Restauratie atelier Sterken BV jjjg van Restauratoren René Spork Adverteerdersindex Atelier voor restauratie en conservering van papier en perkament Archieven Brieven Boeken Bijbels Prenten Grafieken Kaarten Wandkaarten Charters Zegels Engelanderholt 3, 7361 CZ Beekbergen Tel 055-5423147 Fax 055-5430614 E-mail info@sterken.nl www.sterken.nl archiefervaring Gelders Archief ïSilders Archief \ewice<i, adovUtabup eutd fzuAlüUtep Voor inlichtingen over tarieven en plaatsing van zowel product- als personeelsadvertenties kunt u contact opnemen met: Sales Services Contactpersoon Gerrit Kulsdom Postbus 2317, 1620 EH Hoorn Tel. 0229 - 211 211Fax 0229 - 270 404 E-mail: snsdtp@planet.nl ofsns@wxs.nl Productnieuws Heeft u productinformatie en ziet u dit graag geplaatst in het Archievenblad? Dan kunt u dit mailen naar de redactie van het Archievenblad via nieuws@archievenblad.nl Het volgende nummer van het Archievenblad verschijnt halverwege april 2009. Adlib Information Systems38 ArchiefBC14 BECIS24 Van Bilsen Consultancy.15 Bruynzeel Storage Systems BVOmslag Deventit32 DI-Facilities38 DIM Consult26 DocConsult32 Documentenwacht8 Groenendijk Microfilm Scanservice (GMS)8 Hulshoff24 KarmacOmslag Konica Minolta28 Archiefburo Lieverstro14 MicroFormat Systems BVOmslag Pictura38 Restauratie-Atelier Helmond BV20, 26 Scheeres B.V26 Restauratie-Atelier Sterken42 Restauratieatelier De Tiendschuur32 VERENIGING VOOR CONSERVERING EN RESTAURATIE C U b I I d M U b (JJ ^oekbiïlde arch ieferva tin Op 7 augustus 2001 overleed mijn vader op 74-jarige leeftijd, ruim een maand nadat ik als hoofd van de Sector Externe Dienstverlening begonnen was bij het Gemeentearchief Rotterdam. Mijn vader zat al ruim twee jaar in een ver pleegtehuis, op de zogeheten psychoso matische afdeling, weggestopt achter een pincodeslot. Hij werd daar opgenomen op 15 juni 1999. Een dag ervoor had ik hem nog gefotografeerd bij mijn moeder thuis en probeerde ik mijn vader en moe der tevergeefs gerust te stellen. Een paar dagen later duwde ik hem voor het eerst voort in een rolstoel. Al deze data, die voor buitenstaanders volstrekt irrelevant zijn, staan als spel denprikken in mijn huid en elke spelden prik raakt een zenuw, zij het nu natuur lijk veel minder dan toen. Zijn overlijden viel in mijn vakantie en na een alarmerend telefoontje ben ik met mijn gezin halsoverkop teruggekeerd uit Ierland, waar we net waren aangekomen. Drie dagen na mijn terugkeer stierf hij. Als oudste zoon - ik heb nog een oude re zus en een jongere broer - zou ik het woord voeren bij de crematieplechtig heid. Ik schreef een verhaal over mijn vader, onder meer gebaseerd op gesprek ken met mijn moeder, broer en zus. In de schriftelijke nalatenschap vond ik verder nog wat interessante wetenswaardighe den. In grote lijnen kende ik het verhaal natuurlijk wel: mijn vader is in 1926 geboren in Arnhem en zo ergens rond 1950 heeft hij daar mijn moeder leren kennen. In de Tweede Wereldoorlog werd zijn ouderlijk huis verwoest, hij is in militaire dienst geweest en naar Indië uitgezonden. Hij werkte na de oorlog bij verzekeringskantoor De Nederlanden van 1845, deed onder meer aan toneel en was een verwoed amateurfotograaf. Af en toe won hij er prijzen mee. Ik had er ineens behoefte aan om te weten in welke toneelstukken pa had gespeeld, iets wat ik hem bij leven nooit heb gevraagd. Ik ontdekte dat pa ooit schitterde in 'Een huis vol herrie' en 'Het spook van de Vrijburcht', beide in Tivoli in Arnhem. Met de toneelvereniging organiseerde hij ook 'bals', zoals dat toen heette, 1net de Dutch Swing College Band onder leiding van Peter Schilperoort. Wat nu tamelijk oubollig klinkt, was toen - ik spreek over begin jaren vijftig - een pro gressieve band die het niet zelden over kwam dat ze ergens niet meer mochten optreden vanwege de 'misdragingen' van hun publiek. Die misdragingen beston den uit rumoerig zijn, wild dansen en gooien met programmaboekjes. De schriftelijke nalatenschap van mijn vader bevatte uiteraard persoonlijke en zakelijke bescheiden, maar brieven van hem aan mijn moeder vond ik niet, hoe wel ik mij herinnerde als kind ooit eens een stapeltje brieven gezien te hebben. Volgens mijn moeder was er niets. Ergens verbaasde me dat niet. Mijn moeder gooit het liefst alles weg. Toen ik haar een half Persoonlijke brieven uit voorbije tijden geven een fraaie inkijk in het leven van toen (foto part. coll.). jaar geleden moest helpen met een hypo theekkwestie, beweerde ze dat ze de akte waarschijnlijk had weggedaan. Gelukkig bleek dat loos alarm. Op mijn medede ling dat wij (GA Rotterdam) zeventien strekkende kilometer archief bewaren - en dat zij dus best een halve centimer papier kan beheren - kreeg ik als repliek: "Jullie zijn gek." Mijn moeder behoort dan ook niet tot de vaste bezoekers van onze open dagen. Onlangs kreeg ik van haar onverwacht tien brieven van mijn vader aan mijn moeder, met de mededeling dat ze dacht dat ik dat wel leuk zou vinden. Dat klopt. Het is zelfs mijn meest per soonlijke en beste archiefer varing. De eerste, of in elk geval vroegst gedateerde brief, schreef pa in mei 1951 toen hij gelegerd was, 'op herhaling', in Middelburg. De brief begint met "Lieve Enna", hoewel mijn moeder Renate heet. Mijn moeder: "Ik vond Renate geen mooie naam, dus zei ik hem dat ik Enna heette. Mijn vrien dinnen noemden me trou wens Lies." Brief vier begint zonder commentaar van pa met "Lieve Renate". Op 16 augustus schreef hij dat hij hoopte zo spoedig moge lijk bij haar te zijn en op 17 augustus stuurde hij weer een brief. Een dag later werd ze 19 en vierde ze haar ver jaardag. Je kunt - indachtig mijn moeder - natuurlijk niet alles bewa ren, maar deze brieven zou ik voor geen goud willen missen. René Spork is redacteur van het Archievenblad en projectleider Digitale Dienstverlening bij het Gemeentearchief Rotterdam. april 2009 archieven

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2009 | | pagina 1