Klantgericht werken, ook als het lastig wordt Kwaliteitsonderzoek Archievenblad In navolging van het Public Record Office in Londen voerde de Rijksarchiefdienst met ingang van 1 januari 1999 een kwaliteitshandvest in met kwaliteitsnormen ten aanzien van de dienstverlening aan de bezoeker op het gebied van ruimtelijke voorzieningen, openstelling studiezaal, informatie en registratie, service en raadpleging. Hoe staat het met de kwaliteit van de dienstverlening in de studiezalen van de Nederlandse archiefdiensten? Redacteuren van uw lijfblad brengen de komende maanden werkbezoeken aan studiezalen. Tilburg bijt het spits af. Op de goed gestructureerde en zeer infor matieve website van het Gemeentearchief Tilburg staat aangegeven hoe je met de bus, de auto of te voet vanaf het Centraal Station bij het Gemeentearchief kunt ko men. Een afdruk van deze routebeschrij ving blijkt geen overbodige luxe wanneer ik voor het station sta, want een beweg wijzering naar het archief is er niet. Ge lukkig biedt de stadsplattegrond uit komst. Mijn plan van informatiebord naar informatiebord te lopen mislukt bij ge brek aan plattegronden in het centrum. Na wat rondlopen weet ik het Gemeente archief dat gehuisvest is in het voormalige stallencomplex van de kazerne van ko ning Willem II, toch te vinden. Zomaar binnenlopen als bezoeker is er niet bij. Ik druk op de bel en een onzicht baar iemand ontgrendelt de glazen deur. Ik sta in een grote vierkante hal. Direct rechts van mij zijn de bagagekluizen, een eind recht vooruit zie ik een deur die toe gang geeft tot de studiezaal. Ietwat weg gestopt rechts in de hoek bevindt zich de receptie. De balie hiervan is niet open, maar heeft een glazen schuifraam die de receptionist scheidt van de bezoekers. "Zo jongeman, wat kan ik voor je doen?" Ik vertel de rondborstige medewerker die me aldus begroet, dat ik voor de eerste keer het Gemeentearchief bezoek en op zoek ben naar informatie over het voor malige gebouw van de RK Gildenbond in de Tuinstraat 68-70. Zodra hij begrijpt dat het om een nog bestaand pand gaat, ver wijst hij me resoluut door naar het Ka daster. Het Gemeentearchief bewaart alleen de tekeningen van gesloopte pan den. Ben ik net binnen, moet ik alweer weg! Het kost enige moeite de kordate medewerker ervan te overtuigen dat er wellicht andere mogelijkheden zijn aan informatie te komen over het pand dan alleen in het Kadaster. Gevraagd of het Gemeentearchief geen foto's van het gebouw heeft, mag ik toch blijven. De kaartenbak met foto's van de Tuin straat is snel gevonden. Ik krijg een plaats toegewezen achter het bureau van een medewerker - de fotocatalogus staat niet in de studiezaal - en ik kan in alle rust op zoek gaan naar een afbeelding van het pand waar de joviale medewerker - naar hij me naderhand toevertrouwt - in de jaren I960, toen er een danszaal in was gevestigd, eens per ongeluk een mes in zijn rug gestoken kreeg. De achterkant van één van de foto's van het panel zet mij op het spoor van het archief van de Ka tholieke Arbeidersbeweging, afdeling Tilburg. Ik betreed de studiezaal die in een hemels licht baadt. Het glazen dak laat het licht onbelemmerd naar binnen vallen, wat niet bevorderlijk is voor de leesbaarheid van de teksten op de beeld schermen. In de studiezaal zijn geen tekst borden aanwezig die een bezoeker de weg wijzen. Ik vraag aan de studiezaalme dewerker of hij me op weg kan helpen met mijn onderzoek. De publicaties die ik van hem krijg leve ren opnieuw een verwijzing op naar het genoemde archief. Ik raadpleeg het geau tomatiseerde archievenoverzicht en ont dek tot mijn schrik dat de archiefstukken die ik wil inzien, niet openbaar zijn. Het gaat om stukken betreffende een verbou wing van het gebouw van de Gildenbond aan het begin van deze eeuw! Gelukkig blijkt het na doorvragen van mijn kant mogelijk ontheffing van de openbaarheid beperking te krijgen. Ik moet een verzoek hiertoe indienen bij de gemeentearchivaris die er op dat moment helaas niet is. Zonder zijn handtekening is inzage niet mogelijk. Een paar uur later staat deze er, maar dan heb ik geen tijd meer om de stukken in te zien. Zonder een archiefstuk onder ogen te hebben gekregen, maar wel in het bezit van fotokopieën van het gebouw van de RK Gildenbond verlaat ik ietwat teleurgesteld het GemeentearchiefTilburg. Zonder meer kan het GemeentearchiefTil burg bogen op een goede informatievoor ziening aan de bezoekers. De genoemde website betekent een uitstekende kennis making met de door het archief beheerde 14 Archievenblad Mei 1999 historische informatie. Deze behoort tot de betere websites van het Nederlandse archiefwezen. Voor wie geen Internet-aan- sluiting heeft, verschijnt drie keer per jaar Archiefbulletin Tilburg, met daarin nieuws over tentoonstellingen, aanwinsten en bezoekersinformatie. De basisvoorzienin gen voor bezoekers: kluisjes, publicatie bord, koffie- en theevoorziening, redelijk ruime openingstijden, raadpleegappara- tuur voor fiches en digitale bestanden (waaronder een genealogische databank) in de studiezaal, handbibliotheek, archie venoverzicht etc., zijn aanwezig. Duidelijk verbetering behoeft de bewegwijzering naar en binnen het archief en de ontvangst van nieuwe bezoekers. Een in een hoek weggestopte balie met een schuifraam van glas maakt een gesloten en onvrien delijke indruk. Ik miste een actieve opstel ling van de medewerkers ten aanzien van mijn onderzoeksvraag. Meedenken over welke bronnen de door mij gewenste informatie bevatten, was niet aan de orde. Ik kreeg geen introduc tie in de gang van zaken in de studiezaal en waar ik wat kon vinden. Ongevraagde informatie gaf men niet. Net als Voskuil had ik onopgemerkt uren kunnen door brengen in het archief. Het hemelse licht in de studiezaal van het Gemeentearchief Tilburg nodigt daartoe zeker uit. 3 De meeste studiezaalmedewerkers zijn wel opgeleid om vakinhoudelijke vragen te kunnen beantwoorden. In de praktijk zijn zij echter niet altijd doordrongen van het feit dat een klantgerichte werkwijze de bezoeker met een tevreden gevoel naar huis doet gaan, graag weer terugkomt en zijn bevindingen aan potentiële bezoekers doorgeeft. Een vorm van klantenbinding en reclame dus zoals een archiefdienst zich wenst. Ook het Regionaal Archief West-Brabant vond het tijd voor een specifieke klantgericht heidstraining voor zijn studiezaalmedewer kers, waaraan ook andere archiefdiensten in de regio konden deelnemen. Wij schakel den hiervoor het trainingsbureau CIRCON RT&D uit Amsterdam in omdat dit bureau eerder een vergelijkbare training voor mu seummedewerkers had ontwikkeld. Uit eindelijk deden zeven Noord-Brabantse ar chiefdiensten, in november '98, mee aan de tweedaagse training. Trainen van vaardig heden stond voorop en het grootste deel bestond dan ook uit zogenoemde simulaties waarbij acteurs waren ingeschakeld. Deze speelden de rol van klant en wij, de deel nemers, speelden onszelf. Daaruit ontston den heel levensechte situaties omdat de ac teurs als het ware blanco waren en 'echt' rea geerden op wat wij deden en zeiden. Na afloop gaven de acteurs feedback van het effect dat wij op hem of haar hadden. Wij droegen zelf situaties aan uit de dage lijkse praktijk: de medewerker krijgt te maken met werk en tijdsdruk: er staan bijvoorbeeld meerde re mensen te wachten die geholpen willen worden en iemand dringt voor. de medewerker kan niet direct voldoen aan de vraag omdat een bezoeker stukken wil inzien die (tijdelijk) niet ter inzage of niet openbaar zijn. de medewerker moet huisregels handha ven bijvoorbeeld door in te grijpen als be zoekers hardop overleggen of het 'jassen en tassen verbod' ook voor hen geldt. Bij de start van de training bleek dat velen van ons niet (helemaal) bewust waren van het belang van klantgericht handelen. "Ik heb nooit last met klanten", "ik ben altijd vriendelijk" of "hoe ver moeten we dan gaan met onze dienstverlening?" waren veel ge maakte opmerkingen. Dat klantgerichtheid verder gaat dan vriendelijkheid en de juiste inhoudelijke uitleg werd tijdens de twee de dag duidelijk. Met name het positieve effect van begrip voor en medeleven met de klant. Als deze zich begrepen voelt zal hij zich meegaander opstellen, niet geïrri teerd raken of een woordenwisseling aan gaan. Dit maakt de omgang zowel voor de klant als voor de medewerker heel wat aan genamer. Klantgericht werken is dus niet alleen in het belang van de bezoeker, maar ook van de medewerkers en de archief dienst. Dat de uitvoering niet altijd gemak kelijk is, werd niet ontkend, maar het loont zeker de moeite een dergelijke training te volgen zodat we klantgericht werken in de praktijk kunnen brengen. Mei 1999 Archievenblad 15 Door Laurens Priester Door F. Siero •Regionaal Archief West-Brabant CIRCON Research. Training Development heeft een rijke traditie in de ontwikkeling en uitvoe ring van maatwerk opleidings- en trainingspro gramma's op uiteenlopende onderwerpen en voor verschillende doelgroepen. De methoden die CIRCON in haar trainingen hanteert hebben tot doel de vertaalslag van het geleerde naar de praktijk te vergemakkelijken. Professionele acteurs spelen hierin een belangrijke rol. De training 'Klantgericht werken ook als het las tig wordt', zoals hier beschreven, is op maat gemaakt voor archiefdiensten. U kunt zich nog inschrijven voor de volgende data: 21 en 28 juni; 8 en 1 5 september 1 999 De training vindt in het midden van het land plaats. De groepsgrootte is minimaal 8 en maxi maal 1 0 personen. De kosten voor deelname bedragenfl. 1.240,- (inclusief BTW) per persoon. Wij kunnen de training ook als 'in company' trai ning verzorgen. Voor meer informatie: CIRCON Research, Training Development Deleaan Ruitenberg. (020) 550 11 39 ofjolina Floor, (020) 550 1 1 54

Periodiekviewer Koninklijke Vereniging van Archivarissen

Archievenblad | 1999 | | pagina 7