niet eeuwig is, is voor eeuwig MicroFormat van jC IJLIf J ÉflJ< Henk Pruntel archiefervaring DIGITALISEREN VAN MicroFormat Systems, sinds 1977. Specialist en onbetwist autoriteit op het gebied van vereeuwiging van documenten. Digitaal of analoog of een combinatie van beiden. En met documenten bedoelen we alle denkbare dragers van beeld en geschrift. MicroFormat werkt uitsluitend met de modernste en meest efficiënte technieken. En vanzelfsprekend beschikken we over zowel standaard als maatwerk software voor een toegankelijke ontsluiting van data op ieder gewenst gebruiksniveau. Hoogste tijd voor een afspraak met eeuwigheidswaarde. Bel 0252 43 21 00 of mail naar info@microformat.nl. documenten tekeningen boeken kranten tijdschriften microfilm microfiche beeldmateriaa dossiers INFORMATIE ONTSLUITING document management software retrieval software hosting database ontwikkeling datacapture OCR dataentry indexeren MICROFILMSERVICE CONSULTANCY ADVIES MicroFormat Systems BV Postbus 287 2160 AG Lisse t 0252 43 21 00 www.microformat.nl Als assistent-in-opleiding kreeg ik eind jaren tachtig van de Universiteit Twente de kans om te promoveren op de Brits- Nederlandse besluitvorming in de Eerste Wereldoorlog. Onderwerp vormde het gedrag van de beide ministeries van bui tenlandse zaken in Den Haag en Londen, waarbij vooral moest worden nagegaan of het klopte dat Nederland, hoewel het in de Eerste Wereldoorlog neutraal was, zich bijna moeiteloos had aangepast aan de Britse blokkadepolitiek tegen Duitsland. Dit aanpassingsgedrag moest uit de docu menten blijken. Om dit te onderzoeken verbleef ik in 1990 zes maanden in het Public Record Office (PRO) te Londen, dat tegenwoordig The National Archives heet. Ik zat eerst een half jaar in het (tegen woordig) Nationaal Archief in Den Haag om de stukken van Nederlandse zijde te bestuderen. Dit viel tegen: Buitenlandse Zaken hield in de Eerste Wereldoorlog halsstarrig vast aan het volkenrecht en liet de onderhandelingen over de aanvoer van goederen over aan de Nederlandsche Overzee Trustmaatschappij (NOT). Deze gaf de Britten wel de garantie dat goede ren niet direct of indirect naar Duitsland werden door- of uitgevoerd. Je denkt voortdurend dat je in het archief van Buitenlandse Zaken documenten over het hoofd hebt gezien. Maar nee, je werd er bijna moedeloos van. Bovendien mocht je niet meer dan drie stukken tegelijk op je tafel hebben. Telkens hoopte ik een document aan te treffen waaruit duide lijk zou blijken dat Buitenlandse Zaken had meegewerkt aan de Britse blokkade- politiek. Hoe anders was de ervaring in Londen. Mijn uitvalsbasis in Londen was een bed-and-breakfast in West-Hampstead. Dit was een strategische plek, want door de week kon ik van hieruit met de trein naar het PRO in Kew Gardens en op de zaterdagen met de metro naar de British Library bij het British Museum. Aanmelding bij het PRO was eenvoudig en na een uur had ik al de eerste stuk ken op tafel liggen. Ik vond honderden documenten over de blokkadepolitiek, Gelders Archief waaronder tientallen waarin Britse diplo maten of marineofficieren zich ergerden aan de starre houding van Buitenlandse Zaken. Aangezien de Nederlandse rege ring zich formeel niet rechtstreeks met de handel wilde bemoeien, onderhandelden de Britten soms maandenlang met men sen van de NOT over de stopzetting van bijvoorbeeld de export naar Duitsland van varkens die door Nederlandse boeren met Amerikaanse maïs waren vetgemest. Aangezien ik destijds niet de beschikking had over een laptop, leek me het na een paar weken zinvol documenten niet lan ger helemaal over te schrijven en gebruik CERTIFICATE te maken van de interne kopieerdienst. Dit was mogelijk, want ik had voor het archiefonderzoek in Den Haag en Londen van de Faculteit der Bestuurskunde een toelage gekregen waar menig aio jaloers op was. Afgezien van het archiefonderzoek was ook het reilen en zeilen binnen het PRO een bijzondere ervaring. Het PRO was allerminst saai. Zo werden de archiefdo zen telkens opgehaald door een enigszins gezet mannetje in een blauwe stofjas. Voor de lunch zorgde hij voor een regel matige aanvoer, maar na de lunch was de loop eruit. Reden was de lunch zelf, want voor de beste man bestond deze behalve uit het enkele sandwiches ook uit een pint Guinness. Maar goed, hiermee kon rekening worden gehouden, evenals met de snelheid waarmee je door de kleine, eveneens gezette medewerkster van de kantine te woord werd gestaan. De mede werkers van het PRO waren overigens zeer vriendelijk. Het was in 1990 een behoorlijk warme zomer en de aircondi tioning was een vitaal onderdeel van het onderzoek. Toen enkele medeonderzoe kers en ik op een morgen in Kew Gardens uit de trein stapten, werden we opgevan gen door medewerkers van het PRO. Zij deelden ons mee dat het PRO die dag gesloten was, omdat de airconditioning het had laten afweten. We konden ons dus de voetreis van het station naar het PRO besparen! Mijn ervaring met het PRO van destijds komt overeen met de titel van mijn dis sertatie: Bereiken wat mogelijk is. Dit was het devies van de Britse regering in de onderhandelingen met de Nederlandse autoriteiten en zakenwereld en dat werd destijds ook mijn motto in het doorploe gen van de Britse archieven. Denkt u zich eens een wereld in zonder laptop en dan weet u wat ik bedoel. Alles wat waardeloos. C.S. Lewis 1898-1963 .Alles? archiefervann \(e.tlu UndmütnAiÜu Exmlftw Cctimtuüm of tl* UETHERLM1D OVERSEA TRU5ICG*\BM1Y having tcgttlcced office live Hague, llslKcrlandi cï iW'M -a-s-ïi-iv certify herewith, that w-w-m-wsjo ftteamer- owrwd by- enlisted in the registers of the eforeMut Company and entitled to carry the Companies signalunder the rules and regulations of the- Compaiiy. The Encidht Committee of the 1 lethcrLmd Oversea Trustcompanv o Chairman The Hague Secretary Voorgedrukt formulier waarmee de handel in overzeese goederen door de NOT werd gecertificeerd. Afkomstig uit Public Record Office, Foreign office 382, Blockade Series, 205. Henk Pruntel is als wetenschappelijk onderzoeker verbonden aan Nieuw Land te Lelystad. maart 2008 archievenblad

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2008 | | pagina 1