in welke toneelstukken pa had
gespeeld, iets wat ik hem bij leven nooit
heb gevraagd. Ik ontdekte dat pa ooit
schitterde in 'Een huis vol herrie' en 'Het
spook van de Vrijburcht', beide in Tivoli
in Arnhem. Met de toneelvereniging
organiseerde hij ook 'bals', zoals dat toen
heette, 1net de Dutch Swing College Band
onder leiding van Peter Schilperoort. Wat
nu tamelijk oubollig klinkt, was toen - ik
spreek over begin jaren vijftig - een pro
gressieve band die het niet zelden over
kwam dat ze ergens niet meer mochten
optreden vanwege de 'misdragingen' van
hun publiek. Die misdragingen beston
den uit rumoerig zijn, wild dansen en
gooien met programmaboekjes.
De schriftelijke nalatenschap van mijn
vader bevatte uiteraard persoonlijke en
zakelijke bescheiden, maar brieven van
hem aan mijn moeder vond ik niet, hoe
wel ik mij herinnerde als kind ooit eens
een stapeltje brieven gezien te hebben.
Volgens mijn moeder was er niets. Ergens
verbaasde me dat niet. Mijn moeder gooit
het liefst alles weg. Toen ik haar een half
Persoonlijke brieven uit voorbije tijden geven een fraaie
inkijk in het leven van toen (foto part. coll.).
jaar geleden moest helpen met een hypo
theekkwestie, beweerde ze dat ze de akte
waarschijnlijk had weggedaan. Gelukkig
bleek dat loos alarm. Op mijn medede
ling dat wij (GA Rotterdam) zeventien
strekkende kilometer archief bewaren
- en dat zij dus best een halve centimer
papier kan beheren - kreeg ik als repliek:
"Jullie zijn gek." Mijn moeder behoort
dan ook niet tot de vaste bezoekers van
onze open dagen.
Onlangs kreeg ik van haar onverwacht
tien brieven van mijn vader aan mijn
moeder, met de mededeling dat ze dacht
dat ik dat wel leuk zou vinden. Dat klopt.
Het is zelfs mijn meest per
soonlijke en beste archiefer
varing. De eerste, of in elk
geval vroegst gedateerde
brief, schreef pa in mei 1951
toen hij gelegerd was, 'op
herhaling', in Middelburg.
De brief begint met "Lieve
Enna", hoewel mijn moeder
Renate heet. Mijn moeder:
"Ik vond Renate geen mooie
naam, dus zei ik hem dat
ik Enna heette. Mijn vrien
dinnen noemden me trou
wens Lies." Brief vier begint
zonder commentaar van pa
met "Lieve Renate". Op 16
augustus schreef hij dat hij
hoopte zo spoedig moge
lijk bij haar te zijn en op 17
augustus stuurde hij weer
een brief. Een dag later werd
ze 19 en vierde ze haar ver
jaardag. Je kunt - indachtig
mijn moeder - natuurlijk niet alles bewa
ren, maar deze brieven zou ik voor geen
goud willen missen.
René Spork is redacteur van het
Archievenblad en projectleider Digitale
Dienstverlening bij het Gemeentearchief
Rotterdam.
april 2009
archieven