NVBA nieuws NVBA-Redactieadres NVBA-lid worden? Redactie NVBA-Nieuws Arie Otten; een eminente voorzitter neemt afscheid Op 13 juni 2002 neemt Arie Otten tij dens de jaarvergade ring van de NVBA afscheid als voorzit ter. Hij heeft er dan twee termijnen van vier jaar als voorzit ter op zitten en vindt dat de tijd is geko men de voorzitters hamer aan een ander over te dragen. Arie Otten nam in 1993 het roer over van mr. C.F.M. Janssen, die in dat jaar overleed. Het was een roerige tijd binnen de NVBA. Otten was de man die orde op zaken stelde. Een gesprek met een uiterst plezierige en aimabele persoonlijk heid. Een afspraak met hindernissen Op tijd met de trein in 's-Hertogenbosch gearri veerd, was de redactie ruim voor de afgesproken tijd aanwezig in een brasserie op de hoek Vismarkt/Koningsbrugstraat; één van de 'places to be' in de stad van Sint-Jan. Het wachten was op Arie Otten, onze afscheid nemende voorzitter. Na twee kopjes koffie en een Spaatje bleek er enig mis verstand over de plek van ontmoeting. We kwa men elkaar uiteindelijk toch tegen in de Cristoffel. Het gesprek tussen de redactie en Arie Otten had plaats in een uiterst ongedwongen sfeer. Omdat hij ze niet van tevoren had gezien, mocht de hoofdpersoon heel even het rijtje vra gen doornemen. Veel gelegenheid om na te den ken kreeg hij echter niet. Direct werd begonnen met de vragen, gericht aan de persoon en aan de voorzitter Arie Otten. Wie zijn uw helden? Dominee Schuller van de Kristalkerk in Californië, iede re zondagmorgen om negen uur te bewonderen op televi sie, een zeer gedreven per soonlijkheid. Verder heb ik grote bewondering voor Herman Karei de Jaeger van de Koninklijke Bibliotheek in Brussel, in mijn ogen een visio nair in ons vak, die ik via mijn broer Ben heb leren kennen. Ook oud-premier Dries van Agt met zijn beeld spraak, zijn rustig en bedachtzaam optreden en visie heeft altijd tot mijn verbeelding gesproken. Ik heb hem een keer ontmoet bij de opening van 'Het kantoor van de Toekomst'. Aan wie ergert u zich? Aan mensen die altijd vooraan staan, net doen of ze alles weten en zelf niets presteren. Ook aan mensen die je kent en het toch klaarspelen om zonder te groeten aan je voorbij te lopen. Dat heeft toch alles met beleefdheidsnormen te maken? Lijkt u op uw moeder? Mijn reeds jaren overleden moeder had een bescheiden karakter en was iemand die eerst de kat uit de boom keek. Het lijkt misschien wel tegenstrijdig, maar in principe ben ik beschei den en zal op plaatsen waar ze me niet kennen, echt niet op de voorgrond treden. Beroepshalve is dat natuurlijk wel eens anders. Zij was ook cre atief en kon goed schrijven en toneelspelen. Ik denk dat ik ook hiervan wel iets heb meegekre gen. Wat zijn uw dagdromen? Als je 63 jaar bent zijn deze óf allemaal uitgeko men óf allemaal als zeepbellen uit elkaar gespat. Ik droom wel eens om in de politiek nog op een hogere sport van de ladder te komen, bijvoor beeld in de provinciale staten of als wethouder (redactie: Arie is raadslid in zijn woonplaats). Het lijkt een cliché, maar een goede gezondheid is toch eigenlijk het belangrijkste. Ik droom ook weieens van lange vakanties. Wat is uw grootste angst? Dat het misloopt in Nederland en de burger die regeltjes uit Den Haag niet meer pikt en in opstand komt. Kijk bijvoorbeeld naar de WAO, die de politiek weer flink wil beknotten. De opkomst van Leefbaar Nederland is volgens mij een duidelijk signaal. Verder hoop ik, dat als mijn afscheid hier op aarde nakende is, ik geen lang ziekbed zal hebben. Wat is uw definitie van geluk? Een optimistische kijk op het leven. Men moet geen vrees hebben voor gevaar dat er eigenlijk niet is. De volgende spreuk is daar een duidelijk voorbeeld van: Een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest, doch dat nooit op zal dagen, zo heeft hij meer te dragen dan God te dragen geeft. Waar schaamt u zich voor? Ik schaam me nergens voor. Of het moet mijn salaris zijn! Ha, ha... Lijkt u op uw vrienden? Echte, intieme vrien den heb ik nagenoeg niet. Met mijn twee lingbroer Ben heb ik een enorme hechte band gehad en die heb ik nog steeds. We zitten allebei in dezelfde bran che en gaan ook altijd samen op vakantie. Als de telefoon thuis gaat, weet ik vaak gewoon dat hij het is. Ook met mijn jongste zus ben ik zeer 'close'. Hoe moedig bent u? Ik blijf altijd achter gedane uitspraken staan, door dik en dun. Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn? Ik ben vrij vroeg gaan werken en heb veel 's avonds moeten studeren om vooruit te komen in deze maatschappij. Ais ik het nog eens kon overdoen, dan ging ik studeren en zorgde dat ik een academische titel voor mijn naam kon zet ten. In de branche waar ik actief in ben, helpt dat, ongeacht je deskundigheid. Hoe ontspant u zich? Lekker eten en leuke vakanties zijn een goede remedie tegen de stress. Ik moet echter beken nen dat 'vergaderen' ofwel het aan de touwtjes trekken bij belangrijke bijeenkomsten op mijn vakgebied voor mij ook heel ontspannend werkt. Het verzamelen van houtsnijwerk (wel figuratief) en het bezig zijn met mijn stropdas- senverzameling werkt ook rustgevend. Ik heb trouwens vandaag weer twee stropdassen aan mijn collectie kunnen toevoegen. Wat beschouwt u als uw grootste mislukking? Dat ik te laat in de politiek ben gegaan. Ik ben nu acht jaar bezig in de gemeentepolitiek en ben ervan overtuigd, dat ik meer had bereikt, als ik hiermee eerder was begonnen. Verder ervaar ik het als een gemis, dat mijn talen kennis maar beperkt is. Daar had ik meer aan moeten doen. Het heeft me echter niet weerhouden om veel in het buitenland te komen, zowel privé als voor het werk. Wat is de beste plek om te wonen? Twente! Wie hoopt u nooit meer terug te zien? Eén bepaald bestuurslid binnen een bepaalde beroepsvereniging... Hoe is ongeluk te vermijden? Een sterk vertrouwen in jezelf hebben, maar ook in het grote mysterie dat boven ons staat. Wat is uw devies? Pluk de dag ofwel 'Carpe Diem'. Verder zeker een paar keer per dag flink lachen. Hoe bent u in het archiefvak gerold? Via een project bij Hazemeijer waar ik toen werkte. De technische documentatie moest toe gankelijk worden gemaakt, om op die manier niet telkens opnieuw het wiel te hoeven uitvin den. Met andere woorden, de in het archief opgeslagen informatie moest men opnieuw gebruiken. Wat boeit u daarin zoal? Ik vond het gewoon interessant en had in die periode een geweldige, inspirerende leermeester. Toen u voorzitter werd, wat dacht u toen met de NVBA te zullen bereiken? Dat wat het nu is! In de periode van mijn aan treden als voorzitter waren er veel problemen binnen het bestuur en daalde het ledenaantal gestadig. Ik dacht toen 'dat moet toch anders kunnen'. Voor mijn voorzitterschap was ik reeds bestuurslid van de NVBA vanwege mijn regio voorzitterschap Zuid-Oost-Noord. Organisato risch is het naar mijn mening beter voor mekaar gekomen. Het is nu tijd voor ver dieping. Wat vindt u een gemiste kans van de NVBA? Dat we niet tot een intensievere samenwer king zijn gekomen met de KVAN en de SOD. 39 NVBA, vereniging van en voor personen werkzaam in het beheer van organisatie - eigen informatie v/h Nederlandse Vereniging van BedrijfsArchivarissen Harry L.M. Hendriks Siuisgraaf 9 5032 XL TILBURG Tel.: (013) 463 06 19 Fax: (013) 463 06 19 E-mail: harry@tref.nl Schrijf dan naar de ledenadministratie mevrouw S.L. de Kok-Gamga Ruseschans 9 2728 HA ZOETERMEER www.nvba-info.nl Als lid ontvangt u het Archievenblad gratis H. Hendriks Siuisgraaf 9 5032 XL TILBURG H. Strijkers DSM/Centraal Archief Postbus 6500 6401JH HEERLEN J.W. Schilt Gemeentearchief Amsterdam Amstelkade 67 1074 HZ AMSTERDAM J.van der Velden Diamantdijk 197 4706 HD ROOSENDAAL archievenblad mei 2002 NVBA, vereniging van en voor personen werkzaam in het beheer van organisatie - eigen informatie v/h Nederlandse Vereniging van BedrijfsArchivarissen Vervolg op pagina 37 mei 2002 archievenblad

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 2002 | | pagina 19