NVBA nieuws
NVBA-Redactieadres
NVBA-lid worden?
Redactie NVBA-Nieuws
Arie Otten; een eminente voorzitter
neemt afscheid
Op 13 juni 2002
neemt Arie Otten tij
dens de jaarvergade
ring van de NVBA
afscheid als voorzit
ter. Hij heeft er dan
twee termijnen van
vier jaar als voorzit
ter op zitten en vindt
dat de tijd is geko
men de voorzitters
hamer aan een ander
over te dragen.
Arie Otten nam in 1993 het roer over van mr.
C.F.M. Janssen, die in dat jaar overleed. Het was
een roerige tijd binnen de NVBA. Otten was de
man die orde op zaken stelde. Een gesprek met
een uiterst plezierige en aimabele persoonlijk
heid.
Een afspraak met hindernissen
Op tijd met de trein in 's-Hertogenbosch gearri
veerd, was de redactie ruim voor de afgesproken
tijd aanwezig in een brasserie op de hoek
Vismarkt/Koningsbrugstraat; één van de 'places to
be' in de stad van Sint-Jan. Het wachten was op
Arie Otten, onze afscheid nemende voorzitter. Na
twee kopjes koffie en een Spaatje bleek er enig mis
verstand over de plek van ontmoeting. We kwa
men elkaar uiteindelijk toch tegen in de Cristoffel.
Het gesprek tussen de redactie en Arie Otten had
plaats in een uiterst ongedwongen sfeer.
Omdat hij ze niet van tevoren had gezien,
mocht de hoofdpersoon heel even het rijtje vra
gen doornemen. Veel gelegenheid om na te den
ken kreeg hij echter niet. Direct werd begonnen
met de vragen, gericht aan de persoon en aan de
voorzitter Arie Otten.
Wie zijn uw helden?
Dominee Schuller van de
Kristalkerk in Californië, iede
re zondagmorgen om negen
uur te bewonderen op televi
sie, een zeer gedreven per
soonlijkheid. Verder heb ik
grote bewondering voor
Herman Karei de Jaeger van de Koninklijke
Bibliotheek in Brussel, in mijn ogen een visio
nair in ons vak, die ik via mijn broer Ben heb
leren kennen.
Ook oud-premier Dries van Agt met zijn beeld
spraak, zijn rustig en bedachtzaam optreden en
visie heeft altijd tot mijn verbeelding gesproken.
Ik heb hem een keer ontmoet bij de opening van
'Het kantoor van de Toekomst'.
Aan wie ergert u zich?
Aan mensen die altijd vooraan staan, net doen
of ze alles weten en zelf niets presteren. Ook aan
mensen die je kent en het toch klaarspelen om
zonder te groeten aan je voorbij te lopen. Dat
heeft toch alles met beleefdheidsnormen te
maken?
Lijkt u op uw moeder?
Mijn reeds jaren overleden moeder had een
bescheiden karakter en was iemand die eerst de
kat uit de boom keek. Het lijkt misschien wel
tegenstrijdig, maar in principe ben ik beschei
den en zal op plaatsen waar ze me niet kennen,
echt niet op de voorgrond treden. Beroepshalve
is dat natuurlijk wel eens anders. Zij was ook cre
atief en kon goed schrijven en toneelspelen. Ik
denk dat ik ook hiervan wel iets heb meegekre
gen.
Wat zijn uw dagdromen?
Als je 63 jaar bent zijn deze óf allemaal uitgeko
men óf allemaal als zeepbellen uit elkaar gespat.
Ik droom wel eens om in de politiek nog op een
hogere sport van de ladder te komen, bijvoor
beeld in de provinciale staten of als wethouder
(redactie: Arie is raadslid in zijn woonplaats).
Het lijkt een cliché, maar een goede gezondheid
is toch eigenlijk het belangrijkste. Ik droom ook
weieens van lange vakanties.
Wat is uw grootste angst?
Dat het misloopt in Nederland en de burger die
regeltjes uit Den Haag niet meer pikt en in
opstand komt. Kijk bijvoorbeeld naar de WAO,
die de politiek weer flink wil beknotten. De
opkomst van Leefbaar Nederland is volgens mij
een duidelijk signaal. Verder hoop ik, dat als
mijn afscheid hier op aarde nakende is, ik geen
lang ziekbed zal hebben.
Wat is uw definitie van geluk?
Een optimistische kijk op het leven. Men moet
geen vrees hebben voor gevaar dat er eigenlijk
niet is. De volgende spreuk is daar een duidelijk
voorbeeld van: Een mens lijdt dikwijls het meest
door het lijden dat hij vreest, doch dat nooit op
zal dagen, zo heeft hij meer te dragen dan God
te dragen geeft.
Waar schaamt u zich voor?
Ik schaam me nergens voor. Of het moet mijn
salaris zijn! Ha, ha...
Lijkt u op uw vrienden?
Echte, intieme vrien
den heb ik nagenoeg
niet. Met mijn twee
lingbroer Ben heb ik
een enorme hechte
band gehad en die heb
ik nog steeds. We zitten
allebei in dezelfde bran
che en gaan ook altijd
samen op vakantie. Als
de telefoon thuis gaat,
weet ik vaak gewoon dat hij het is. Ook met
mijn jongste zus ben ik zeer 'close'.
Hoe moedig bent u?
Ik blijf altijd achter gedane uitspraken staan,
door dik en dun.
Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan
zijn?
Ik ben vrij vroeg gaan werken en heb veel
's avonds moeten studeren om vooruit te komen
in deze maatschappij. Ais ik het nog eens kon
overdoen, dan ging ik studeren en zorgde dat ik
een academische titel voor mijn naam kon zet
ten. In de branche waar ik actief in ben, helpt
dat, ongeacht je deskundigheid.
Hoe ontspant u zich?
Lekker eten en leuke vakanties zijn een goede
remedie tegen de stress. Ik moet echter beken
nen dat 'vergaderen' ofwel het aan de touwtjes
trekken bij belangrijke bijeenkomsten op mijn
vakgebied voor mij ook heel ontspannend
werkt. Het verzamelen van houtsnijwerk (wel
figuratief) en het bezig zijn met mijn stropdas-
senverzameling werkt ook rustgevend. Ik heb
trouwens vandaag weer twee stropdassen aan
mijn collectie kunnen toevoegen.
Wat beschouwt u als uw grootste mislukking?
Dat ik te laat in de politiek ben gegaan. Ik ben
nu acht jaar bezig in de gemeentepolitiek en ben
ervan overtuigd, dat ik meer had bereikt, als ik
hiermee eerder was begonnen. Verder ervaar ik
het als een gemis, dat mijn talen
kennis maar beperkt is. Daar had ik
meer aan moeten doen. Het heeft
me echter niet weerhouden om veel
in het buitenland te komen, zowel
privé als voor het werk.
Wat is de beste plek om te wonen?
Twente!
Wie hoopt u nooit meer terug te zien?
Eén bepaald bestuurslid binnen een
bepaalde beroepsvereniging...
Hoe is ongeluk te vermijden?
Een sterk vertrouwen in jezelf hebben, maar ook
in het grote mysterie dat boven ons staat.
Wat is uw devies?
Pluk de dag ofwel 'Carpe Diem'. Verder zeker
een paar keer per dag flink lachen.
Hoe bent u in het archiefvak gerold?
Via een project bij Hazemeijer waar ik toen
werkte. De technische documentatie moest toe
gankelijk worden gemaakt, om op die manier
niet telkens opnieuw het wiel te hoeven uitvin
den. Met andere woorden, de in het archief
opgeslagen informatie moest men opnieuw
gebruiken.
Wat boeit u daarin zoal?
Ik vond het gewoon interessant en had in die
periode een geweldige, inspirerende leermeester.
Toen u voorzitter werd, wat dacht u toen met de
NVBA te zullen bereiken?
Dat wat het nu is! In de periode van mijn aan
treden als voorzitter waren er veel problemen
binnen het bestuur en daalde het ledenaantal
gestadig. Ik dacht toen 'dat moet toch anders
kunnen'. Voor mijn voorzitterschap was ik reeds
bestuurslid van de NVBA vanwege mijn regio
voorzitterschap Zuid-Oost-Noord. Organisato
risch is het naar mijn mening beter voor
mekaar gekomen. Het is nu tijd voor ver
dieping.
Wat vindt u een gemiste kans van de NVBA?
Dat we niet tot een intensievere samenwer
king zijn gekomen met de KVAN en de
SOD.
39
NVBA, vereniging van en voor personen werkzaam in het beheer van organisatie - eigen informatie
v/h Nederlandse Vereniging van BedrijfsArchivarissen
Harry L.M. Hendriks
Siuisgraaf 9
5032 XL TILBURG
Tel.: (013) 463 06 19
Fax: (013) 463 06 19
E-mail: harry@tref.nl
Schrijf dan naar de
ledenadministratie
mevrouw S.L. de Kok-Gamga
Ruseschans 9
2728 HA ZOETERMEER
www.nvba-info.nl
Als lid ontvangt u het
Archievenblad gratis
H. Hendriks
Siuisgraaf 9
5032 XL TILBURG
H. Strijkers
DSM/Centraal Archief
Postbus 6500
6401JH HEERLEN
J.W. Schilt
Gemeentearchief Amsterdam
Amstelkade 67
1074 HZ AMSTERDAM
J.van der Velden
Diamantdijk 197
4706 HD ROOSENDAAL
archievenblad mei 2002
NVBA, vereniging van en voor personen werkzaam in het beheer van organisatie - eigen informatie
v/h Nederlandse Vereniging van BedrijfsArchivarissen
Vervolg op pagina 37
mei 2002
archievenblad