Papier-
Boekrestauratoren
mailprofs
www.sterken.nl
^DE ZWARTE RUITE
Archiefmedewerker m/v
KON. WILHELMINAHAVEN ZZ 19
3134 KG VLAARDINGEN
TELEFOON 0031 [0]10 23 402 91
06 539 468 40
06 514048 48
TELEFAX 0031 [0] 10 46 034 37
E - MAIL INFO@flRTCONSERVATION.NL
WEBSITE www.artconservation.nl
^°'N>
Heeft u onze internet site al eens bezocht?
I STERKEN
ATELIER tn
kwaliteitsonderzoek
17
uitzendbureaux
CONSERVEREN
RESTAUREREN
ADVISEREN
Mailprofs Uitzendbureaux is een onderneming
van Vedior Nederland en PTT Post en is
marktleider in het uitzenden en detacheren
van speciaal opgeleide en gecertificeerde
medewerkers voor de post-/reproductie-
kamers, couverteerruimtes en het archief.
Wij zijn voor archiefopdrachten op zoek naar
enthousiaste en gemotiveerde kandidaten die
willen werken als:
Heeft u een afgeronde opleiding op archief-
gebied zoals SOD, GO, BDI of de opleiding
Rijksarchiefschool en/of ervaring op
gemeente- en/of bedrijfsarchieven?
Bent u voor korte of langere tijd beschikbaar
en heeft u geen bezwaar tegen reistijden?
Kunt u niet wachten om in deze richting aan
de slag te gaan? Dan bent u de persoon die
wij zoeken!
Geïnteresseerd? Neem dan voor meer infor
matie f voor het adres van een vestiging bij
u in de buurt contact op met Nonja Vóórhaar,
Projectmanager Archief, tel. (033) 461 76 76.
U kunt ook uw CV sturen naar:
Mailprofs Uitzendbureaux, t.a.v. N. Vóórhaar,
Kleine Spui 8, 3811 BE Amersfoort.
m
J
RESTAURATIE ATELIER
STERKEN BV
Atelier voor conservering en
restauratie van papier en per
kament zoals boeken, prenten,
tekeningen, grafiek,
(wand)kaarten,
charters zegels etc.
De Cloese 7-9
7339 CM Ugchelen
Tel. 055 - 5 42 31 47
Fax 055 - 5 43 06 14
Mobiel 06 - 53 93 93 53
Internet: www.sterken.nl
DOCUMENTENWACHT
Documentenwacht omvat een
24 uurs calamiteitenservice en
collectie inspectie met schade
preventie als uitgangspunt.
Telefoon: bovenstaande
nummers en:
Semafoon 06 - 59 28 48 55
i-liai»
f LlliJUJUr i
I535S LvTSS E&52 B5X WW 13H2T l
- TT 31 II, .2 .FCTeai
:lU4.e*j t -T i i«£
•- r I t t LL2S2Ï
M S C.Vi.t.5 - 1 IJKJU
i f~ri1 -
ii i ii li
i 1 U 1 .1 U ïH-JI
i ezsut
Brouwerij De Zwarte Ruiter. Door schulden duurde de
pret maar kort.
gen min of meer identiek zijn ingericht
met boekenkasten, een balie-eiland en
ruimte voor raadpleging van de digitale
catalogus en internet. Eenmaal aangeko
men op de mij inmiddels vertrouwde
vierde verdieping, ga ik meteen naar de
studiezaal originelen, waarvan ik inmid
dels weet dat hij de Veldekezaal heet, een
eerbetoon aan de vroegmiddeleeuwse
Limburgse dichter. Mijn foto's zijn gearri
veerd. Het is een flink stapeltje. Ze zijn
netjes in melinex hoezen verpakt.
Hoewel ik natuurlijk niet weet, of ik alles
heb gekregen wat er is - zonder catalogus
ben je als bezoeker immers overgeleverd
aan de grillen van de archivaris - stel ik
me tevreden met hetgeen op mijn tafel
ligt. Ik kies een foto uit 1917, enkele
jaren na de bouw van de kerk, waarop
ook nog een jongen is te zien in de kledij
van die dagen, trots dat hij op de foto
mag. Verder zie ik een luchtfoto uit 1924,
waarop je kunt zien hoe de kerk toen nog
als het ware in een niemandsland lag. De
wijk eromheen - inclusief het huis waar
ik dertig jaar geleden even heb gewoond
- werd pas in de jaren dertig gebouwd. Ik
vraag de studiezaalmedewerker of ik een
reproductie van deze twee foto's kan
bestellen. Dat blijkt te kunnen, zij het na
invulling van een bestelformulier.
De Zwarte Ruiter
Tenslotte ben ik benieuwd naar de
Zwarte Ruiter. Ik was eerder in Helmond
De andere kant van het Centre, hier nog als maquette.
in een notariële akte de naam De Zwarte
Ruiter tegen gekomen. Het betrof de ver
huur van een koffiehuis annex concert
zaal en beugelbaan in Helmond door de
kastelein van dit café aan de bierbrouwerij
'De Zwarte Ruiter'. Ik wil eens uittesten of
ik in redelijk korte tijd meer over deze
brouwerij te weten kan komen. Ik besluit
eerst de digitale catalogus te raadplegen.
Onder de onderwerpsaanduiding 'bier
brouwers Maastricht' vind ik heel snel een
boektitel 'Mestreechs Aajt', geschiedenis
van de Maastrichtse brouwers en hun bier.
Het boek blijkt aanwezig in de bibliotheek
en te staan in de kast Limburgensia.
Inderdaad vind ik daar het boek. Ik trek
me terug op een gezellig plekje en blader
het boek door. Al snel vind ik een hele
paragraaf over Ruttens brouwerij De
Zwarte Ruiter. De brouwerij blijkt in 1871
te zijn opgericht en was meteen de groot
ste brouwerij van Maastricht. Hij groeide
supersnel, omdat de Ruttens overal in het
land bierhuizen stichtten, waar ze hun
Maastrichtse bier aan de man brachten.
Dit deden ze kennelijk ook in Helmond,
door een bestaand koffiehuis te huren en
later te kopen. Helaas duurde de pret maar
kort. Door de snelle groei moest de brou
werij schulden maken en toen na de eer
ste wereldoorlog de bierbedrijfstak in pro
blemen kwam als gevolg van een gebrek
aan grondstoffen, betekende dit ook het
einde van De Zwarte Ruiter. Tot slot wil ik
nog een fotokopie van een afbeelding van
de bierbrouwerij, die in het boek staat. Ik
kijk even rond en zie een fotokopieerap
paraat, waar bezoekers zelf hun kopieën
kunnen maken. Voor een kwartje ben ik
in het bezit van een fraaie afbeelding. Ik
besluit dat het welletjes is geweest en ga
terug, een hele ervaring rijker.
Zelfredzaamheid
Zijn er nu conclusies te trekken na
zo'n kort bezoek? Wat mij betreft in elk
geval dat het in elkaar overlopen van
bibliotheek en archief bij het onderzoek
zeker erg handig is. Ik kan me voorstellen
dat dit bij opdrachten voor studenten en
scholieren heel goed zal werken. Het op en
neer lopen van de ene zaal naar de andere
is echter een minpunt. Hier wreekt zich
wellicht het feit dat specifieke archiefbe
zoekers onvoldoende worden opgevangen:
nergens werd mij op mijn tocht door het
gebouw een introductiebrochure, een plat-
tegrondje met de verschillende faciliteiten,
de huisregels of wat dan ook overhandigd.
Het studiezaalpersoneel in de zelfbedie
ningszaal kon mij ook niet herkennen als
nieuwe klant, omdat ik geen bezoekers-
kaart hoefde in te vullen. Dit betekent dat
een nieuwe bezoeker, als hij geholpen wil
worden, overal zelf op af moet. Het bevor
dert ongetwijfeld de zelfredzaamheid van
bezoekers, maar ik kan me ook voorstellen
dat er potentiële klanten zijn die daardoor
afgeschrikt worden.
Verder wreekt zich op dit moment ook dat
het archief duidelijk minder ver is met de
digitalisering van informatie als de biblio
theek. Tekenend is het ontbreken van een
eigen internetsite, het ontbreken ook van
de mogelijkheid via het beeldscherm digi
tale bestanden te doorzoeken, het ontbre
ken van een (digitale) fotocatalogus, enzo
voorts. Daardoor is het archief in zijn func
tioneren - misschien noodgedwongen -
nog heel traditioneel. Dat is jammer, want
de ambiance en de integratie met de
bibliotheek bieden volop kansen om met
behulp van digitalisering en een andere,
actievere organisatie van de dienstverle
ning grensverleggend te opereren. Alleen
dan is het mogelijk de scheiding tussen
bibliotheek- en archiefbezoekers, die door
de mevrouw met de witte blouse werd
geconstateerd, minder absoluut te maken.
Voorlopig uitdagingen genoeg in
Maastricht.
oktober 2000
archievenblad
